เรียมเหลือทนแล้วนั่นพี่ขวัญจ๋า ตั้งแต่จากพี่มาพาหม่นหมอง อยู่กับความเจ็บช้ำน้ำตานอง คิดถึงคลองแสนแสบแทบขาดใจ คนบางกอกหลอกเรียมจนเกรียมจิต ให้หลงผิดคิดเพ้อเผลอหวั่นไหว หอบเสื้อผ้าตามชู้สู่กรุงไกล ไม่ทันไรเขาเบื่อ...เรียมเหลือทน มองท้องฟ้าคราใดใจหดหู่ ให้อดสูตัวเราเศร้าสับสน อยากจะย้อนกลับไปก็อายคน เหมือนอับจนหนทางจะย่างเดิน ฝากไปกับสายลมที่พรมแผ่ว รู้ตัวแล้วว่าผิดคิดห่างเหิน คำขอโทษมากมายอาจสายเกิน หากพี่เมินเรียมคงหมองต้องขอลา *********** เรียมเอง... 21 พ.ย. 2555
เรียมเอง... 6 ก.พ. 2557 11:53 น. - ID 146168 
4127
11
2
21 พฤศจิกายน 2555 12:00 น. - comment id 1251342
คิดถึงพี่เรียมค่ะ หายไปนานเลย แต่ยังจำได้เสมอ
21 พฤศจิกายน 2555 13:57 น. - comment id 1251362
:)เรียมอย่าเหลือไว้ให้ทนเลย ลุยโล๊ด
21 พฤศจิกายน 2555 14:14 น. - comment id 1251364
เรียมเหลือทน แสดงว่ายังเหลืออยู่หายไปนานเลยค่ะน้องเรียม...
21 พฤศจิกายน 2555 15:06 น. - comment id 1251367
โอ้เรียมเอ๋ยเคยท่องคลองแสนแสบ เจ้าอิงแอบเรียกฉันพี่ขวัญจ๋า ตอนตะวันชิงพลบเราสบตา ข้าสัญญาเน้นนัก"รักเหลือเกิน" เจ้าตวงรักตักล้างอย่างกังหัน ทิ้งอ้ายขวัญเบิ่งมองคลองตื้นเขิน เสียเชิงชายพ่ายแพ้แก่น้ำเงิน ปิดทางเดินปิดเสียงขลุ่ยเพียงออ นั่งสลดหมดยิ้มอยู่ริมน้ำ อยากหยิบคำสาบานมาสานต่อ ไม่รู้เลยหรือว่าข้ายังรอ หากเรียมขอคืนกลับจะนับวัน หัวอกข้าวันนี้ถึงมีแผล ก็เพียงแค่แผลเก่าเจ้าอย่าหวั่น อย่ากรีดซ้ำทำต่อก็แล้วกัน อกอ้ายขวัญรอรับเรียมกลับคืน
21 พฤศจิกายน 2555 21:38 น. - comment id 1251398
คุณแบม ห่างหายไปบ้าง แต่ยังไม่ห่างเหินนะคะ เป็นช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตที่อาจจะมี บางอย่างพรากความสุนทรีย์ไปจากใจ..อิอิ แต่ก็ยังคิดถึงเพื่อนๆ ที่คุ้นเคยในบ้านกลอน ทุกท่านอยู่เสมอค่ะ
21 พฤศจิกายน 2555 21:42 น. - comment id 1251399
21 พฤศจิกายน 2555 21:46 น. - comment id 1251401
21 พฤศจิกายน 2555 21:59 น. - comment id 1251404
22 พฤศจิกายน 2555 17:14 น. - comment id 1251444
(ขอตีคู่ โดยไม่รับสัมผัสนะครับ) โอ้เรียมจ๋าอย่ากลัวบัวข้าช้ำ เพียงขุ่นน้ำคำพ้อขอคืนหวน รู้หรอกว่าเรียมไปใช่เรรวน เรียมไม่ควรถือโทษโกรธตัวเอง ข้าต่างหากยากจนเป็นคนทุ่ง ถูกคนกรุงแปลกหน้ามากุมเหง ก็เสียใจไปบ้างอย่างนักเลง อาศัยเพลงขลุ่ยคลอพ้อฝั่งคลอง เขาลือกันลั่นบางอ้างอ้ายขวัญ ว่ารักมั่นหมดใจไม่มีสอง รอแต่เรียมผู้เดียวเกี่ยวรวงทอง เป็นทำนองโน้มนำเป็นตำนาน กลับเถิดเรียมของข้าอย่าช้านัก สร้างเรือนรักสองเราไว้เล่าขาน ว่ารักหมายรักมั่นนิรันดร์กาล เปิดตำนานปิดทอง"ขวัญของเรียม"
22 พฤศจิกายน 2555 13:02 น. - comment id 1251508
อีกสักครั้ง จากใจเรียมเอง ถึงพี่ขวัญ
26 พฤศจิกายน 2555 09:29 น. - comment id 1251687
หน้าส่วนตัว
สัญญารักจากใจให้พี่ขวัญ
จะไม่ผันเปลี่ยนไปให้เป็นสอง
จะร่วมสร้างห้องหอก่อเรือนทอง
จะเคียงครองคู่ขวัญจนบั้นปลาย...
ตำนานรักเรียมขวัญในวันนี้
จบตรงที่ชื่นสมอารมณ์หมาย
คลองแสนแสบจักแสนสุขทุกข์มลาย
ทุ่งร้างกลายเป็นทุ่งรักสลักทรวง
เสียงขลุ่ยครวญชวนเศร้าในคราวก่อน
ฟังออดอ้อนอ่อนหวานปานกล่อมสรวง
ข้าวที่เฉากลับเขียวชื่นและฟื้นรวง
ขวัญเรียมควงคมเคียวช่วยเกี่ยวกัน
เขียนกลอนออกจากใจซ่อนนัยว่า
ปรารถนาให้ทุกคู่สู่สุขสันต์
อย่ามีรักเจ็บร้าวเศร้าจาบัลย์
จบตำนานรักมั่นของ ขวัญเรียม
**************
28 พฤศจิกายน 2555 18:01 น. - comment id 1251819
เกือบมองไม่เห็นกลอนเพื่อนซะแล้ว... ฝีมือยังแจ่มแจ๋วเหมียนเดิมเล๊ยยยปล. ใครน๊อ ทำให้เรียมเหลือทน..อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
