ภาพมายา

รงค

ในบางครั้งบางคราวหลงทางผิด             
ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อลืมนึกถึง
อดีตกาลผ่านไปไม่รำพึง
เสียดายซึ่งเวลาที่พลาดไป
เพราะมัวหลงงมงายสิ่งสวยงาม
จึงมองข้ามวิถีด้วยหลงใหล
ภาพมายาเย้ายวนชวนติดใจ
ก้าวตามไปไร้สติและทิศทาง
สร้างตัวตนจนเกินจะหยุดยั้ง
มัวแต่หวังอนาคตสุดขัดขวาง
ระเริงร่ารับไว้มิอำพราง
สมดั่งอ้าง ช้างขี้ขี้ตามมัน(ช้าง)
มัวสร้างภาพมายาให้ตัวตน
คอยเปรอปรนความสุขแสนเพ้อฝัน
จึงเห็นผิดเป็นชอบอยู่นิรันดร์
ไร้ทางกั้นให้พ้นจากทุกข์ภัย
เมื่อมาถึงปลายทางความเป็นจริง
แล้วทุกสิ่งปรากฏเกินรับไหว
มายาภาพลวงตาพาเกินไกล
ผลนั้นไซร้น่ากลัวอย่ามัวเพลิน
อย่ามัวหลงระเริงความฟุ้งเฟ้อ
เมื่อเจอะเจอจะลำบากใช่ผิวเผิน
อย่าหลอกใจตัวตนจนยากเกิน
เพียงเพลิดเพลินชีวิตติดสังคม
มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าประมาทอนาคตอันสุขสม
เตือนสติรอบคอบไว้ชื่นชม
ค่านิยมฟุ้งเฟ้ออย่าเผลอทำ
อันช้างขี่ขี่ตามช้างอย่างเขาว่า
อนิจจามนุษย์สุดแสนขำ
ตัวกระจิดฤทธิ์ใดใครชี้นำ
จึงคอยซ้ำชีวิตให้ผิดไป
เตือนสติตนเองก่อนจะสาย
ความวุ่นวายฟุ้งเฟ้อควรแก้ไข
ความพอเพียงเยี่ยงอย่างมีถมไป
เมื่อทำได้สุขเกษมแสนเปรมปรีด์