บทกวีมีค่ากว่าหลายอย่าง ทุกก้าวย่างอยู่ข้างเคียงไม่เลี่ยงหนี คอยปลอบโยนยามเหงาเศร้าโศกี คอยนำชี้ทางดีมีพลัง เป็นเพื่อนยากมากกว่าเพื่อนมิเลือนหาย อาจไม่ใช่เพื่อนตายแต่ได้หวัง ดังเงากายบ่ดายเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง อิสระจีรังอย่างยั่งยืน ฉันชอบกลั่นบรรเลงเพลงกวี บทเพลงที่ออกจากใจที่จะฝืน ทั้งเศร้าสุขทุกข์เหงาซ้ำเจ็บกล้ำกลืน ทั้งสดชื่นรื่นรักประจักษ์ใจ อักษรศิลป์ในสายสินธุ์ร่ายมนตรา อักษราร่าเริงบันเทิงใส ฉันมีสุขทุกครั้งนั่งเขียนไป เป็นสายใจสายศิลป์สายกวี.
ฅนนนทานนท์ 4 ก.ค. 2555 16:50 น. - ID 144930 
1320
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
