ก็รู้สึกผิดที่คิดลาจาก ทำใจลำบากที่คิดเดินหนี ถ้าหากอยู่กันแล้วไม่ใคร่ไยดี เวลากี่สิบปีก็ไม่มีค่าอันใด เป็นของตายหมดความหมายไร้ค่า ผ่านช่วงเวลาหากยื้อมาได้ ยิ่งนานวันเหมือนยิ่งไร้จิตใจ เธอทำฉันให้ยืนต้นตายไม้แห้ง ขาดทั้งรดน้ำพรวนดินสิ้นทั้งปุ๋ย เธอเพียงกรุยทางทิ้งเหือดแห้งแล้ง ละเลยกันฉันอยู่อย่างเคลือบแคลง พอเอ่ยลาไยแสร้งบีบน้ำตาว่าเสียดาย ฉันนั้นผิดที่คิดเอ่ยวาจาลาก่อน สังคมขอดค่อนยอมทนคำกร่นเสียหาย เป็นคนจากลาคำจ่มด่าว่ามีมากมาย คำประณามหยามกลายหาใดเปรียบปาน จากสาวน้อยวัยใสสู่สาวใหญ่เต็มที่ สูญเกือบทั้งชีวีทุกข์ทวีสืบสาน กว่าจะรู้สึกได้ให้ผ่านไปเกินกาล อิสรภาพแสนหวานฉันแลกด้วยอะไร เริ่มต้นวันใหม่อาจสายกว่าที่คิด ชีวิตเราถูกผิดขอลิขิตได้ใช่ไหม หากนับวันที่ออกจากชีวีเธอไป ฉันหาสุขใจทุกข์ภายในย้ำคำ ห้าปีที่เจอพลั้งเผลอเคียงคู่ สิบห้าปีที่อยู่ฉันหดหู่กลายกล้ำ แปดปีที่ลาใช่ว่าลืมกลับจำ ผ่านเดือนปีตอกย้ำฉันผิดในใจ รู้สึกผิดทุกคราเมื่อพบหน้าเธอนั้น อยากขอโทษที่ฉันอดทนนั้นไม่ได้ ยี่สิบปีที่รอขอให้เธอเปลี่ยนไป ถึงทางตันแล้วไซร้...ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
(น้ำตาลหวาน) 24 ส.ค. 2555 10:46 น. - ID 145443 
3847
4
0
25 สิงหาคม 2555 13:43 น. - comment id 1242867
ฟังเพลงเก่าๆ ที่เราไม่เคยลืม แต่กลับจำ หนึ่ง - สอง - ซ้าม ดนตรี...... http://www.youtube.com/watch?v=JiGKIHGgS6A&feature=related
25 สิงหาคม 2555 10:27 น. - comment id 1242876
หน้าส่วนตัว
ฟันกัดลิ้นทีไรใครเล่าเจ็บ
คำแนมเหน็บพูดไปใครโศกศ้ลย์
คู่กันแล้วไม่แคล้วตอ้งเจอกัน
เหมือนลิ้นฟัน ในปากฝากให้ตรอง
24 สิงหาคม 2555 23:33 น. - comment id 1242999
น้ำตาลหวานเทใส่ในแก้วเหล้า ดื่มคงเมารักนักรักไม่สิ้น น้ำตาลหวานอยู่ในขวดไม่อวดริน เก็บไว้กินเองน่ะผสมเหล้า
24 สิงหาคม 2555 19:50 น. - comment id 1243095
แก้วประเสริฐ.
24 สิงหาคม 2555 21:01 น. - comment id 1243103
ต้นไม้เฉาแห้งโหยโวยเสียงดัง สิ้นหมดแล้วความหวังอันแสนสวย ต้องยืนต้นหมองหม่นเหมือนคนป่วย อยากขะช่วยใส่ปุ๋ยแล้วพรวนดิน หมั่นรดน้ำค่ำเช้าเฝ้าถนอม หากปราณีประนอมไม่ติฉิน ช่วยพยุงหายล้าช่วยหากิน หวังถวิลสิ่งใดให้หมดเลย มาปลอบสาวใหญ่ ทำให้นึกถึงน้องใหญ่ที่เคยเป็นข่าว อิอิ
24 สิงหาคม 2555 12:38 น. - comment id 1243120
นึงถึงเพลง 16 ปีแห่งความหลัง ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งแค้น และขมขื่น เลยค่ะ
24 สิงหาคม 2555 11:02 น. - comment id 1243153
ทำไมเราสั่งใจให้ลืมไม่ได้นะ
24 สิงหาคม 2555 11:07 น. - comment id 1243155
ชีวิตคู่มีอะไรให้ได้ประสบทุกวันเลยนะคะ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข มีทุกข์มากกว่า ต่างคนต่างไปคงดีกว่าแต่การจะได้พบคนใหม่ที่ดีกว่าเก่าก็คงเพราะบุพเพสันนิวาส เคยทำบุญร่วมกันมาแต่ปางก่อน ขอให้ทุกคนสมปรารถนา พบคนที่ใช่ในเร็ววันนะคะ ชีวิตคนนั้นยิ่งกว่าดราม่าค่ะน้องพิม มีล้มมีลุก มีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่ต้องเกิดอีกเลยดีีที่สุด
24 สิงหาคม 2555 11:52 น. - comment id 1243159
พี่พิม..อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย... ...ทำไมนะ.ชีวิต.ต้องเป็นนี้ ...ทำไมไม่.พอดี.อย่างที่หวัง ...ทำไมเรา.ต้องทุกข์.ถมประดัง ...ทำไมเรา.ร้องนั่ง.น้ำตาคลอ.
24 สิงหาคม 2555 11:54 น. - comment id 1243175
พิมพ์ผิดหมดเลย... ...ทำไมนะ.ชีวิต.เป็นอย่างนี้ ...ทำไมไม่.พอดี.อย่างที่หวัง ...ทำไมเรา.ต้องทุกข์.ถมประดัง ...ทำไมเรา.ต้องนั่ง.น้ำตาคลอ.....พิมพ์ด้วยน้ำตา...
24 สิงหาคม 2555 12:56 น. - comment id 1243200
คนเราต้องจำอดีตเนอะ 1. อดีตที่ดี เราก็จำไว้เป็นกำลังใจ เป็นแรงผลักดันให้ก้าวไปข้างหน้า 2.อดีตที่ผิดพลาด เราก็จำไว้เป็นบทเรียน เพี่อจะได้ไม่ทำผิดซ้ำอีก เห็นเค้าว่างั้นนะปลงซะเหอะแม่จำเนียร
25 สิงหาคม 2555 22:00 น. - comment id 1243398
25 สิงหาคม 2555 22:19 น. - comment id 1243404
คือลำเนาพร่ำถามถึงความหลัง เป็นความหวังเลือนลางต่างเส้นทาง อนุสรณ์แห่งรักที่หม่นหมาง หวังฟ้าสางสว่างทาบอาบร่างเธอ
27 สิงหาคม 2555 13:14 น. - comment id 1243593
ช้ำที่สุดเลยค่ะพี่พิม
27 สิงหาคม 2555 17:49 น. - comment id 1243628
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
