ฤามนต์สายรกสิ้น? โอม...วันเดือนไหนปีไหนให้ฮำฮอน โคกดินดอกฮูกกี่ที่นาไร่ สืบเทือกท้าวข้าวเหลืองมาเรืองใจ เต็มยุ้งใหญ่ทั้งปีกสิกรรม อดีตกาล... ย่ำบาดาลดินชุ่มนาลุ่มต่ำ กลิ่นไอกล้าทายทักทุกปักดำ มือเท้าย่ำในตมโลมวิญญา ครัวไม้ไผ่เตาตั้งควันรันเตา ต้ำน้ำร้อนตอนเช้าหนาวพฤษา เตรียมผ้าอ้อมรับขวัญหลานเกิดมา ตามประสาความรักฮักแพงกัน ฝังสายรกกลบไว้ใต้กระได ฝากแผ่นดินผืนใหญ่ไว้รับขวัญ เป็นมนต์คล้องสายใยใจผูกพัน หมายสำคัญสำนึกบุญคุณแผ่นดิน แม้นพลัดพรากจากไปไกลลิบลิ่ว ร้างทุ่งทิวไร่นาธารพลาญหิน หวนคิดถึงถิ่นที่มีทำกิน ด้วยมนต์ดินกลบรกปกสายแนน สำนึกรักมรดกแม่ยกให้ ทุ่งนาใหญ่ไรกว้างเฝ้าหวงแหน สืบเทือกท้าวข้าวเหลืองเรืองดินแดน หุงทดแทนบุญถนอมกล่อมเลี้ยงมา ปัจจุบันกาล... สาวไทบ้านหนีทุ่งไปมุ่งหา อยู่เมืองหลวงเย็นฉ่ำน้ำประปา ล้างไอกล้าหอมจางลางเลือนไป ประเพณีสู่ขอก็เป็นหมัน ส่งลูกหลานคือคนผลผลิตใหม่ ฝากถนอมเลี้ยงจักจากตายาย ลูกเลยได้พ่อแม่แก่ชรา ทิ้งท้องทุ่งนาไรให้รุงรก ทุ่งโสโครกมูลมังร้างหนักหนา โอ้ละหนอพระคุณบุญท้องนา ปลูกหญ้าคางามเรียวเขียวขจี ทั้งเสื้อผ้าค่านมขนมหลาน มือเหี่ยวนั้นควานหาตามหน้าที่ ไร่นาขาดข้าวร้างอยู่ค้างปี ข้าวเคยมีลดน้อยคอยเศร้าใจ โอม...วันเดือนไหนปีไหนให้ฮำฮอน โคกดินดอนฮูกกี่ที่นาไร่ ดูปลูกหญ้าแทนเข้าลูกเต้าใคร? หรือมนต์รกใต้กระไดคลายเสียแล้ว!? ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 16 ก.ค. 2555 09:34 น. - ID 145047 
2116
1
0
16 กรกฎาคม 2555 09:39 น. - comment id 1238613
พี่พุด มาชื่นชมผลงานงดงาม *ลำน้ำน่าน*2 ค่ะ ด้วยรักนะ
16 กรกฎาคม 2555 14:07 น. - comment id 1238670
เพราะอ่ะฟื้น วรรคสุดท้ายเป๊ะมาก
16 กรกฎาคม 2555 17:29 น. - comment id 1238696
เพราะครับอ่านได้บรรยากาศดีครับ
16 กรกฎาคม 2555 20:05 น. - comment id 1238721
สวัสดีครับพี่พุด พูดซะเขินกันไปเลย คุณลำน้ำน่าน ท่านเขียนได้สวยงามครับ ผมยังเทียบไม่ติดฝุ่นเลยครับผม งานพี่พุดก็เหมือนกัน งดงามเกินกว่าที่ผมจะห้ามใจอ่านไหวครับ พี่ชายสวัสดีครับ ช่วงนี้ว่างงาน ฮ่าๆๆ งานไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ เลยมีเวลานั่งแต่งบทกวีครับผม ว่าแต่พี่ชายสบายดีไหมครับช่วงนี้ ว่างๆว่าจะชวนพี่สุริยันไปทำบุญวันเข้าพรรษานี้สักหน่อยนะครับ สวัสดีครับคุณป๋อง สหายปุถุชน ครับ ขอบคุณครับที่อ่านงาน รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับผม
17 กรกฎาคม 2555 10:37 น. - comment id 1238769
กลับบ้านเกิดเถิดพี่น้องผองถิ่นนี้ ฟ้ายังงามน้ำยังมีที่ยังรก พลิกพื้นถิ่นนี้หนอ มรดก ให้คลุมปกด้วยรวงเหลืองเรืองตระการ ทิ้งทุ่งเก่าหลงเข้าเมืองไม่เฟื่องหรอก มีตึกตรอกคนหลอกคนจนล้นพล่าน ต้องปากกัดตีนถีบรีบลนลาน ถึงมีงานแค่ได้เงินไม่เกินกิน เงินร้อยพันบ้านเราใช้ กันไม่หมด ค่ามันลดเมื่ออยู่กรุงถลุงสิ้น จะไปไหนใช้เงินนำได้กำกิน มันโหดหินกว่าบ้านเราที่เจ้าลืม กลับมาเถิดน้องพี่..วิถีทุ่ง จรัสจรุงมุ่งหมายคงได้ปลื้ม น้ำมีปลานาข้าวงามสุขด่ำดื่ม ขอเจ้าลืมคอนกรีตกรุง..มุ่งสู่นา โอม..มนตราสายรกรั้งยั้งเจ้าไว้...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
