ถึงดวงดาว…☆
ดังดวงดาวเริงระบำกลางฟากฟ้า เคียงมณีแห่งนภายามคืนค่ำ ชม้ายชายแสงนวลทอดลงต่ำ ชวนเพ้อพร่ำหลงมนต์จันทร์ถึงชลธี
จากท้องสมุทร… เอื้อมไขว่คว้าหาดวงดาว เฝ้าใฝ่ฝันว่าสักคราวคงต้องมี พรหมบันดาลให้โอบกอดดาวสักที วอนขอเจ้าจันทร์เทวีโปรดเห็นใจ
จันทร์เจ้าจ๋าโปรดเถิดเปลี่ยนเป็นเพ็ญ ขอแสงทออันฉ่ำเย็นของแขไข ฉุดข้าขึ้นให้ดวงดาวอยู่ไม่ไกล ข้าจะยื่นมือออกไปคว้าเจ้าเอง…
Wednesday 7.17 p.m., February 20, 2013 ศิวสิโรมณิ 。………………………………………………………… 。
ศิวสิโรมณิ 28 พ.ย. 2557 18:15 น. - ID 146665 
16017
8
0
20 กุมภาพันธ์ 2556 19:46 น. - comment id 1255621
สุดยอดมากๆ ครับ เป็นการประยุกต์ที่เห็นผล
20 กุมภาพันธ์ 2556 23:27 น. - comment id 1255647
เก่งจัง...ชอบค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2556 07:48 น. - comment id 1255652
ขอบคุณค่ะ คุณกวีน้อยเจ้าสำราญ คุณปักษาสวรรค์
23 กุมภาพันธ์ 2556 09:32 น. - comment id 1255732
ดีจ้า นู๋ณิ
23 กุมภาพันธ์ 2556 10:05 น. - comment id 1255748
มาต่อคำวิจารณ์ ให้เป็น จ้าวยุทธจักรในอนาคต อิอิดังนั้น เสียงคำที่ใช้จึงไม่ถูก ทำให้ไม่เพราะเท่าที่ควร "ดังดวงดาวเริงระบำกลางฟากฟ้า เคียงมณีแห่งนภายามคืนค่ำ ชม้ายชายแสงนวลทอดลงต่ำ ชวนเพ้อพร่ำหลงมนต์จันทร์ถึงชลธี จากท้องสมุทร... เอื้อมไขว่คว้าหาดวงดาว เฝ้าใฝ่ฝันว่าสักคราวคงต้องมี พรหมบันดาลให้โอบกอดดาวสักที วอนขอเจ้าจันทร์เทวีโปรดเห็นใจ จันทร์เจ้าจ๋าโปรดเถิดเปลี่ยนเป็นเพ็ญ ขอแสงทออันฉ่ำเย็นของแขไข ฉุดข้าขึ้นให้ดวงดาวอยู่ไม่ไกล ข้าจะยื่นมือออกไปคว้าเจ้าเอง..." บทแรก วรรคสาม ท้ายวรรคเป็นเสียงเอก (ไม่ใช่สามัญหรือตรี) บทสองวรรคสอง ท้ายวรรคเป็นเสียงสามัญ ซึ่งห้ามใช้ หลักที่บังคับคำสัมผัส ทำให้อาจอึดอัดที่ไม่สามารถแต่งให้ตรงตามใจประสงค์ ต้องไปหาคำสัมผัส จนเพี้ยนไป เหมือนกับ เป็น กลอนพาไป ไม่ตรงตามใจต้องการจริงๆ สัมผัสเลือน ที่ใช้ สั้น-ยาว เช่น งำ-งาม อนุโลมใช้กับสัมผัสใน แต่สัมผัสนอก ไม่นิยมไม่เพราะ แค่นี้ก่อนนะ
23 กุมภาพันธ์ 2556 10:39 น. - comment id 1255749
ตอนแรกก็คิดว่าจะแย่แล้วหละค่ะเอาไว้กลอนอันหน้าจะแต่งให้ใหม่นะคะ
;) ขอบคุณน้าค้าาาาา~
ที่มาช่วยลับฝีมือค่ะ ท่านอาจารย์ ศิษย์ขอคารวะ และฝากตัวค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2556 10:57 น. - comment id 1255750
