อยู่บนดอยคอยฟ้ามาหุ้มห่ม รอฟ้าลมสั่งมาพาถึงฝัน ผีฟ้าเจ้าปัดเป่าหมู่เฮากัน ผีฟ้านั้นสั่งสอนแต่ก่อนมา ผูกวิญญานหมู่เฮากับต้นไม้ จะแตกหน่อก่อใบในภายหน้า ทุกต้นไม้ที่เฮาปลูกฝังมา คือวิญญาปลูกสร้างจากหัวใจ หลับตาเถิดลองฟังเสียงของป่า นกหริ่งหรีดแว่วมาได้ยินไหม เสียงต้นไม้พัดหวิวปลิวลมไป ได้ยินไหมธรรมชาติที่เราลืม แสงเสียงสีเมืองกรุงรุ่งวิไล นวัตกรรมไฉไลที่เขาปลื้ม ความเจริญก้าวหน้าพากันลืม มัวแต่ปลื้มสิ่งกรวงลวงหลอกมา ไฟสว่างบางดวงอยู่บนดอย เพียงต้นเดียวแม้น้อยก็มีค่า เพราะอย่างน้อยส่องทางสว่างพา แต่มีค่าส่องสว่างกลางฝูงชน แล้วคุณหล่ะเจอไหมไฟสว่าง ที่เปิดทางให้เห็นทุกแห่งหน เปิดให้เห็นชีวิตค่าของคน มีตัวตนบนโลก..เพื่ออะไร..!! บทส่งใจ " ความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่การเรียนรู้ แต่มันอยู่ที่เรานำไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับมวลมนุษย์ด้วยกัน"
ยาแก้ปวด 11 ม.ค. 2556 03:01 น. - ID 146458 
2927
6
0
11 มกราคม 2556 03:22 น. - comment id 1253518
11 มกราคม 2556 03:38 น. - comment id 1253523
สวัสดีค่ะคุณยา สบายดีนะคะ คืดถึงมากมายค่ะ สุขสันต์วันปีใหม่นะคะ...
11 มกราคม 2556 09:58 น. - comment id 1253525
แวะทักทายบนแสงสว่าง..ทางชีวิต เนาะ..คงยังไม่สร่าง หวัดดีปีใหม่จร้า
11 มกราคม 2556 11:20 น. - comment id 1253526
เรียนรู้ แล้วไม่ใช้ หรือจะได้ ประโยชน์ใด รู้เจ็บเหน็บหัวใจ ค่านั้นไร้ถ้าใจทน ทนให้เขาข่มกด
11 มกราคม 2556 12:52 น. - comment id 1253529
เป็นคำถามที่ดีมาก แต่ตอบยากมากมายหลายเหตุผล ;)
11 มกราคม 2556 13:35 น. - comment id 1253531
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณยา มีความสุขมากๆนะค่ะ
11 มกราคม 2556 13:57 น. - comment id 1253532
ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบ....
11 มกราคม 2556 16:01 น. - comment id 1253533
ยามพฤกษ์ไพรแนวป่าพางามสล้าง น้ำตกสร้างสายธารสุดซ่านส์ไสว นกป่าเขารอบล้อมย้อมแกว่งไกว พาหัวใจให้สดชื่นระรื่นตา มาบัดนี้พฤกษ์ไพรใคร่เคยกล่าว สุดแสนเศร้าขาดวิ่นสิ้นวาสนา เป็นทุ่งโล่งโปร่งเลียนเปลี่ยนเคยมา ยากจะหาชบาไพรวิไลครอง มาเยี่ยมหลานรัก เลยขอแจมหน่อย นะ เพราะลุงชอบป่าเขาลำเนาไพรเป็น ที่สุด นึกคราใดหัวใจเบิกบานจ้า รักหลานเราเสมอ
แก้วประเสริฐ.
