ไม่รู้อะไรดลใจ ให้ตัวฉันได้ก้าวเข้ามาตรงนี้ ทั้งที่ห่างหายไปหลายปี ได้กลับมายืนอยู่ตรงที่ฉันเกือบจะลืมไป ว่าเป็นสิ่งที่เคยใฝ่ฝัน แต่ฉันกลับพักเป้าหมายมันเอาไว้ เปิดกลับมาดู..ความรู้สึกอบอุ่นก็ยังเต็มหัวใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่กลับมาทำให้ยิ้มได้ทุกที คิดถึงเธอมากนะบ้านกลอน ทุกครั้งที่ได้ย้อนกลับมาตรงนี้ ไม่รู้จะมีใครจำได้มั้ยนะ..นางพยาบาลตัวเล็กตัวน้อย ..ที่นานๆจะแอบมาที ห่างหายไป2-3ปี..อยากกลับมาตะโกนว่า คิดถึงที่สุดเลยยยย :"))