ด้วยความสัตย์จริงค่ะ ลืมบอก ตอนแปลนีี่ ซี้ปึ๊กกับตารางไตรยางค์เลยค่ะ (ลิสต์ขึ้นมาเป็นตารางจะได้ไล่ง่ายๆ เวลาดูว่ากลางต่ำสูงมันจะออกมาเป็นเสียงอะไร เมื่อคล้องจองกับคำก่อนหน้า) เพื่อหาไอคำสุดท้ายของวรรคเนี่ยแหละ ว่ามันจะใช้คำศัพท์คำไหนได้บ้างแต่เท่าที่หามา มันไม่เข้ากับความหมายที่ต้องการสื่อซักอย่าง
จนต้องใช้อย่างที่เห็นเนี่ยแหละค่ะ
เฮ้ออออ.... ทางเลือกสุดท้าย มีอะไรก็ต้องใช้หละค่ะท่านงานนี้
23 กุมภาพันธ์ 2556 11:12 น. - comment id 1255751
เอ้อออ ลองไปสังเกตกลอนที่ผ่านมาแล้ว ถึงแม้จะ concern คำสุดท้ายของวรรครับกับส่ง แต่พอไปดูแล้ววรรคสดับกับรองก็ตรงนะคะ ปรกติมันเป็นสัญชาตญาณอยู่แล้ว เวลาคิดกลอน คำลงท้ายมันมักจะตรงเสมอ (เวลาไม่ตรงแล้วมันขัดหู สุดท้ายกก็เปลี่ยนอยู่ดี..) ยกเว้นบางครั้งจริงๆที่ความหมายมันบังคับ จนใช้คำอื่นแทนไม่ได้
23 กุมภาพันธ์ 2556 14:45 น. - comment id 1255757
โกวเนี้ยน้อย ..ณิ กระบวนท่าของแม่นาง อ่อนช้อยไม่ขัดเขิน แต่เมื่อมีช่องโหว่ที่อาจถูกจู่โจมได้ เล่าฮู จึงคันไม้เท้าจนมิอาจไม่ร่ายรำกระบวนต่ำต้อยเคอะเขิน ปะทะจุดช่องนั้น แม่นางออมมือไว้ไมตรีด้วย อิอิ กระบวนท่าแรกแทรกลงในไม้ที่สาม- ดังดวงดาวเริงระบำกลางฟากฟ้า เคียงมณีแห่งนภายามคืนค่ำ ทอดชม้ายชายแสงนวลแรงนำ ชวนเพ้อพร่ำหลงมนต์จันทร์ถึงชลธี กระบวนท่าสอง ซัดใส่ในไม้สองและสาม--- จากท้องสมุทร... เอื้อมไขว่คว้าหาดวงดาว หวังสักคราวคงใกล้ไม่หน่ายหนี พรหมบันดาลให้โอบกอดดาวดวงดี วอนขอเจ้าจันทร์เทวีโปรดเห็นใจ ส่วนกระบวนท่าสามคงถูกดาบแม่นางฟันใส่ในแผลเดิม
23 กุมภาพันธ์ 2556 17:56 น. - comment id 1255782
ฮิๆ ดีใจจังทุกครั้งที่คุณดาวมาตอบงั้นครั้งหน้าค่ะ จะพยายามเขียนให้แจ่มกว่านี้นะคะ
)
24 กุมภาพันธ์ 2556 14:21 น. - comment id 1255801
ดีมากๆ เลยครับ มีคนแนะนำ ผมก็แอบบมาอ่านด้วย แต่ก่อน ผมเอง ก็ยิ่งแย่กว่าคุณ ศิวสิโรมณี หลายสิบเท่า มีจอมยุทธ หลายๆ ท่าน แนะนำ พร่ำสอน ผมก็ดีขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยแตกต่างกว่าเดิมเท่าไร ผมนึกอาจารย์ ท่านหนึ่ง ที่คอยสอนผมจนผมสามารถแต่งกลอนได้บ้าง เช่นทุกวันนี้ ท่านจาก...ไป ผมยังอาลัยอยู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
