ในโลกฝันออนไลน์มากมายเพื่อน มาเยี่ยมเยือนทักทายกันหลายหน้า โลกความจริงวันนี้, ที่ผ่านมา, กลับเหว่ว้าหมองหม่นอยู่คนเดียว เพื่อนคุยหรือมีบ้างอย่างเห็นได้ แต่เพื่อนใจกลับไม่มีมาข้องเกี่ยว เหงา เศร้า เดียวดาย ใต้ฟ้าเรียว หัวใจเปลี่ยวเหว่ว้ามานานวัน อยากมีคนรู้ใจไว้ร่วมคิด อยากมีมิตรเคียงใจไว้ร่วมฝัน อยากมีบ้างสักหน คนสำคัญ มาแบ่งปัน มาแบ่งเบา มาเข้าใจ อุปสรรคคือความจนความค้นแค้น มันขาดแคลนทุกสิ่ง, เรื่องยิ่งใหญ่ จึงไม่กล้าที่จะเผยเอ่ยความนัย ที่ทำได้ก็เป็นเพื่อนเหมือนที่เป็น คงต้องปล่อยไปตามทางความว่างเปล่า พกความเหงาไปทุกที่อย่างที่เห็น ฟ้าคงรู้ว่าเหว่ว้า ว่าลำเค็ญ สายลมเย็นคงปลอบใจได้สักวัน ขอบฟ้ากว้างทางไกลใจมันท้อ คนที่รอว่าใช่...แค่ได้ฝัน ไม่มีหรอกรักชื่นคืนพระจันทร์ คนคนนั้นสำหรับเราเขา...ไม่มี (ตัวตน)
คนบางบอน 26 ต.ค. 2555 12:11 น. - ID 146000 
3409
3
0
27 ตุลาคม 2555 07:13 น. - comment id 820456
27 ตุลาคม 2555 09:08 น. - comment id 820461
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กัน
26 ตุลาคม 2555 12:50 น. - comment id 1249774
อ่านแล้วเหงาจัง
26 ตุลาคม 2555 13:05 น. - comment id 1249777
^__^ บางคนก็มีตัวตน บางคนก็ไม่มีค่ะ
26 ตุลาคม 2555 15:02 น. - comment id 1249786
เยี่ยมนะ ทั้งเนื้อหาและฉันทลักษณ์
27 ตุลาคม 2555 18:09 น. - comment id 1249809
โลกออนไลน์ ออฟไลน์ ใจต้องแน่ มันก็แค่ การสื่อ อย่างหนึ่งได้ หากจริงใจ ไม่ว่าออน หรือออฟไลน์ ก็จะได้ จริงใจ นั้นกลับคืน
31 ตุลาคม 2555 16:24 น. - comment id 1250115
ความดายเดียวเคว้งคว้างและว่างเปล่า อาจรุมเร้าทุกทีที่จินต์เหงา อย่าปล่อยมันให้เป็นเหมือนเช่นเงา ที่ตามเร้าตามรุกให้ทุกข์ตรม อาจมีบ้างบางทีที่ว้าเหว่ ดุจเรือเร่เผชิญคลื่นอย่างขื่นขม เมื่อไร้มิตรเคียงใจไว้ชื่นชม เพียงเกลียวคลื่นพัดถมก็จมธาร อย่าปล่อยใจไปตามความว่างเปล่า ให้ความเหงารุมอุราอย่างกล้าหาญ เผชิญหน้ากับทุกข์ที่รุกราน ถึงซานซมตรมบ้างก็ช่างมัน ขอบฟ้ากว้างทางไกลถ้าใจท้อ คนที่รอ...คงมีได้...แค่ในฝัน ความจนยากไม่ใช่สิ่งสำคัญ หากใจมั่น...คิดว่าเขา...คงเข้าใจ ในโลกฝันออนไลน์มากมายเพื่อน มาเยี่ยมเยือน...เตือนเธอ...จะได้ไหม เป็นแค่ลมเย็นรื่นชื่นหทัย เป็นเพื่อนในโลกฝันเท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
