หากว่าลมหายใจของเราสอง มีอันต้องร่อนเร่ทะเลฝัน มีเส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน แม้กระทั่งความฝันก็ผันแปร คอยสายน้ำไหลทวนเพื่อหวนกลับ เฝ้าแต่นับวันรอจนท้อแท้ ทนให้ความชอกช้ำกระหน่ำแด เขาลงแส้หวดซ้ำราดน้ำเกลือ ยังจมปลักกับวันอันว้าเหว่ ฟังคลื่นเห่เรื่องราวของดาวเหนือ ที่ถูกรักผลักไสให้ลอยเรือ ผลลัพธ์เพื่อจมหายในสายชล เมื่อทุกสิ่งจบลงแค่ตรงนี้ จึงริบหรี่ดาวดับพลันสับสน เหลือไว้เพียง...อุทธาหรณ์...สอนกมล ให้หลุดพ้นจากบ่วงที่พ่วงพัน ลมหายใจต่อนี้ที่เหลืออยู่ จะฮึดสู้เคียงข้างมิห่างขวัญ แต่เส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน กลับผลักดันความใกล้จนไกลเกิน
26 กุมภาพันธ์ 2556 23:38 น. - comment id 1255892
ฝันดีนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2556 00:38 น. - comment id 1255894
ราตรีสวัสดิ์จ้ะครูทราย
27 กุมภาพันธ์ 2556 00:40 น. - comment id 1255895
สวัสดีค่ะ เมื่อสายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ บอกหัวใจยอมรับกับผิดหวัง เรื่องราวรักซึ้งซาบปล่อยพาบพัง ควรหยุดหยัง...ทบทวนสวนกระแส ราตรีสวัสด์ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2556 09:13 น. - comment id 1255900
ให้ยืมกรรไกรจ๊ะ
27 กุมภาพันธ์ 2556 10:17 น. - comment id 1255908
ยืมกรรไกรไปยื่นให้ฝั่งโน้น..?
27 กุมภาพันธ์ 2556 10:23 น. - comment id 1255909
หากรักร้ายเลวลวงพรางห้วงคิด กระชากจิตเผาใจไหม้หม่นหมอง ให้ละทิ้งปลดปล่อยลอยล่องคลอง เสียดายของต้องปวดช้ำทำฉันใด ทุกข์ ณ นี้ดีกว่าผวาสั่น ทุก ณ นั้นหวั่นหวาดปราศสงสัย สุข ณ นี้มีสุขสนุกใจ สุข ณ ใครครื้นครั่นหรรษารมณ์ มิปลดปล่อยถอยหลังพลั้งคลองคุ้ง ยิ่งยากยุ่งยับเยินเกินสาสม ทุกข์ ณ หนึ่งสัมผัสซัดระบม ปล่อยตามลมสมใจ สุขไหนปาน
27 กุมภาพันธ์ 2556 15:57 น. - comment id 1255913
ใกล้ตัว ไกลใจ อีกนานเท่าใด จึงจะใกล้ใจ จึงจะใกล้ตัว
27 กุมภาพันธ์ 2556 16:14 น. - comment id 1255915
ใกล้ตัว ไกลใจ ทรมานน่าดูนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2556 16:18 น. - comment id 1255917
บางครั้ง สิ่งสองสิ่ง ที่ตรงกันข้าม มักจะสลับกันมาหรือมาพร้อมๆกัน ...นะ ๐ ไกลตัวกลัวตกกั้น.....หว่างใจ ไกลจิตกลัวใจไหว.......หวั่นว้าง ไกลห่างกรุ่นทรวงใน.......หวาดนัก นาแม่ ไกลลิบลิบดุจร้าง.......ดั่งแล้งสำแดงหลอน ฯ
