บริหารบ้อยบ่อย...สินะเสน่ห์
punjin
น้ำใจไฉนถั่ง...โถมนัก
พร้อมพรักสรรพยุทธ...เหยียบย่าง
เรือใบที่เล่ห์ไว้...รายทาง
ไม่ระคายเสน่ห์นาง...สักน้อย
กำแพงเพชรเก็จแก้ว...กางกั้น
เพียงสบตาก็สะบั้น ...เปนผุยผง
ยกพลขึ้นใจข้า...อย่างอ่าองค์
ประจงสักเลกใช้...ด้วยช่ำชอง
บริหารบ้อยบ่อย...สินะเสน่ห์
คนเท้เท่เยี่ยงข้า...ยังพ่าย
เก่งจากไหนก็แพ้ยิ้ม...ที่พริ้มพราย
ละลายด้วยรักแล้ว...แม่เอย.
............................................
ปล.
...พิศวงหน้า....หากท้าไฟ่ว์
เธอคงมั่นมายด์...หนักหนา
ขอนะอย่ามัดรวม...กันมา
แค่นี้ใจก็ล้า...นักแล้ว.