หลายปีแล้วที่... เธอจากไป ไม่เคย จะหวนกลับ หลายปีแล้วที่... เธอทิ้งลับ ไม่แม้ จะกลับหลัง หลายปีแล้วที่... เธอเดินไป ดั่งตกอยู่ ในภวังค์ หลายปีแล้วที่... เธอทิ้งได้ แม้กระทั่ง...คนรักเธอ ทุกๆปี... ฉันยังคง นั่งอยู่ ตรงที่เก่า ทุกๆปี... ฉันยังใส่ เสื้อคู่ของเรา อยู่เสมอ ทุกๆปี... ... ฉันยังหา ของขวัญให้ สำหรับเธอ ทุกๆปี... ฉันยังเผลอ เรียกชื่อเธอ กับใครๆ ทุกๆเดือน... ฉันยังรอ ออมแขน เธอสวมกอด ทุกๆเดือน... ยังพร่ำพรอด ถึงเธออยู่ เธอรู้ไหม ทุกๆเดือน.... ยังคิดถึง ยังตราตรึง ยังซึ้งใจ ทุกๆเดือน.... ไม่รู้นาน แค่ไหน เธอถึงจะกลับมา ทุกๆวัน.... ฉันยังคง เก็บรองเท้า คู่เก่าๆ ทุกๆวัน.... ฉันยังคง ติดรูปเรา ไว้เต็มฝา ทุกๆวัน... ฉันยังคง นั่งรอเธอ ทั้งน้ำตา ทุกๆวัน..... ถึงแม้เธอ ไม่กลับมา ฉันก็......จะรอ ****หลายครั้งเหลือเกินที่ต้องทนทุกข์กับการรอคอยที่ไม่มีวันมาถึง.....****
21 กันยายน 2555 18:20 น. - comment id 1246058
เยี่ยม ๆ
22 กันยายน 2555 09:51 น. - comment id 1246112
อ่านแล้วคิดถึงน้องวา ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิมเลยนะคะ
22 กันยายน 2555 11:29 น. - comment id 1246131
เมื่อวาน ผ่านเลยล่วงทรวงยังเก็บ วันนี้ ...เจ็บจดจำคำขื่นขม พรุ่งนี้ ...ครวญหวนไห้ใจระทม บ่วงศ์อารมณ์จมฝืนกลืนกล้ำรอ
22 กันยายน 2555 15:06 น. - comment id 1246178
ฉันอยากกลับไปหาก็ไม่ได้ เพราะเขาฝังฉันไว้ในไร่ส้ม รถของฉันก็เอาเลอะโคลนตม หลงชื่นชมเขาเป็นตำรวจไทย ฉันยังรักเธออยู่อาบูไซยาบ และโปรดทราบไม่ลืมแม้ของใช้ เสื้อรองเท้าของขวัญที่เธอให้ ช่วยเก็บไว้วันกลับจะรับคืน ตอนนี้มีคนเจอฉันแล้วคงได้พบกันแน่ฉันจะสวมกอดอย่างที่เธอรอคอย
24 กันยายน 2555 11:32 น. - comment id 1246327
สวัสดีครับ รับรสความเศร้าได้เลยครับ