คุยกับแม่วันนี้มีความสุข แม่ไม่ทุกข์กายใจไม่เศร้าหมอง เช้าตักบาตรหน้าบ้านเบิกบานครอง ลูกหลานร้องเรียกแม่ดูแลกัน วันพระแม่ไปวัดจัดอาหาร ทั้งคาวหวานดอกไม้ใจสุขสันต์ นั่งสมาธิภาวนาพาชีวัน ปล่อยวางพลันใจสงบพบสัจธรรม กำลังใจมากพอไม่ท้อถอย ลูกต่างคอยเอาใจให้ชื่นฉ่ำ ลูกหลานเป็นคนดีหนีบาปกรรม ไม่ถลำอบายมุขสุขเพียงพอ ขอส่งบุญลูกสร้างนำทางให้ แม่ปลอดภัยไร้โรคโชคดีหนอ อายุยืนหมื่นปีมีสุขรอ ลูกหลานขอพรส่งตรงจากใจ ใกล้วันแม่ลูกรักถักโครเชต์ สไบเก๋สีขาวพราวงามใหม่ ให้แม่ห่มพาดเฉียงเคียงอุ่นไอ แทนดวงใจใกล้ขวััญนิรันดร ปีนี้ถักผ้าสไบสีขาวให้เป็นของขวัญในวันแม่ ขอส่งผลบุญที่ได้ทำมาตลอดให้แม่ค่ะ โทรคุยกับแม่บ่อยเกือบทุกวันค่ะ� โชคดีีที่เหลนสะใภ้ของแม่เป็นหมอในโรงพยาบาลประจำอำเภอ ได้ดูแลใกล้ชิด พี่สาวคนโตเกษียณแล้ว ได้ดูแลแม่แทนน้องๆ รอขอใบเขียวให้แม่ค่ะ แม่อยากมาอยู่ด้วยกันที่นี่ ต้องมีรายได้พอตามที่เขากำหนด ว่าในบ้านมีกี่คน รายได้ต้องไม่ต่ำกว่าเท่าไหร่ ถึงจะมีสิทธิขอได้ เพราะพลเมืองที่นี่ก็ตกงานกันมาก เป็นภาระให้รัฐบาล เก็บเงินภาษีจากคนที่มีงานมาเลีิ้ยงคนตกงาน คนต่างชาติจึงต้องมีคนในครอบครัวรับรองทางการเงิน คือลูกหรือคู่สมรส ถึงจะได้ใบเขียว คือวีซ่าถาวรค่ะ ค่ารักษาพยาบาลแพงมากค่ะ สวัสดิการงานที่นี่คุ้มครองให้เฉพาะคู่สมรสกับบุตร ไม่ให้บิดามารดาเหมือนข้าราชการบ้านเรา ข้าราชการไม่มีบ้านพักฟรี หรือเบิกค่าเช่าบ้านได้เหมือนเมืองไทย ไม่มีระบบประกันสุขภาพแบบจ่ายสามสิบบาทรักษาได้ เมืองไทยนั้นดีที่สุดแล้วค่ะ แต่เพราะกรรมแต่ละคนต่างกัน อนงค์นางคงเคยมีกรรมที่ต้องมาชดใช้ให้ต่างบ้านเมืองจากชาติก่อน ก็ยอมรับและสู้กันต่อไป รอวันเกษียณถึงจะได้รับบำเหน็จบำนาญที่สะสมไว้ เอาไปใช้ที่บ้านเรา ไม่ต้องเป็นภาระให้รัฐบาลไทยเพิ่มขึ้น เอาเงินของเราไปช่วยพัฒนาชุมชนให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นดีกว่าค่ะ�
อนงค์...นาง 9 ส.ค. 2555 10:53 น. - ID 145305 
2864
7
0
9 สิงหาคม 2555 11:20 น. - comment id 1241727
แม่อายุยืนที่สุดในหมู่บ้านค่ะ แม้จะมีโรคภัยแต่พ่อและลูกๆก็ช่วยกันรักษาดูแลจนหาย แม่อยู่ในโรงพยาบาลมากกว่าบ้านค่ะ บุญของแม่ที่มีลูกหลานเหลน ช่วยกันดูแลจนทุกวันนี้ พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ แม่เริ่มป่วยตอนอนงค์นางอยู่ชั้นต้นค่ะ เป็นโรคคอพอกเป็นพิษ ต่อมธัยรอยด์ผิดปกติ พอแม่หายดีแล้วถึงได้พาลูกๆมาเรียนต่อที่นี่ กลับมาอยู่รอบที่สอง รอบแรกเก้าปี รอบสองก็เก้าปีพอดี หาเงินรักษาแม่ กับเลี้ยงลูกไปพร้อมกันค่ะ พี่ๆก็ช่วยกัน พ่อจากเราไปตอนลูกคนโตอายุห้าขวบค่ะ โชคดีมีสามีที่คอยช่วยเหลือมาตลอด ลำบากด้วยกัน ร่วมทุกข์สุขด้วยกัน คนอื่นไม่รักไม่เป็นไรค่ะ แค่คนในครอบครัวรักกันก็นับว่าบุญแล้วค่ะ
