* สุดไขว่คว้า *

แก้วประเสริฐ

           * สุดไขว่คว้า *
๐ ม่านห้วงรักป่วนเย้ายากเคล้าจิต
หวนครุ่นคิดปลูกรักฝากต้นโศก
โยกกิ่งก้านไหวเอนเน้นวิปโยค
ลมเชยโบกเฝ้ายวนล้วนพรั่นพรึง
๐ ซึ่งล้วนเปลี่ยนผันผวนชวนสู่ไว้
สุดคลั่งใคล้ถ้อยความยามฝากถึง
คนึงชวนผ่านอรรถรสบทตราตรึง
หวนคำนึงหวามหวั่นพรั่นอารมณ์
๐ บ่มดอกรักเบ่งบานผสานดอกโศก
แสนชุ่มโชกอาวรณ์ตอนเสพย์สม
ลมฝากไว้เมื่อผ่านซ่านตรอมตรม
หวาบหวามล่มอาลัยในวิญญาณ์
๐ มาให้เห็นความหมายในสิ่งเปลี่ยน
เมื่อหมุนเวียนผันผวนล้วนกังขา
ว้าเหว่ใจหม่นหมองตรองสั่งลา
ล้วนไขว่คว้าใคร่ครวญป่วนซึ้งใจ
๐ ไฉนซาบซ่านคลุกเคล้าเฝ้าเหล่านี้
ใยเปรมปรีดิ์กลับตรมข่มสดใส
ไร้ความรักฝากแผลแม้ผ่านไกล
ยากคว้าไขว่หวนกลับยามลับจร
๐ ผ่อนอารมณ์ฝากลงที่ตรงหมอน
ล้วนให้หลอนดูไปดุจใยหนอน
ตอนกัดกินคายซากฝากเง้างอน
ยากจะนอนมิเลือนเฉือนเกาะกิน
๐ ชีวินนึกหวนเก่าเฝ้าหวานซึ้ง
ผ่านรำพึงความหลังพังสูญสิ้น
โอ้แสนรักใยเล่าเฝ้าแปรจินต์
ป่วนห้วงถวิลสิ่งเก่าเคยเย้ากัน
๐ พลันดอกโศกเบ่งบานผ่านดอกรัก
หวั่นไหวนักจรุงไว้คลายสุขสันต์
มันผันผวนป่วนซึ้งตรึงสิ่งอนันต์
วาบหวามนั้นบั่นทอนยอกย้อนใจ
๐ สลายขวัญยามตรึงไว้ให้หดหู่
ช่างอดสูเหลือเกินทางเดินไขว่
ไร้แผ่นดินสิ้นวาสนาพาหลงไป
สมานห้วงใจฝากลงตรงเศร้าจินต์
๐ ถวิลขอบฟ้ามองไปยิ่งใจหาย
ซังกะตายหวามใจใยสูญสิ้น
ผินจะคว้าแลเลือนเยือนชีวิน
น้ำตารินฝากไว้ในดาวเดือน
๐ เหมือนจะไร้ความหวังในครั้งนี้
แสนริบหรี่หมุนไปคล้ายถูกเฉือน
เตือนสิ่งหวังฝังผนึกตรึกแลเลือน
มิอาจเยือนความหวังสร้างภิรมย์
๐ บ่มหว่านรักสักหนมิพ้นโศก
สุดวิปโยคทั้งหลายคล้ายสิ่งขม
ลมระบัดพลิกหวนป่วนเชยชม
ดั่งมีดคมกรีดลงตรงหมายคอย
๐ รอยเหลือไว้คล้ายว่ายทะลกว้าง
เปลี่ยวอ้างว้างแสนเข็ญจะเน้นสอย
คอยหวนกลับเหมือนเก่าเฝ้าใจลอย
ดั่งขมิ้นน้อยบินคว้างระหว่างนภา
๐ หาความจริงสักนิดเหมือนปิดไว้
ล้วนฝากให้คร่ำครวญรัญจวนหา
คราดอกรักสิ้นสลายคล้ายโศกมา
สุดไขว่คว้าสิ่งหวานผ่านลบเลือน
๐ เสมือนลาลับดับแล้วแนวต้นโศก
สุดแสนโยกหัวใจหาใครเหมือน
เตือนปลูกรักใต้โศกวิปโยคเยือน
ย่อมเปอะเปื้อนความทุกข์สุขอารมณ์
๐ ข่มอาวรณ์กร่อนไว้ให้นึกเศร้า
ความเร่งเร้าห้วงหทัยไม่อาจสม
บ่มต้นรักหักโศกโยกคล้ายตรม
ความขื่นขมสอดแทรกแยกหัวใจ.
        *  แก้วประเสริฐ. *