..๏ เคยรู้สึกบ้างไหมในบางที แม้นมากมีมวลชนคนคบหา แต่ความเหงายังเกาะกุมสุมอุรา คล้ายกับว่าโลกนี้ไม่มีใคร โดยลำพังเพียงเราเท่านั้นรู้ ปราศสักผู้อาสามาชิดใกล้ ยามราตรีคลี่ฟ้าพาปวดใจ เพ็ญวิไลสุกสกาวดาวคู่เคียง ให้สมเพชตัวเราเฝ้าปรารถนา เพียงหนึ่งคราหัวใจขอใคร่เสี่ยง คิดพิษฐานบนบานผ่านสำเนียง อยากยินเสียงก่อนตายได้พบเจอ แด่ บุรุษ .... ที่สุดไกลแม้ในฝัน ทุกคืนวันยังระลึกนึกถึงเสมอ ถ้อยบริบทจดจารกานท์ละเมอ ใช่คำเพ้อ.. ทุกประเด็นอยากเป็นจริง ๚ะ๛ Dear Mr Moon... Please send him back.... I can't bare the thought anymore.... The thought of him being gone... Dear Mr Moon... Please save me from them - If he's not coming home.. He was taken so fast... I didn't build my own shield.... I'm an exposed flower without petals... I'm a sun without clouds.... I'm a heart....Without love... Mr moon, why did you take him, so? It wasn't his time...He was not yet ready to go... Still you leave me with no answer... Yet I ask countless questions... But now_ I have only one.... One question running through my head like blood does through a vein... As I look up to the sky... I see you there... Dear Mr moon... I know it's not my time.... But when I hear the midnight bell chime.... I want to leave here.... Go to the place where he is.... Dear Mr moon... That is my one wish... Please don't make me sound foolish... Dear Mr moon... I'll be back with you...
อัลมิตรา 14 ม.ค. 2556 17:32 น. - ID 146475 
1863
7
0
14 มกราคม 2556 17:49 น. - comment id 1253657
เดี๋ยวพระจันทร์หวานก็มาแล้วครับ
14 มกราคม 2556 18:15 น. - comment id 1253658
แหมคุณอิมคะ ชีวิตจริงคุณอิมน่ะมีความสุขสมบูรณ์พูนสุข มีงานที่ก้าวหน้า มีครอบครัว เพ่ือนฝูงรายล้อมมากมาย โอ้ยสารพัดที่อนงค์นางได้สัมผัสตัวจริง เสียดายไม่ได้ผูกข้อมือกันตามแผน ไม่เป็นไรนะคะ อีกไม่นานก็จะได้กลับบ้านอีก ตั้งเป้าไว้ให้ถี่ขึ้นค่ะ ตอนนี้ขอทำงานเก็บเงินก่อน Mr Moon ที่คุณอิมหมายถึง เป็นใครน้อ อนงค์นางได้พบชายใจดีเพื่อนบ้านกลอนที่คุณอิมฝากให้เขาดูแลเราสองคนแม่ลูก คุณบินเดี่ยว ไงคะ ใจดีค่อนข้างขรึมนิดหน่อย ติดใจโรงแรมที่คุณบินเดี่ยวทำงานด้านบัญชี ชื่อ Rain Forest ในเชียงใหม่ โห คลาสสิค อาหารอร่อย ห้องพักหรู สะอาด บรรยากาศล้านนา อยากไปนอนพักสักเดือน เล่าให้สามีฟังบอกว่าน่าพักมากๆ คราวหน้าขอไปฮันนีมูนที่นี่ค่ะ ค่าห้องลดให้ครึ่งราคา เรตพนักงาน รถรับส่งฟรีไปกลับสนามบินกับโรงแรม โทรถามทุกระยะ โชคดีที่มีเพื่อนดีแบบคุณอิม คุณแม่มดและคุณบินเดี่ยว ทริปนี้ขอบคุณจากใจจริง ประทับใจและสนุกมากมายค่ะ มีรูปแบบแค่น้ำจิ้มลงให้ดูก่อนนะคะ น้องพิมกับแม่นางที่โรงแรมค่ะ
