เดินทาง..รอนแรม..แสนกว้างใหญ่ ก้าวท่องไป..เรร่อน..ด้วยใจหมาย ไขว่คว้า..แลมองหา..คนข้างกาย ที่เดียวดาย หมองหม่น ทรมาน นานวันไป..เธอคนดี..ยังสู้อยู่ แต่ไม่รู้..ว่าจะกลับ..เหมือนเดิมไหม จนวันนี้ เธอก้าวย่าง อย่้างตั้งใจ สู้แค่ไหน ก็จะสู้..เธออดทน ทุกอย่างดำเนินไปตามกาลเวลา เราทุกคนยังคงเหมือนเดืม ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น กำลังใจยังคงส่งถึงกัน บางคืนวัน เราก็ยังได้เคียงกัน