แต่ละวัน ผ่านไป เหมือนไร้ค่า กาลเวลา ผันผ่าน นานเพียงไหน ยังเดินย่ำ กับที่ ทุกทีไป ฝันตั้งไว้ ไขว่คว้า มาเพียงเงา เช้าทำงาน เย็นกลับ สลับข้าง มีเหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง อย่างใครเขา ทางข้างหน้า มองไป ใยสีเทา ซ้ำมีเงา ข้างหลัง ยังมืดมน ทางข้างหน้า ยาวไกล ไปถึงไหน เกินกว่าใจ ใคร่คิด จิตสับสน เดินต่อไป ถอยหลัง ยังเวียนวน ไร้ตัวตน แก่แท้ แย่จริงเชียว ณ จุดนี้ ยังอยู่ และยืนนิ่ง ไม่ไหวติง สั่นไหว ไม่แลเหลียว ยังยืนนิ่ง ให้ปลง ลงผู้เดียว ฝันคงเหี่ยว แห้งไป ในสักวัน
มณีจันทร์ 7 ธ.ค. 2555 14:31 น. - ID 146265 
2073
1
0
9 ธันวาคม 2555 09:04 น. - comment id 1252320
แม่มณีทะลุกระจกมาแล้ว แต่ละวันผ่านไปไวเหมือนโกหกเลยค่ะ
10 ธันวาคม 2555 23:12 น. - comment id 1252406
เพียงพลิ้วหลุดกระจกมาได้แล้วจ้า ... แต่ไปต่างจังหวัดมาด้วยเพิ่งมาถึงบ้านคร้าบ ทุกที่มีทางแต่มันจะใช่ทางของเราหรือเปล่านั้นไม่รู้เลยจ้า
11 ธันวาคม 2555 19:58 น. - comment id 1252418
ตั๊บแกหายไปนานจังเนอะ
13 ธันวาคม 2555 15:49 น. - comment id 1252503
ฉางน้อย หายไปวันๆ อยู่ไปวันๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