14 มกราคม 2556 18:32 น. - comment id 1253659
เสียดายลืมขอถ่ายรูปกับMr Birdalone ค่ะ เธอก็ทำงานของเธอไป อนงค์นางกับลูกก็ไปเที่ยวกันเองค่ะ แค่เห็นหน้ากันตอนเช็คอิน กับเช็คเอ้าท์แค่นั้นเอง แต่การต้อนรับนั้นนับว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่งนะคะ น้องพิมกับบุฟเฟ่ต์มื้อเช้าแสนอร่อยที่โรงแรมงานเลีิ้ยงย่อมมีวันเลิกรา ถ่ายหน้าโรงแรมในวันกลับค่ะ
14 มกราคม 2556 18:43 น. - comment id 1253660
เชียงใหม่ เคยพาพ่อแม่ไปเที่ยวมาแล้วค่ะ คราวนี้ไปกับลูกตามลำพัง ยายไม่ขอขึ้นเครื่องบิน คราวหน้าไปรถตู้ด้วยกันนะคะคุณอิม คุณแม่มด พาย่า ยายไปด้วย ต้องลากลับให้นานกว่านี้ค่ะ
15 มกราคม 2556 03:07 น. - comment id 1253663
เหงาเป็นประจำค่ะ พออยู่กับเพื่อนก็หายเหงาบ้าง พออยู่คนเดียวความรู้สึกเหงาก็ถามหาอีก สวัสดีค่ะคุณอิม ขอให้หายเหงาเร็วๆนะคะ...
15 มกราคม 2556 04:28 น. - comment id 1253667
หน้าส่วนตัว
ไม่ทราบว่าคำเพ้อที่อยากให้เป็นจริง จะเป็นกลอน "สัญญาที่ไม่ต้องทวง"ที่ตอบกลอน "ทวงสัญญา"ไว้เมื่อ 13 กย.47หรือเปล่า เพราะว่าจะครบ 10ปี อยู่แล้ว ก็ยังเป็นจริงอยู่นี่นา
"สัญญาง....ที่ไม่ต้องทวง"
คำสัญญามิใช่ดอกพิกุล
ล่วงหล่นลงคลุกฝุ่นเสื่อมสลาย
เมื่อได้เปล่งคำพูดลูกผู้ชาย
จะไม่คลายมั่นคงอย่าสงกา
ตั้งใจมั่นฟันฝ่าอนาคต
ทุกย่างก้าวสวยสดเพื่อฝั่งฝา
รอเมฆหมอกหยุดบังกระจ่างตา
ต้องกลับมาแน่นอนอย่าร้อนรน
สร้างกรุงโรมไม่เสร็จในวันเดียว
ทำให้ต้องหวาดเสียวมาหลายหน
อุปสรรคมากมายในหมู่คน
ให้สวรรค์บันดาลดลยากสมปอง
ต้องแก้ไขสรรค์สร้างด้วยสองมือ
พร้อมเชื่อมั่นยึดถือมันสมอง
มุ่งเป้าหมายได้อยู่คู่เคียงครอง
โอกาศทองใกล้แล้วแก้วขวัญใจ
ด่วนมาทวงสัญญาพาระแวง
คงจะถูกยุแยงจึงหวั่นไหว
ภาษิตเปรียบตีปลาที่หน้าไซ
หวังผลพวงยิ่งใหญ่ต้องใจเย็น
เมื่อรักแล้วเปลี่ยนแปลงคงไม่ได้
มอบความรักหมดใจแผ่ให้เห็น
ไม่ย่อท้อทุกข์ยากตรากลำเค็ญ
ในส่วนลึกตื่นเต้นไม่แพ้กัน
จงมั่นใจน้ำคำพร่ำภิเปรย
ได้เปิดเผยจริงใจความใฝ่ฝัน
เพียงหนึ่งเดียวคนนี้พลีชีวัน
จะเป็นตายไม่หวั่น ฉันรักเธอ..
อ่านเรื่องราวการไปเที่ยวแล้วดีใจด้วยที่สุขภาพดีขึ้นแล้ว
15 มกราคม 2556 07:40 น. - comment id 1253668
15 มกราคม 2556 11:36 น. - comment id 1253676
ขอให้สมหวังเป็นชื่อของแห้ว..