27 กุมภาพันธ์ 2556 16:40 น. - comment id 1255918
หวัดดีจ้ะคุณสาวภูไท กลอนไพเราะจ้ะ ............................... เพราะสายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ ทุกข์ก็ทับดวงกมลจนหม่นหมอง มันเจ็บปวดชอกช้ำน้ำตานอง จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี
27 กุมภาพันธ์ 2556 20:45 น. - comment id 1255919
เส้นใยสลัดตัดได้ ไกลใกล้ส่งใจไปถึง ที่ยากเพราะใจดื้อดึง เครียดขึงฝังจิตผิดไป
27 กุมภาพันธ์ 2556 22:11 น. - comment id 1255921
อารมณ์รันทด...ประมาณไหนนี่...พี่ท่าน มีแอบชาดิสม์เล็กๆด้วย...อิอิ กลอนพี่ดิน...อ่านแว้ววเศร้า ตื่นสาย แหงมๆเรย
28 กุมภาพันธ์ 2556 11:32 น. - comment id 1255928
28 กุมภาพันธ์ 2556 12:31 น. - comment id 1255929
คุณกุ้งฯ ให้ยืมกรรไกรตัดเส้นใยหรือจ๊ะ
28 กุมภาพันธ์ 2556 12:38 น. - comment id 1255930
คุณแย้ม ยืมกรรไกรไปยื่นให้ฝั่งโน้น..? ฝั่งไหนจ๊ะ หรือฝั่งชล
28 กุมภาพันธ์ 2556 13:34 น. - comment id 1255931
คุณกวีน้อยฯ กลอนไพเราะจ้ะ เมื่อรักร้ายเลวทรามตามที่คิด จึงดวงจิตหม่นหมองต้องร้าวฉาน จะละทิ้งปลดปล่อยลอยล่องธาร ให้สงสารใยรักความภักดี จึงปล่อยใจไปตามความรู้สึก ในส่วนลึกตรมทุกข์ไร้สุขศรี มันหม่นหมองครองเศร้าร้าวชีวี จวบวันนี้...วันไหน...ไม่หวนคืน
28 กุมภาพันธ์ 2556 15:22 น. - comment id 1255939
หวัดดีจ้ะคุณอ้อย ใกล้ตัวไกลใจ เยื่อใยเคยมี หายห่างนานปี ล้นปรี่ทุกข์ตรม
28 กุมภาพันธ์ 2556 15:22 น. - comment id 1255940
แล้วใจจะสอนใจได้ เมื่อวันและวัยได้ล่วงผ่าน สวัสดีครับ
28 กุมภาพันธ์ 2556 16:18 น. - comment id 1255945
กลอนเศร้าจังค่ะพี่
28 กุมภาพันธ์ 2556 21:57 น. - comment id 1255960
เศร้าซึมลึกเลยค่ะพี่
1 มีนาคม 2556 09:52 น. - comment id 1255979
เขยิบหัวใจเข้ามานะ..ตามที่ว่า.. ลมหายใจต่อนี้ที่เหลืออยู่ จะฮึดสู้เคียงข้างมิห่างขวัญ...จุ๊กกรู้ สุขอย่าได้สร่าง
1 มีนาคม 2556 12:07 น. - comment id 1255997
ทั้งอยู่ใกล้แต่ใจกลับไกลนัก ได้ทายทักแต่ใจกลับไกลห่าง บนถนนสายเดียวกันเดินร่วมทาง แต่ตรงกลางหัวใจไม่ใช่เรา สวัสดียามเที่ยงค่ะ ไปกินข้าวกัน อิอิ
1 มีนาคม 2556 15:56 น. - comment id 1256018
คงเป็นอย่างนั้นจ้ะน้องกานต์
1 มีนาคม 2556 16:08 น. - comment id 1256019
โคลงของตำคำไพเราะ ลื่นไหลดีจังเลยจ้ะ
