น้ำจากพี่ไปไกลอยู่ไหนหนอ พี่ฝ้ารอน้ำอยู่...น้ำรู้ไหม ญาติพี่น้องหมองหม่นกังวลใจ ขอร้องให้น้ำกลับมาบ้านนาเรา นาขาดฝนคนขาดน้ำชอกช้ำหนัก ซึ้งประจักษ์แก่ใจในความเขลา วันมีน้ำอยู่ใกล้ไม่แบ่งเบา หลงเชื่อเขาปล่อยน้ำไปไม่ใยดี น้ำลองดู ข้าวทุกกอ ที่พ่อปลูก มันต้องถูกแดดกล้าคราน้ำหนี ยืนต้นแห้งเหี่ยวเฉาเหงาชีวี ผืนนามีแต่รอยแยกแตกเป็นทาง หนี้สินหรือก็โถมทับมากับแล้ง ต้องหน้าแห้งหมองมัว...กลัวทุกอย่าง ความหวังที่จะอยู่รอด มันเลือนราง มีแต่ความอ้างว้าง เกาะกินใจ ข้าวกำลังจะแห้งตายไม่ได้เกี่ยว เพียงเศษเสี้ยวจะหลงเหลือจุนเจือไหม ทุกหย่อมย่านทุกข์ยากลำบากไป เพราะเยื่อใยของน้ำทำร้าวราน น้ำกลับมาหาพี่เถิด...ที่รัก น้ำต้มผักเคยขมยังอมหวาน กลับมาอยู่บ้านนาที่กันดาร โปรดสงสารพี่ น้องเรา ชาวนาไทย...
2 ธันวาคม 2555 21:06 น. - comment id 1251986
ได้เด๋วกลับไปหารอนะ
2 ธันวาคม 2555 21:11 น. - comment id 1251987
อ้อลืมบอกไปอีกอบ่าง น้าเน่าไม่ชอบ บุง เห็บหมัด ลิ้น ไร และ เรรวน เตรียมพร้อมให้ดีนะ ถ้าน้ำเน่าไปพบแล้วอย่าปล่อยให้น้ำเน่า เป็นน้ำใสหล่ะ เบื่อ พวก กุ้ง หอย ปู ปลา ฯลฯ
3 ธันวาคม 2555 01:19 น. - comment id 1251989
เมื่อขาดน้ำทุกอย่างก็ลำบากจริงๆครับ
4 ธันวาคม 2555 15:28 น. - comment id 1252066
เดี๋ยวไล่ เดี๋ยวเรียกหา งอนนานเลยนะคะ อิอิ