15 มกราคม 2556 12:57 น. - comment id 1253680
๐ แปรปลาสเปลี่ยนสิ้น........สรรพทุกข์ ผันผ่านเลยเถิดยุค.......ยืดร้าว สานมาสู่ห้วงสุข........หรรษ์ส่ง กลบล่วงกอปร์เร่งก้าว....สืบแคว้นสุขาวดี ฯ
15 มกราคม 2556 14:58 น. - comment id 1253683
อือ ขอให้คำปรารถนาเป็นจริง สาธุ
15 มกราคม 2556 15:29 น. - comment id 1253685
ท่านจะได้รับพรจากพระเ้จ้าในเร็ววัน มั่นใจเช่นนั้นค่ะ
15 มกราคม 2556 20:25 น. - comment id 1253697
คุณdark side .. พระจันทร์มา 15 วัน แล้วก็ห่างหาย 15 วัน หรือพระจันทร์อยู่กับเราทุกวัน เพียงแต่เรามองไม่เห็นเอง อย่างไหนกันนะ :) คุณอนงค์นาง .. หากคราวหน้าต้องขึ้นเชียงใหม่ อัลมิตราคิดว่าขอล่วงหน้าบินไปก่อน ฮา .. นั่งรถระยะทางไกล กระดูกคลอนพอดี ยิ่งนึกถึงช่วงที่ต้องผ่านเถิน จะบ้าตาย เมารถทุกทีเลย ส่วนที่ Rain Forest อัลมิตราไม่เคยไปแวะพักที่นี่นะ อัลมิตรามีเพื่อนอยู่หลายคน ในลักษณะงานที่เชื่อมโยงกับภูมิภาค หากคิดจะพักตามบ้านเพื่อนก็ยังพอมีที่ซุกหัวบ้างค่ะ แต่ อัลมิตราอยากนอนในป่ามากกว่า เคยไปที่เชียงราย กางเต็นท์นอนริมลำธาร ชอบแบบนั้นจัง คุณกุหลาบขาว .. โดยบุคคลิกของอัลมิตรา ใคร ๆ อาจมองว่า "ไม่น่าจะเหงา เพื่อนเยอะ" ทว่าในมุมที่เขามองไม่เห็นกัน มีตัวเหงาตัวเบ่อเร่อจับจองเต็มพื้นที่ค่ะ คุณฤกษ์ .. แหม๊ สัญญาจากคุณฤกษ์เชื่อได้แค่ไหนกันนะ ก็เห็นสัญญากับใครต่อใครไปทั่ว ชาติก่อนคงเป็นเจ้าชายฮาเร็มของสักเมือง .. เนอะ แต่ก็ดีใจนะ ที่ยังติดตามเฝ้าดูอาการเสมอ อัลมิตรายังพอมีแรงป่วนได้อยู่ ฮา.. คุณบุญพร้อม .. ขอบคุณค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. แห้วเนี่ย ตอนนี้แพงนะ วันก่อนซื้อถุงเล็กตั้งยี่สิบแน่ะ ละเมียดกินกลัวจะหมดเร็วอ่ะ คุณกิ่งโศก .. วันคืนล่วงผ่านพ้น .............ตามกาล จะทุกข์หรือสำราญ............เก็บไว้ มันคือประสบการณ์............เติมแต่ง ดี/ชั่ว ทั้งหมดไซร้.............พิสูจน์ได้โดยกรรม คุณร้อยฝัน .. เพี้ยงงงงงงง อยากให้เป็นจริง คุณแก้วประภัสสร .. อัลมิตราขอพรเพียงไม่กี่ข้อเอง พระเจ้าคงพอจะเสกให้ได้บ้างเนอะ
15 มกราคม 2556 22:37 น. - comment id 1253700
