ยามอรุณรุ่งรางกระจ่างฟ้า บนพื้นผาป่าดอนสิขรเขา ปลุกฝันตื่นลืมตาคว้ากล้องเอา ตั้งเตรียมเตารอท่าตรงผาคอย กาแฟต้มนมเติมเพิ่มรสกลิ่น จัดจดจินต์คอยใจอุทัยคล้อย ค่อยค่อยแย้มแสงแรกขึ้นแหวกรอย ส่องแสงพลอยเพชรผาดผงาดพรหม ณ เหลี่ยมเขาเงาแสงสำแดงสด อรุณบทเบิกบาทพิลาสสม รังสรรค์แสงแรงทาบทิวภาพชม รื้นอารมณ์...อรุณ ณ รุ่งราง มองหมอกม้วนมวลหมู่ดูลดหลั่น ละเหลี่ยมชั้นผาเด่นเช่นชั้นขวาง บันทึกภาพทาบฝันบรรจงวาง ตำแหน่งสร้างโสตถิ์ศิลป์แห่งจินตรัย ในอารักษ์แห่งธรรมชาติเห็น พบร่มเย็นแห่งม่านวิมานใส บนแผ่นฟิลม์ปริ่มฝันอันอำไพ บันทึกใจแห่งป่า....บนผาแล
23 พฤศจิกายน 2555 14:11 น. - comment id 1251532
อ่านแล้วเห็นภาพเลย
24 พฤศจิกายน 2555 08:21 น. - comment id 1251570
อาทิตย์ตอนเที่ยง ชมความงามไม่ไหมค่ะ ร้อน เช้าๆสวยเชียว
26 พฤศจิกายน 2555 14:56 น. - comment id 1251714
คมคาย... การมองสิ่งเดียวกันแต่เห็นต่างกันนั้น บางครั้งยังเคยคิดเลยค่ะว่า เรามองคนละมุม หรือแท้จริงแล้ว เป็นความต่างของ "การมอง" กับ "การเห็น" ปล.ขออีกหลายๆปรัชญาได้เปล่าคะ
26 พฤศจิกายน 2555 21:09 น. - comment id 1251737
คุณร้อยฝัน ขอบคุณครับผม คุณเพียงพลิ้ว ใส่แว่นอ๊อกเหล็กครับ ดวงอาทิตย์ยามเที่ยง จะสวยครับ คุณโคลอน ครับ สรรพสิ่ง เมื่อเรา เห็นก่อนมอง และ มองก่อนเห็น มีความหมายที่ต่างกันไป ตามแต่ละบุคคล จากสายตาสู่หัวใจ ของแต่ละท่านนั้น ที่เหลือ ก็คงเหลือเพียง สิ่งที่ใจจะเอ่ยอะไร? ครับ