9 สิงหาคม 2555 11:16 น. - comment id 1241792
เมื่อยามแม่แก่เฒ่าเราอย่าทิ้ง ให้ทุกสิ่งแก่ท่าน กตัญญู ให้กำเนิดเกิดเป็นคนเทิดคุณรู้ ลูกทุกผู้ต้องดูแล..แม่ของตน ขออนุโมทนา..อภิชาติบุตรที่สุดยิ่ง
9 สิงหาคม 2555 11:37 น. - comment id 1241795
9 สิงหาคม 2555 12:17 น. - comment id 1241804
มาอยู่นานแล้วเข้าใจว่าได้ทำกรีนการ์ดหรือซิติเซ่นต์ให้คุณพ่อคุณแม่แล้ว ต้องมารับอีกหรือครับ(บางคนเขาเล่าว่าต้องจ้างทนายทำให้บงคนก็ทำเองพ่อแม่แก่แล้วได้เงินโซเชียนด้วย
9 สิงหาคม 2555 12:54 น. - comment id 1241808
สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ มาอยู่นานแต่รายได้ไม่ถึงก็ทำให้พ่อแม่ไม่ได้ค่ะ ค่ารักษาพยาบาลเมืองไทยถูกกว่ามาก อนงค์นางเพิ่งมีรายได้มากขึ้นตอนสอบทำงานไปรษณีย์ได้เมื่อห้าปีที่แล้ว ตอนมาครั้งแรก พี่ชายรับรองทำเรื่องให้ แล้วก็รับรองให้อนงค์นางก็รับรองให้สามี รายได้ไม่พอพี่ชายก็ต้องรับรองทางการเงินเพิ่มให้น้องเขย ต้องไม่ต่ำกว่าสิบปีค่ะถึงจะเลิกรับรองได้ เราไม่สามารถทำให้แม่ได้เพราะรายได้ต้องพอ พี่ชายก็มีลูกสองคน อนงค์ลางก็สองคน กว่าจะหมดภาระลูก ลูกมีงานทำเอง ตอนนี้ลูกชายของพี่ชายทำงานแยกบ้านไปแล้ว ลูกคนโตของอนงค์นางยังเรียนไม่จบ รอปีหน้าจบโทก็จะเรียนต่อแพทย์อีกสี่ปี ต้องใช้เงินพ่อแม่ด้วย หาเองด้วยส่วนหนึ่ง ปีหน้าพี่ชายจะเกษียณแล้ว ไม่อาจค้ำได้เพิ่มอีก เพราะยังคาน้องเขยอยู่ค่ะ ก็มีอนงค์นางที่สามารถทำให้แม่ได้โดยตรง รอปีหน้าลูกจบก่อนค่ะ หมอบอกว่าแม่หายแล้วจากเนื้อร้าย แต่ฮอร์โมนยังไม่ปกติเพราะอายุมากด้วย ยังต้องกินยาควบคุมทุกวันค่ะ พยายามเก็บเงินสำรองต้องมากพอที่จะรักษาแม่ได้ที่นี่เพราะประกันไม่คุ้มครองให้แม่ อนงค์นางกับสามีเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดไส้ติ่งนอนแค่เจ็ดวัน ค่ารักษาทั้งหมดแปดหมื่นห้าพันกว่าเหรียญ ประกันจ่ายให้ เราจ่ายเองสองคนหนึ่งพันหกร้อยเหรียญค่ะ คนที่ไม่มีประกัน รักษาให้แต่ไม่ฟรีค่ะ คนต่างชาติต้องมีเงินสดค่ะ ถ้าไม่มีงานทำ ซื้อประกันเองไม่ไหวค่ะ เพราะนายจ้างต้องจ่ายให้สมทบ และหักจากเงินเดือนลูกจ้างด้วย เมืองไทยระบบดีกว่ามาก ผู้สูงอายุเกินหกสิบมีบัตรทองจ่ายแค่สามสิบบาทรักษาก็รักษาได้ เข้าโรงพยาบาลถ้าใครมีลูกดูแลให้อยู่ห้องพิเศษก็จ่ายเอง อยากจ้างพยาบาลเฝ้าก็จ่ายเอง แต่ยังถูกกว่าที่นี่มากมายค่ะ นี่คือเหตุผลว่าทำไมถึงยังรับแม่มาไม่ได้ในอดีต
9 สิงหาคม 2555 13:36 น. - comment id 1241810
