ภาพวันวาน
ป๋อง สหายปุถุชน
ในยามเช้าฉ่ำฝนปนหมอกหนาว
ฝนหล่นพราวโปรยลงตรงกลางนา
หมอกไอเย็นเคลื่อนคล้อยลอยลับตา
น้ำฝนพาชุ่มฉ่ำลงลำคลอง
พายุฝนโปรยลงไม่ขาดสาย
หล่นโปรยปรายท้องทุ่งน้ำเจิ่งนอง
ใบข้าวเขียวสบัดไหวให้ชวนมอง
น้ำไหลร่องแดดฉายที่ปลายนา
มองออกไปสุดไกลใจครุ่นคิด
ถึงชีวิตทุกยากครั้งก่อนมา
ได้อาศัยเก็บผักหาปูปลา
เลี้ยงกายาเติบใหญ่ยามไม่มี
เคยย่ำไถในนาท้าแดดฝน
พ่อสู้ทนเหนื่อยยากไม่หลีกหนี
ส่งลูกเรียนอบรมเป็นคนดี
พ่อยอมพลีไม่บ่นทนทำงาน
นึกถึงภาพแม่ยืนเหม่อกลางท้องนา
คงอ่อนล้าแรงกายใจยังหาญ
ผ่านคืนวันสู้ทนมาช้านาน
ภาพวันวานไม่เลือนหายไปจากใจ