คุณอิม ชีวิตอนงค์นางเคยผ่านความลำบากมานักต่อนักค่ะ เพราะแม่ป่วยหนัก นอนในโรงพยาบาลเฝ้าแม่มากกว่านอนบ้าน บางทีไม่มีห้องพิเศษว่างก็นอนกับพื้นปูเสื่อ เข้าๆออกเป็นเวลานานนับมากกว่าสิบปี เคยเป็นครูอยู่ในดอยในป่าหลายปีที่ตำบลหนึ่งในกาฬสินธุ์ แมลงหัวแข็งเข้าหูครั้งหนึ่งร้องแทบตายด้วยความปวด เวลาที่มันขยับปีกในแก้วหู กว่ารถจะถึงโรงพยาบาล ปวดทรมานสุดๆ นั้นคือชีวิตจริงไม่ต้องอาสาแต่เป็นหน้าที่ของชีวิตครูดอย คนเมืองเวลาเจอสภาพแบบในป่าจะชอบกันมากเพราะ ต่างจากชีวิตประจำวัน แต่คนที่อยู่ที่นั่นอาจคิดอีกแบบหนึ่ง ความปลอดภัยของผู้หญิงสำคัญมากค่ะ การถูกทำร้ายร่างกายในที่เปลี่ยวต้องระวังอย่างยิ่ง อนงค์นางขอเลือกไปท่องเที่ยวแบบสบายทัวร์ในยามแก่เพราะสภาพร่างกายที่ไม่อาจแข็งแกร่งทนทานได้เหมือนตอนเป็นสาว น้ำหนักที่เกินและเข่าที่เคยผ่าตัดมาก่อน เนื่องจากเส้นเอ็นพลิกเพราะลากรถเข็นพัสดุที่หนักหลายร้อยปอนด์ระหว่างการทำงาน เพราะหญิงชายที่นี่ต้องทำงานเท่าเทียมกัน งานไปรษณีย์ที่นี่มีคุณสมบัติหนึ่งที่พิเศษคือต้องสามารถยกของหนักไม่ต่ำกว่า 70ปอนด์ได้เพราะมีพัสดุมากมายที่หนักไม่เกิน 70ปอนด์ อนงค์นางผ่านงานที่หนักและสมบุกสมบันมาตลอด ขอไปเที่ยวเวลาพักร้อนแบบสบายๆ แทนดีกว่าค่ะ บ้านแม่อนงค์นาง มีแม่บ้านเป็นหลานสาวแบบมีเงินเดือนให้ มี่ความสะดวกสบายให้แม่ทุกอย่างเพราะชีวิตแม่อยู่แต่ในโรงพยาบาลมากกว่า การได้อยู่บ้านเกิดเป็นความปรารถนาสูงสุดของแม่ เพราะกระดูกตายายและของพ่อก็อยู่ในวัดใกล้บ้าน แม่ได้ไปทำบุญกรวดน้ำทุกวัน ใครจะว่าลูกเต้าไม่มาอยู่ด้วย แม่ไม่สนใจเพราะแม่รู้ดีว่าในยามที่แม่ป่วย มีแต่ลูกๆกับสามีที่ช่วยกันดูแลรักษาจนแม่หาย มิใช่ชาวบ้านหรือคำคน อนงค์นางกับสามีอยากได้รถลากเทรลเลอร์สักคันแบบเป็นตู้นอนมีห้องน้ำมีครัวทุกอย่าง เวลาไปเที่ยวในป่าเขาจะสะดวกและปลอดภัยจากสิงสาราสัตว์ต่างๆ และจากพวกผู้ร้ายที่ชอบมุดเต้นท์ก่อคดี ถ้าไปแบบมีตำรวจไปด้วยสักคนยิ่งดีใหญ่ค่ะ ฮา คิดต่างจากคุณอิมเลยนะคะเนี่ย อย่าโกรธกันนะถ้าคิดต่างกันนะคะ
15 มกราคม 2556 22:44 น. - comment id 1253701
Desire... Exposing, hiding while infiltrating in my soul, Since when? I never know, Only aware that it has been there very long ..too long. Desire.... Happiness is surrounding when fulfilled. Suffering is around when unfilled. Oh, when will I able to get through? .......
15 มกราคม 2556 22:53 น. - comment id 1253703
(Revised) Desire... Exposing, hiding while infiltrating in my soul, Since when? I never know, Only aware that it has been there very long ..too long. Desire.... Happiness is surrounding when fulfilled. Suffering is around when unfilled. Oh, when will I be able to get through? .......
