หยอกเย้ากระเซ้าซ้ำ

(น้ำตาลหวาน)

หนุ่มรูปงามบ้านกลอน ณ ตอนนี้
คงไม่มีใครแซงเสน่ห์แรงเท่าได้
นามว่าฤกษ์รูปงามนามไฉไล
เดินทางไหนสาวเรียกหาน่ารักจริง
เข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้ขมีขมัน
กาพย์กลอนฉันท์ออดอ้อนเว้าวอนหญิง
ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ใคร่แอบอิง
มิเฉยนิ่งกวาดหมดทุกหยดคำ
เข้าตำราขุนแผนแม้นเกิดใหม่
นั้นคงใช่หมายมั่นมิหวั่นเพลี้ยงพล้ำ
หว่านหวานล้นแยบยลกลเกินจำ
ลีลาล้ำดื่มด่ำตามทำนอง
ถูกตราหน้าจอมลีลาภาษารัก
ถูกสาวทักว่าชีกอป้อทั้งผอง
ถูกเขายำช้ำใจคล้ายลำพอง
ถูกเขาลองทำเฉยนิ่งกลิ้งต่อไป
รู้หรือไม่มิถามใจฤกษ์บ้างหรือ 
เพียงฝึกปรือดาบคมให้สมใช้
ลับคมมีดกรีดกลอนก่อนบางใคร
หาจริงใช่ชีกอป้อลีลา
เพียงอยากสมลับคมมีดไว้ก่อน
ถึงคราวซ่อนเก็บไว้ภายภาคหน้า
หากจวนตัวเมื่อไรชักมีดมา
ได้คมกริบสมอุราพร้าเล่มงาม
สาวสาวจ๋าเห็นใจฤกษ์คนดี 
หากไม่มีฤกษ์อยู่คู่สยาม
บ้านกลอนเราคงเงียบเชียบทุกยาม
ปล่อยให้ย่ามใจก่อนผ่อนปรนดู
ฤกษ์ไม่มีคำใดให้ใครช้ำ
อาจกระหน่ำเรื่องสีทู่ซี้อยู่
แต่กับสาวฤกษ์มีใจใคร่เอ็นดู
เพียงขอย้ำอยากเคียงคู่ทุกผู้ทุกนาม