ดั่งดวงดาวพราวแสงแรงกล้า อยู่บนฟ้าฟากไกลยากไปถึง ได้แค่มองจ้องนภาแล้วเพ้อรำพึง แต่ติดตรึงซึ้งตราใจในชีวี สูงสุดสอยสาวน้อยเอยมิเคยแล เราได้แค่แต่เฝ้าเงาดาวดวงนี้ ดาวอยู่ไหนดาวยังเป็นดาวที่ดี ไม่เคยมีดาวไหนแทนที่ใจเรา เพราะดาวอยู่ฟ้าหมาอาศัยดิน ไม่มีปีกบินขึ้นฟ้าพาใจให้เศร้า วิงวอนสวรรค์ให้ดาวหันมามองเรา ความเงียบเหงาใต้ดาวคงจะจางไป ดั่งแสงไฟให้ทางยามหมองหม่น จิตสับสนก็เป็นกระจ่างใส ทุกค่ำคืนจะมองดาวเรื่อยไป ขออาศัยแสงดาวก้าวเดินต่อ