มันมากมายไปแล้ว ที่สูญเสีย ล้าหัวใจละเหี่ย ระโหยร่ำ บางรู้สึกรัยทด เกินจดจำ กับบางภาพที่ตอกย้ำ ซ้ำซากใจ…. การต่อสู้ที่ดู เหมือนงดงาม ณ สมรภูมิสงคราม ผู้ถามไถ่ โอ พิสุทธิ์จุดหมายนั้น คืออันใด กี่ความเขลาเราใคร มิอาจรู้…. เพื่อสิ้นดับสิ่งใด ในสิ่งหนึ่ง สิ่งที่ซึ่งชิงชัง การตั้งอยู่ เพื่อบางสิ่งได้เกิดใหม่ ในอณู ผลิผ่านหนฤดู ชอบ ชิงชัง…. เหมือนจะมากไปแล้วกับ บางเวลา สิ่งที่หลายคนตั้งตา และคาดหวัง กี่หนเล่าความหมาย อันพ่ายพัง ซ้ำซากผ่านประดัง อยู่เช่นนั้น…. ………………… โดยคำ ลานเทวา
10 ธันวาคม 2555 18:25 น. - comment id 1252397
ต้องทำใจเจ้าค่ะ
10 ธันวาคม 2555 21:18 น. - comment id 1252401
มากไปแล้ว=แม้วไปลาก จึ๋ยยย
12 ธันวาคม 2555 14:22 น. - comment id 1252432
เยอะไปก็ไม่ไหวนะคะ
12 ธันวาคม 2555 21:37 น. - comment id 1252466
15 ธันวาคม 2555 21:45 น. - comment id 1252561
...มันมากไปแล้วกับความจริง ทุกๆสิ่งที่อึมครึมครึ้มสลัว เริ่มปรากฎชัดแจ้งจนฉันกลัว เงามืดมัวเริ่มจรัสและชัดเจน........