" เเทบฝั่งธารที่เราเฝ้าฝันถึง เสียงน้ำซึ่งกระซิบสาดปราศจากเสียง จักรวาลวุ่นวายไร้สำเนียง ฤา โลกเพียงแผ่นภพสงบเย็น" จิบน้ำใจกลางจันทร์ ตะวันส่อง แหล่ะหมายมองท้องนภา สุดตาเห็น ฝ่าพายุครืนคร่ำ ร่ำกระเซ็น ดาษกระเด็นสู่ห้วงแห่งดวงใจ ดุจเคลื่อนผ่านธารนที สีทันดร ล้าแรงอ่อนเกินกำลัง ยังฝั่งไหน จากคนผู้ดิ้นรนจนปราชัย ขอพานพบโอบไหล่ไออรุณ หนาวน้ำตาหลั่งนองปริ่มสองแก้ม มาจะแรมลมบางจางๆอุ่น มวลมาลีแทนคำตอบลูกขอบคุณ ในการุณบำราศปราศโรคา ............................................................
ดาริกานต์ 2 ก.ค. 2555 20:23 น. - ID 144909 
1840
0
0
6 กรกฎาคม 2555 11:22 น. - comment id 1237436
บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วครานั้นยังจำได้ ท่านสอนว่าอย่าพร่ำเพรื่อไปเชื่อใคร แต่จงใช้สมองตรองให้ดี ลูกขอมอบรอยวจีที่เรียงรส แทนบงกชพานพุ่มชุมนุมสี น้อมดวงจิตสนิทเยี่ยมเปี่ยมภักดี เทิดกวีอนุสรณ์ครูกลอนไทย .................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