16 มกราคม 2556 10:23 น. - comment id 1253718
เคยรู้สึก หวั่นไหว ในบางที ด้วยอยากมี จอมขวัญ คนฝันหา ถูกความเหงา เกาะนาน ไต่คานมา คล้ายกับว่า โลกนี้ ไม่มีเธอ โดยลำพัง เพียงเรา เท่านั้นรู้ ปราศหญิงผู้ อิงแอบ แนบเสมอ ยามราตรี คลี่ฟ้า พาละเมอ เห็นหน้าเธอ ลอยล่อง ส่องสกาว ให้สมกับ ตัวเรา เฝ้าปรารถนา เพียงสักครา ฝากถึง ซึ่งหญิงสาว ขอพรอธิษฐาน ผ่านดวงดาว ไม่อยากหนาว ก่อนตาย "ได้พบเจอ" แด่ สตรี... ที่สุดไกล ใช่เกินฝัน ทุกคืนวัน หลายหลาก อยากเสนอ ถ้อยบริบท จดจาร กานท์รักเธอ ใช่คำเพ้อ..งวดนี้ เก้าสี่เจ็ด ๚ะ๛
16 มกราคม 2556 13:30 น. - comment id 1253724
อันความเหงาเกาะกุมสุมหัวอก จะวิตกทำไมเล่าจอมขวัญ โลกมีทุกข์สุขเศร้าเคล้าตื้นตัน คงสักวันได้สมอารมณ์ปอง ...................... อายุยังน้อย สักวันคงสมปรารถนา สุขภาพดีขึ้นแล้วใช่ไหมจ๊ะ
17 มกราคม 2556 19:28 น. - comment id 1253758
นั่งแปลนายพระจันทร์ ให้จวว ฟังแนวลูกทุ่ง ขำกลิ้งคนแปลไม่โรม้านซ์เอาซะเลย อิอิ จมูกยาวแล้วต่อไปจะกลายร่างเป็นมนุษย์
20 มกราคม 2556 18:54 น. - comment id 1253824
รู้สึกเหงา เพราะเรา รู้สึกเหงา รู้สึกเศร้า เพราะรา คิดว่าเศร้า เหงาหรือเศร้า ก็เกิด จากใจเรา ทั้งเหงาเศร้า แม้มี คนรอบกาย ..
22 มกราคม 2556 19:59 น. - comment id 1253886
จุ๊กกรู๊ คุณดาวศรัทธา .. สัปดาห์นี้ทำงานเหนื่อยเปลืองสมองมากเลยค่ะ มีเจ้านายฝรั่งแคนาดา พูดไทยได้นิดหน่อย ก็เลยทำให้วุ่นกันนิด ๆ ลำพังประโยคสนทนายังพอกล้อมแกล้มกันไป แต่หากจะต้องอธิบาย flow งาน It's มึนตึ๊บ พะยะค่ะ 5555 มาเจอ English Poem ร้องกุ๊ก กรู๊ ดีกว่า 555 คุณคนที่รัก(ใครรักคุณ คุณรักใคร) .. แฮ่ม เก้าสี่เจ็ด ออกซะที่ไหนกันเนี่ย งวด 1 กพ. ต้องให้แม่นกว่านี้นะจ๊ะ คุณDin .. เป็นหวัดงอมแงมเลยค่ะ ตอนแรกก็ไม่เป็นอะไร แข็งแรงดีอยู่ พอเพื่อนรอบตัวที่ทำงาน คนนั้นไอ คนนี้หวัด โอ๊ยยยยย ไวรัสลามข้ามโต๊ะเชียวค่ะ ส่วนเรื่องเป็นตะคริวที่น่องบ่อย ๆ เห็นทีจะต้องปรึกษาหมอประจำตัวแล้วล่ะ หรือว่าอัลมิตราจะพร่องแคลเซียมหรือเปล่านะ นึกสงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ คุณยาแก้ปวด .. ถ้าแปลเป็นจังหวะแร๊ฟโย่ รับรองได้เลยว่า จอมโวยวายคงลุกขึ้นเต้น ฮา .. คุณมวลภมร .. คนหลายคน ก็คงจะมีบ้างน่ะ สักคนที่รู้สึกอย่างนั้นค่ะ เหงาลึก ๆ เหงาที่ก้นบึ้ง .. อารายจะเหงาปานน๊านนนนนนนนน
28 มกราคม 2556 20:18 น. - comment id 1254237
Unrhymed tercet...
4 กุมภาพันธ์ 2556 21:13 น. - comment id 1254703
คุณศิวสิโรมณิ .. yep
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