1 มีนาคม 2556 16:42 น. - comment id 1256020
หวัดดีจ้ะคุณบุญพร้อม เส้นใยสลัดตัดได้ ดวงใจร้าวรานปานไหน ใกล้ตัวแต่ห่างหัวใจ ร่ำไห้ชอกช้ำลำพัง
1 มีนาคม 2556 17:49 น. - comment id 1256021
คุณกีร์ กลอนนี่เขียนเมื่อห้าโมงเย็นจ้ะ บ่ได้ตื่นสาย
1 มีนาคม 2556 17:49 น. - comment id 1256022
หวัดดีจ้าคุณดวงจันทร์ สบายดีนะจ๊ะ
1 มีนาคม 2556 17:51 น. - comment id 1256023
หวัดดีจ้ะคุณแทนฯ วัยวันพ้นผ่าน เนิ่นนานกาลสมัย บทเรียนจารไว้ สอนใจตนเอง
1 มีนาคม 2556 17:53 น. - comment id 1256024
เศร้าไปงั้นเอง ชีวิตจริงปกติดีจ้ะคุณอ้อย
1 มีนาคม 2556 17:55 น. - comment id 1256025
หวัดดีจ้ะคุณฝน มาเขียนกลอน กับเรื่องสั้นให้อ่านกันบ้าง เน้อ
1 มีนาคม 2556 17:56 น. - comment id 1256026
คุณคอนฯ สุขอย่าได้สร่างเช่นกันจ้า
1 มีนาคม 2556 17:59 น. - comment id 1256027
กลอนไพเราะจังคุณผู้หญิงไร้เงา ................... เขาอยู่ไกลเกินกว่าจะคว้าได้ จะให้ทำฉันท์ใดเล่าใจเอ๋ย เสียเวลาเอ่ยคำร่ำภิเปรย มันก็เลยเหินห่าง...อย่างที่เป็น
1 มีนาคม 2556 19:49 น. - comment id 1256044
ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ ยิ่งเจอยิ่งแสบ งั้น....อย่าเจอกันเลยแระกัน จนกว่า...จะมีกิ๊กใหม่ อิอิ
2 มีนาคม 2556 22:51 น. - comment id 1256108
สวัสดียามดีกค่ะ ถ้าเข้าใจกันไกลหลายหมื่นไมล์ก็เหมือนใกล้แค่ปลายนิ้ว อิอิ..3G 4G 5G.....ZZZZ หากเข้าใจในรักสักนิดหนึ่ง หากซาบซึ้งในรักสักนิดหน่อย จะไม่เหนื่อยหน่ายท้อการรอคอย จะไม่ปล่อยวันเวลาน่าเสียดาย.
4 มีนาคม 2556 08:33 น. - comment id 1256149
ผมสบายดีครับคุณดิน
5 มีนาคม 2556 06:55 น. - comment id 1256189
ขอให้คุณ din พบเจอสิ่งที่ดีกว่า-คนที่ดีกว่า
5 มีนาคม 2556 17:49 น. - comment id 1256250
เด็ดขาดไปเลยจ้ะคุณยาฯ ไหนๆก็เจ็บ ไหนๆก็แสบแล้ว มีกิ๊กใหม่ไปเลยดีกว่าเนอะ
5 มีนาคม 2556 17:52 น. - comment id 1256251
ความเข้าใจในรักสักนิดหนึ่ง จะลึกซึ้งตรึงในหัวใจได้ ต้องเจือความโอบเอื้อและเยื่อใย หากสิ้นไร้คงซมจมน้ำตา
5 มีนาคม 2556 17:54 น. - comment id 1256252
คลิกไวไปหน่อย ข้อความที่ 38 ตอบคุณปักษาสวรรค์จ้า
5 มีนาคม 2556 17:55 น. - comment id 1256253
หวัดดีจ้ะคุณดวงจันทร์ คิดว่ามัวแต่ไปประกาศสาวะโลกร้อน จนเจ็บไข้เสียอีก
5 มีนาคม 2556 17:56 น. - comment id 1256254
ขอบคุณจ้ะคุณพจนา