๏สิบ เสียงร้องร่ายล้วน สรนุก เอ็ด อะอึงมี่ปลุก ปลอบให้ ปี วันเลื่อนล้นสุข สร้อยส่ง ผ่าน วี่ผ่านวัยไว้ วาทเว้าวงวรรณ๚ ๏สิบ ศกมิรู้เลือน กาลหลัง เอ็ด ร่ายบทกวียัง ดั่งแก้ว ปี นั้นนี่นี้ฟัง โคลงฝึก ฝันใฝ่ ชื่น รื่นรมย์สมแล้ว ค่ำค้ำคำโคลง๚ ๏สิบ หมื่นสายเส้นหมึก มี่คำ เอ็ด กว่าเสียงฟ้าจำ สั่งร้อง ปี แก้วจิตแก้วรำ ลิลิต ร่ายฮา สหาย ไม่หายจร้า คะค้าหยั่งยืน๚
24 กันยายน 2555 11:41 น. - comment id 1246332
ระวังนะคับเปนห่วงมิตรรักทุกคน ข่าวน้ำท่วมบ้านกลอน โดยเฉพาะมีสัตว์ร้าย คอนด้อมคอนด้า ภาษาสนุกๆ แบบนี้ มีที่นี่เท่านั้นครับ
24 กันยายน 2555 13:46 น. - comment id 1246349
กาละวาระซึ้ง อักษศิลป์ วิวัฒน์รุ้งก่อจินต์ ห่อนสร้าง นฤมิตวกจินต์ ก่อยิ่ง จริงนา ร่วมบทส่ออ้างว้าง บ่ได้จินตนา. แก้วประเสริฐ.
24 กันยายน 2555 14:46 น. - comment id 1246359
ยินดีกับอาศรมชาวโคลงด้วยค่ะ ปล.ไหนๆมีคอนด้ามาโผล่แถวนี้เหรอ จะได้จับกลับไปแอฟริกา
24 กันยายน 2555 15:35 น. - comment id 1246365
อิอิ
24 กันยายน 2555 16:35 น. - comment id 1246381
เยี่ยมครับ
24 กันยายน 2555 19:08 น. - comment id 1246396
นี่แหละกลอน แบบนี้ ที่อยากเขียน เฝ้าแต่เพียร มานาน พาลปวดหัว เขียนทีไร ไม่ได้ ดังใจตัว ครั้นจะมั่ว ลงไป ก็อายครับ
25 กันยายน 2555 08:51 น. - comment id 1246459
ว้าย คุณน้ำเพิ่งอายุ 11 ปีเองเหรอค่ะ เพียงกำลังตั้งไข่ค่ะ อิอิ
25 กันยายน 2555 17:20 น. - comment id 1246524
นานแสนนานไม่ได้....เขียนถึง เคยพร่ำเพ้อรำพึง.......ออดอ้อน ในห้วงแห่งคะนึง........นานก่อน ราวอุระกลัดก้อน.........อกกลุ้มไม่หายฯ ระบายสีแต่งแต้ม........นานมา ทั้งสุขทุกข์พรรณา.........ร่ำร้อง คลายเหงาเปลี่ยวเอกา..ยามอ่อน ใจนา เป็นเพื่อนอยู่ในห้อง....แห่งห้วงคิดถึงฯ หวานซึ้งปนโศกเศร้า....อบอวล รส กลิ่น ยิน ทบทวน.....จริตก้อง ยิ้ม หัวเราะ เมา ครวญ...ชวนเสนาะ พจน์อิ่มยามจับต้อง......ไขว่คว้าในฝันฯ จำนรรจ์มิเก่งกล้า........ใดใด แต่สุขล้นหัวใจ.............นี่แท้ ขอกระซิบความนัย.......เพียงหนึ่ง เดียวเฮย แสนสุขไร้ข้อแม้...........ดุ่มด้นคำโคลงฯ