กุหลาบแดงดอกเก่า
คนกรุงศรี
กุหลาบแดง เคยได้ หลายปีผ่าน
ทวนเหตุการณ์ วานวัน นั้นสดใส
แทนคำรัก ที่บอก ออกจากใจ
จะอื่นใด สุขสันต์ นั้นมิปาน
หวังว่าสุข คงสม ภิรมย์หมาย
ด้วยมิคลาย คำมั่น แม้วันผ่าน
หากลิขิต ของฟ้า พาร้าวราญ
เจ็บดวงมาน เกินจัก หักใจลง
กุหลาบแดง ดอกสุดท้าย จำได้มั่น
แม้ว่าวัน นี้ยุ่ย เป็นผุยผง
แต่ภาพตาม ความหลัง ยังมั่นคง
อยู่ยืนยง อย่างผ่าน เพียงวานวัน
มองกุหลาบ สีแดง แทงใจช้ำ
หวนคิดถึง ถ้อยคำ ที่จำมั่น
นับหลายปี ที่เหงา เศร้าอนันต์
แล้วใครกัน นั้นไหน เข้าใจเรา
อยากจะลืม ความหลัง ที่ฝังลึก
ความรู้สึก สับสน ปนหมองเหงา
รับความจริง ปล่อยวาง ให้บางเบา
แล้วใครเล่า เขาหมาย ช่วยคลายตรม
กุหลาบแดง วันนี้ มีไหมหนอ
แอบคอยรอ เราหวัง ยังสุขสม
แต่คิดไป ใจหนอ ท้อระทม
ใจที่ซม มีไหม ใครเยียวยา