คนที่ทำใบเขียวให้พ่อแม่ เงินโซเชียลไม่มีการจ่ายให้พ่อแม่ค่ะ จะจ่ายให้คนทีมีประวัติการทำงาน มีรายได้เสียภาษีให้รัฐสะสมมากี่ปี พอเกษียณเขาจ่ายคืนให้เป็นเดือน แต่ละคนไม่เท่ากัน ใครจ่ายภาษีมาก ก็ได้คืนมาก ถ้าพ่อแม่ไม่เคยจ่ายภาษีรายได้ให้รัฐ ลูกขอให้ไม่ได้ค่ะ นอกจากพ่อแม่จะเป็นซิติเซ่น ถ้าไม่มีรายได้ก็ได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐแล้วแต่กรณีค่ะ ถ้าลูกตายไปคนที่ได้รับเงินคือคู่สมรสกับบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ พ่อแม่ไม่ได้ คนแก่ที่นี่ถึงต้องทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่มีการบังคับว่าหกสิบต้องเกษียณเหมือนบ้านเรา เพราะระบบเสียภาษีนี่แหละค่ะ ไม่มีทีไหนที่ระบบจะดีเหมือนเมืองไทย ยิ่งข้าราชการ เบิกได้ทุกอย่าง รักษาให้ทั้งพ่อแม่ คู่สมรสและบุตร ตอนอนงค์นางกับสามีเป็นข้าราชการที่เมืองไทยก็เบิกให้พ่อแม่ค่ะ แต่ตัดสินใจมาที่นี่เพราะการศึกษาของอเมริกาเป่็นระบบที่ดีอันดับหนึ่งของโลก ถ้าไม่นับพวกโรคจิตที่ยิงกราดใส่ฝูงชนตามโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่วัดเรืองการเมือง เศรษฐกิจหรืออืนๆ วัดที่ระบบจัดการศึกษาอย่างเดียว ต้องยอมรับว่าดีจริงค่ะ
9 สิงหาคม 2555 13:42 น. - comment id 1241812
สวัสดีค่ะท่านศรีสมภพ ขอบคุณมากกับกลอนที่มาทักทายกันนะคะ ไพเราะมากค่ะ
9 สิงหาคม 2555 13:43 น. - comment id 1241813
เพื่อแม่แค่ไหนย่อมทำได้เสมอเนาะ ครอบครัวอบอุ่นมีแม่และพ่อคอยเป็นกำลังใจให้ลุกๆเนาะ
9 สิงหาคม 2555 13:43 น. - comment id 1241814
สวัสดีค่ะน้องแบม
9 สิงหาคม 2555 14:09 น. - comment id 1241821
อ่านแล้วอยากไปกราบแม่และพาไปไหว้พระบ้างจังครับ
9 สิงหาคม 2555 16:26 น. - comment id 1241840
คุณอนงค์นาง ระบบสวัสดิการของบ้านเราเพิ่งดีขึ้นเมื่อไม่กี่ปีนี้เองจ้ะ ผู้สูงอายุก็เพิ่งได้เงินช่วยเหลือ เดือนละ 500.00 บาท เมื่อไม่กี่ปีมานี่เองเหมือนกัน นับว่าดีกว่าเมื่อก่อนมากทีเดียวจ้ะ
9 สิงหาคม 2555 16:49 น. - comment id 1241843
เข้ามาอ่านกลอนแม่พร้อมรับความรู้ไปด้วยค่ะ
9 สิงหาคม 2555 17:00 น. - comment id 1241849
ขอให้คุณแม่จงมีความสุขความเจริญตลอดไป
10 สิงหาคม 2555 09:49 น. - comment id 1241893
สวัสดีค่ะคุณไหมไทย เพื่อแม่ทำได้ทุกอย่างค่ะ พาไปโรงพยาบาล ป้อนข้าวป้อนน้ำ ดูแลเฝ้าไข้ แม้ตอนนี้จะอยู่ไกล แต่งานที่ทำมีการให้สะสมชั่วโมงลาป่วยลากิจเก็บไว้ ถ้าพ่อแม่ คู่สมรสหรือบุตรป่วย ให้ใช้ชั่วโมงสะสมสำหรับลาป่วย ลางานไปดูแลได้ ไม่ทำงานแต่เอาเงินสะสมมาใช้ รายได้จะได้แม่ขาดค่ะ ทำมาห้าปีมีสะสมลาป่วยสามร้อยกว่าชั่วโมงค่ะ ถ้าแม่ป่วยต้องนอนโรงพยาบาล สามารถเอาใบรับรองแพทย์มาขอลากลับเมืองไทยไปดูแลแม่ได้ตามหมอสั่ง ลางานไปกี่วันก็นับไปว่าวันหนึ่งแปดชั่วโมง เขาจ่ายให้เราเหมือนเดิม