11 มกราคม 2556 16:17 น. - comment id 1253534
มาอ่านงานงดงามยามบ่ายอ่อน งานออดอ้อนลึกซึ้งจึงใจหาย ด้วยทิ้งเทห์ให้สนปนเลศนัย สะกิดใจด้วยคำถามตามบทกลอน "อ่านงานเจอคำถามเข้าไป อึ้งเลยครับ ผมชอบบทที่นำเสนอความหมายถึงแสงสว่างในป่าเขาเหล่าดอย นั้น แม้มีเล็กน้อยก็ทรงคุณค่า เหมือนบทนี้จะเป็นวรรคทองของกวีสินะครับ เพราะจริงๆ"
11 มกราคม 2556 23:06 น. - comment id 1253551
12 มกราคม 2556 01:37 น. - comment id 1253553
ถ้าถามว่าเจอไหมไฟสว่าง ถามเส้นทางชีวิตให้คิดค้น ถามราคาชีวิตความคิดคน กับตัวตนบนหล้ามีค่าใด เพื่ออะไรที่คนต้องทนอยู่ เธอจงดูตะเกียงระเบียงไม้ ที่ส่องแสงให้ทางสว่างไกล ช่วยคนได้เดินผ่านเส้นทางมา กับตะเกียงอีกหนึ่งเขาพึ่งแขวน ในดินแดกรุงใหญ่มากไฟฟ้า ตะเกียงแสงแรงน้อยด้อยศรัทธา มีคุณค่าแค่จับประดับวาง สองตะเกียงต่างให้ต่างฉายแสง เพืยงแต่แหล่งที่ตั้งต่างกั้นขวาง ทำให้ค่าตะเกียงระเบียงทาง สูงจนห่างตะเกียงระเบียงกรุง...
12 มกราคม 2556 05:04 น. - comment id 1253555
ดีจ๊าพี่กุหลาบขาว หายหน้ากันไปนานติดภารกิจกันเหมือนๆกัน ช่วงนี้ก็ยุ่งมากๆแต่ก็แวะมาบ้านกลอนเท่าที่ทำได้ ขอให้มีความสุขเช่นกันนะคะ ดีจ๊าคุงคอมพูทน แหมะ รู้จริงเลยนะเนี่ย ยังไม่สร่างแต่ว่างมาส่ง ความคิดถึงพี่น้องได้เสมอจ๊า ดีจ๊านายหัว ตอบกลอนไม่ไหว(มาว) แต่มาข่มให้ทนได้ตลอดสำหรับเป็ดน้อย อิอิ ดีจ๊าคุงกุ้ง จขบ (ย่อจากไรคะ) ก็กลอนคนมาวก็เงี้ยแหล่ะค่ะ ประมาณอารมณ์พาไป อิอิ ดีจ๊าคุงพิม เห็นภาพไปเที่ยวเชียงรายสวยมว๊ากก แอบอิจฉาคนหยุดปีใหม่จัง อิอิ ดีจ๊าคุงเป็ด อิอิ นานๆมาแนวแปลกๆสักที ขอบคุณที่ชื่นชม ขอบใจที่ยอมรับเป็น”เป็ด” อิอิ ดีจ๊าลุงแก้ว ขออนุญาตไม่ตอบเป็นกลอนนะเจ้าคะ แบบว่ามาวแล้วเจ้าค่ะ แต่อ่านกลอนลุงแก้วแล้วเข้าใจเลย เราพวกล่องไพรเหมือนกัน สุขสดใสค่ะลุงแก้ว ดีจ๊าคุงฟ้าฟื้น ธรรมชาติ ขออภัยนะคะที่ไม่ได้ตอบเป็นกลอน แบบ จขกท มาว อิอิ คือบางทีเราอยู่แต่มุมโลกที่เจริญจนเราลืมว่าเราเกิดมาจากอะไร ไปเห็นคนดอยเขาอยู่อย่างพอเพียง เห็นคุณค่าของสิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่เรามองผ่านทุกวันแต่มันกลับมีคุณค่ามากมาย ในขณะเดียวกันเรากลับไม่เห็นคุณค่าในตัวของเรา อิอิ เมากลอนประมาณนี้แหละค่ะ ขอบคุณที่เห็นภาพเดียวกันค่ะ ดีจ๊าคุงฝนทอง หวัดดีปีใหม่นะจ๊ะ สุงสดใสร่ำรวยตลอดปีนะคะ ดีจ๊าสหาย รอด งงหล่ะดิ ปีมะเส็งเราเปิดกลอนเพื่อชีวิต อิอิ ซาบซึ้งจนน้ำตาแทบไหล สหายงานท่วมหัวเขียนกลอน มาให้เราอย่างซาบซึ้งสี่บท ตะเกียงสองที่ๆแตกต่างกัน ไฟอาจจะเท่าๆกันแต่คนเห็นคุณค่านั้นต่างกัน (โดนใจหล่ะสิ เรามาแนวคาราบาว อิอิ) แต่เรามาวมั่วตอบเป็นกลอนสี่บทไม่ไหว สหายคงเข้าใจน๊า รักนะ จุ๊บุ๊ จุ๊บุ๊(ยืม จวว มาใช้หน่อย) ทางที่ดีเราแนะนำให้สหายเปิดบ้านสหายใหม่เลย เราจะไปเยี่ยมเยียนด้วยฟามคิดถุง อิอิ