หักจากที่เราสะสมไว้ เลยไม่ใช้พร่ำเพรื่อค่ะ ปวดหัวตัวร้อน ถ้าไม่ถึงกับต้องไปนอนโรงพยาบาล อนงค์จะไม่เคยลาป่วยเลย เพราะกลัวว่าถ้าแม่หรือคนในครอบครัวป่วย จะไม่มีสะสมเก็บไว้ ถ้าใครป่วยนานก็สามารถเอาสะสมจากลาพักร้อนมาช่วยได้เหมือนกัน ก็ไม่ลาพักร้อนทุกปีค่ะ รวมทั้งสองอย่างสะสมได้หกร้ยกว่าชั่วโมง คิดเป็นวันลาได้80วัน คือสี่เดือนค่ะ เลยไม่ได้กลับบ้านทุกปีเพราะต้องสะสมไว้ยามที่ทุกคนเจ็บป่วย เหมือนมีเงินฝากไว้กับธนาคาร นายจ้างให้ใช้แต่ไม่ใช้ก็ฝากไว้ได้ค่ะ
10 สิงหาคม 2555 09:54 น. - comment id 1241894
สวัสดีค่ะน้องกวีปกรณ์ ถ้ามีโอกาสก็พาคุณแม่ไปเข้าวัดฟังธรรม เป็นการดแทนพระคุณที่มีค่ามากว่าการให้ข้าวของเงินทองค่ะน้อง
10 สิงหาคม 2555 10:08 น. - comment id 1241898
สวัสดีค่ะคุณดิน ทุกรัฐบาลมีผลงานต่างกันไปนะคะ สวัสดิการของข้าราชการ พนักงานรัฐวิสาหกิจจะมีมานานแล้วในการเบิกค่ารักษาพยาบาลให้พ่อแม่ได้ ระบบสามสิบบาทรักษาทุกโรคก็มาจากนายกทักษิณ เงินเดือนผู้สูงอายุเดือนละห้าร้อย ไม่แน่ใจว่ารัฐบาลไหนเริ่มค่ะ จำได้ว่าแม่ได้รับทุกเดือนเหมือนกัน ช่วงนายกอภิสิทธิ์ก็ได้รับมาตลอด และรัฐบาลยังให้ใช้น้าไฟฟรีถ้าไม่เกินอัตราที่กำหนด สมัยนายกอภิสิทธิ์ที่บ้านแม่ไม่ได้จ่ายค่าน้ำไฟเลยค่ะ ระบบสามสิบบาทก็ได้เหมือนเดิมจนทุกวันนี้ อะไรที่ดีๆแบบนี้ ไม่ว่ารัฐบาลไหนจะเริ่ม รัฐบาลชุดใหม่ก็ยังดำเนินต่อไป นี่คือสปิริตทางการเมืองค่ะ
10 สิงหาคม 2555 10:10 น. - comment id 1241900
สวัสดีค่ะน้องน้ำตาลหวาน ขอบคุณที่แวะมาอ่านมาทักทายกันะคะ
10 สิงหาคม 2555 11:21 น. - comment id 1241903
ขอบคุณมากนะคะที่อวยพรให้แม่ ขอให้คุณแม่ของท่านมีความสุข ความเจริญเช่นกันค่ะ อาจารย์ขุนศึกสอนอยู่ที่โรงเรียนปทุมรัตต์ เป็นคนร้อยเอ็ดหรือเปล่าคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ บ้านแม่อยู่ที่สุวรรณภูมิค่ะ บ้านอนงค์นางอยู่ที่อำเภอเมือง อนงค์นางเคยสอนอยู่ในเขตอำเภอจตุรพักตรพิมานค่ะ สังกัดกรมสามัญ เป็นโรงเรียนมัธยมตำบล ลาออกมาได้9ปีแล้วค่ะ
10 สิงหาคม 2555 12:36 น. - comment id 1241913
หน้าส่วนตัว
10 สิงหาคม 2555 13:11 น. - comment id 1241919
สวัสดีค่ะครูกระดาษทราย ขอบคุณสำหรับภาพมาลัยดอกมะลิที่งดงามนะคะ ขอให้ครูประสบความสำเร็จในทุกด้านที่ปรารถนาค่ะ
13 สิงหาคม 2555 05:40 น. - comment id 1242090
แม่..รอวันเวลาที่จะอยู่พร้อมหน้าลูกหลาน
13 สิงหาคม 2555 08:00 น. - comment id 1242101
สวัสดีค่ะคุณพจนา ถ้ากลับไปอยู่กับแม่ไม่ได้ก็ต้องไปรับแม่มาอยู่ด้วยค่ะ สงสารแม่เพราะอนงค์นางเป็นลูกคนเล็ก จะใกล้ชิดกับแม่มาก โดยเฉพาะตอนที่แม่ป่วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