12 มกราคม 2556 09:44 น. - comment id 1253561
เราคงเป็นแค่ หิ่งห้อยน้อยส่องทาง ท่ามกลางแสงสุรีย์ อิอิ (ตีห้ากำลังจะฟ้าสาง ได้เวลาเข้านอนแล้วสิ สมกับสาวกผีจริงๆ อิอิ) หวัดดีวันเด็กจ้า
12 มกราคม 2556 10:28 น. - comment id 1253567
มีเส้นทางที่ไม่มืดมน รอคนก้าวไปค้นหาอยู่เสมอค่ะ คุงพี่ยา ผีแดง อิอิ
12 มกราคม 2556 17:03 น. - comment id 1253581
แสงใดไหนเท่าแสงสว่างที่กลางใจ..อิอิ
12 มกราคม 2556 23:19 น. - comment id 1253588
ไฟบางดวง ส่องสว่าง ในทางเถื่อน นำทางผู้ มาเยือน ให้ย่างก้าว ให้มั่นใจ ในหนทาง ที่ทอดยาว แม้แสงดาว แสงเดือน โดนบดบัง ไฟบางดวง ส่องสว่าง ในทางเปลี่ยว ดึกดึกเดิน คนเดียว เสียวสันหลัง คิดเตลิด ไปไกล ในภวังค์ แสงไฟส่อง ช่วยประทัง ระวังเรา ไฟบางดวง ไม่ค่อยสว่าง กลางเมืองใหญ่ แต่ยังพอ ส่องใจ ให้คลายเหงา ในวันที่ ท้อแท้ และซึมเซา ช่วยบรรเทา ให้ความหวัง กำลังใจ แล้วคุณล่ะ เจอไหม ไฟสว่าง? ทุกที่ทาง มีให้เห็น ทุกแห่งหน แต่ว่าไฟ ส่องสว่าง กลางใจตน ได้จุดไฟ ให้ได้ยล กันหรือยัง ************************** ************************** แวะมาขอยาแก้ปวด(ใจ)ครับ
13 มกราคม 2556 19:46 น. - comment id 1253608
วันนี้ แดงเดือด ขอแอบเชียร์เป็ด อิอิ คาราวะท่านพี่
14 มกราคม 2556 03:23 น. - comment id 1253619
14 มกราคม 2556 09:06 น. - comment id 1253626
ชอบ ๆ
14 มกราคม 2556 12:34 น. - comment id 1253640
แสงสว่างสำหรับแมนยู อับแสงสำหรับเป็ดน้อย อิอิ ตามมาช่วยซ้ำเติมเด็กเป็ด
15 มกราคม 2556 09:54 น. - comment id 1253671
หากถามว่าเห็นไหมไฟสว่าง ผมตอบอย่างมั่นใจเหนือใต้หล้า หากถามถึงแสงไฟในดวงตา จากอุราล้าเหลือและเจือจาง ด้วยสังคมแก่งแย่งคิดแข่งขัน สิ่งสร้างสรรค์ทันสมัยไปทุกอย่าง ความล้าหลังพังลงด้วยหลงทาง ที่เหลือบ้างคือนึกหมาย...แต่สายเกิน (เฉกวัฒนธรรม และศิลปะเก่าๆ) หวัดดีขอรับ....พี่ยา..แก้ปวดหาย มะได้คุยกันนาน คิดฮอดเอื้อย (คุณพี่) อยู่เด้อ การงานทำให้ห่างกัน พร้อมกับฝันที่ห่างเกิน ....สักวัน...ผมจะกลับมา...ทวงบัลลังก์ ฮ่าาาาาาา
16 มกราคม 2556 18:39 น. - comment id 1253733
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
