อยากให้เธออ่านนะ .. ฉันตั้งใจเขียนถึงเธอ .. เขียนถึงเธอ.. ผู้หลงใหลในอักษร เป็นทาสกลอนนอนละเมอหลงเพ้อฝัน เขียนถึงเขา.. ผู้ปราดเปรื่องเรื่องรำพัน ถ้อยเสกสรรค์บุกทะลวงทุกห้วงใจ เขียนถึงเธอ.. ผู้โศกเศร้าจิตเหงาหม่น เพราะต้องกลอักษรยอกย้อนใส่ เขียนถึงเขา.. ผู้เทียบปราชญ์มาดเหนือใคร ทำเอาคนคลั่งไคล้ได้ทั้งเมือง เขียนถึงเธอและเขาคล้ายเข้าใจ ฉันเปรยนัยสื่อความตามเนื้อเรื่อง ทุกคำเขียนบอกเล่าอาจเปล่าเปลือง เพียงคนเมืองบ้าบอขอฝันเกิน อยากให้เธอใส่ใจในทุกวรรค แล้วตระหนักเนื้อในใช่ผิวเผิน หากมิทันประมวลด่วนประเมิน เธออาจเพลินเพียงภาพฉาบมารยา ให้เห็นความสอดรับเหตุกับผล ดูแยบยลถ้วนถี่ทุกทีท่า ก่อนเคลิบเคลิ้มคำหวานเขาหว่านมา ต้องรู้ว่าลมปากหรือจากใจ บนเวทีที่สานผลงานศิลป์ หากเคลิ้มจินต์จิตละเมอคิดเผลอไผล เธออาจเห็นแตกต่างอย่างลิบไกล จนหัวใจชอกช้ำเพราะคำกลอน
24 มิถุนายน 2555 12:19 น. - comment id 1214946
24 มิถุนายน 2555 11:27 น. - comment id 1219546
รู้เลยหมายถึงใคร อิอิ...เราก็เลยช่วงนั้นมาแล้ว อาจเป็นเพราะวัยกำหนดสติ
25 มิถุนายน 2555 18:02 น. - comment id 1230706
แวะมาทักทายครับ
25 มิถุนายน 2555 14:44 น. - comment id 1230807
ก็อย่าไปเป็นทาสจิ...อิอิ จับตัวอักษรมาไถนาเรยยย... ซาบายดี รึป่าววววว...? อาคุงอิม แข็งแรงๆๆๆๆ...และ แข็งแรงงงง เด้อ
23 มิถุนายน 2555 10:24 น. - comment id 1236425
(To whom it may concern.. อิอิ) เขียนถึงใคร... สื่อความนัยใจความตามอักษร รูปถ้อยคำนำทางหว่างนิวรณ์ โคลงกาพย์กลอนซ้อนกลให้คนคิด ต่างอารมณ์ ต่างจินตนาการ ต่างสังขาร ต่างวัย ต่างใจจิต เวทนา สัญญา ค่าชีวิต ถูกหรือผิด เป็นไป ต่างใครเอง ....
22 มิถุนายน 2555 11:10 น. - comment id 1236480
อ่าน ๓ รอบ..จึง.. หัวใจไม่เจ็บช้ำเพราะคำกลอน สุขอย่าได้สร่าง
22 มิถุนายน 2555 11:35 น. - comment id 1236482
เพราะมนต์อักษรทำให้หลายคน เสียใจนักต่อนักแล้ว แต่ก็ยังหลงไหลมันอยู่ดี เห็นบอกจะมาชัยภูมิโทรบอกล่วงหน้าด้วยนะ เพราะเดือนหน้ามีสัมมนาที่นครปฐม ยังไม่ กำหนดวัน รักษาสุขภาพด้วยนะ
22 มิถุนายน 2555 12:00 น. - comment id 1236483
เพราะจินตนาภาพตามตัวอักษร บ้างอาจร้าวรอนรับไม่ได้ ความจริงคือจริงอิงเข้าไว้ ชีวิตเป็นไปธรรมดา
22 มิถุนายน 2555 12:50 น. - comment id 1236486
ปูนนี้แล้ว คงไม่หลงอะไรง่ายๆ มั๊ง อิอิ ส่วนมากก็หนักไปทางหลงลืมโน่นแหละ :)
22 มิถุนายน 2555 13:40 น. - comment id 1236488
ยัดเยียดให้ใครๆอ่าน สำราญไม่ แค่สะใจในคำเขียนที่เข่นฆ่า ทั้งยอกย้อนซ่อนเงื่อนเปื้อนอัตตา หลงตนว่า..ข้าฯกวี มีใครเทียม ความหลงใหลมีในตนทุกคนนั่น ความกระสันมันเกาะกุมเข้าสุมเสี้ยม อุดมการณ์ที่วางไว้ก็ไหม้เกรียม ลบด้วยเหลี่ยมแห่งโทสาภาษากลอน.. ทาสอักษรก็คงเป็นเช่นนี้เอง....อิอิ
22 มิถุนายน 2555 15:05 น. - comment id 1236492
นั่่นสินะ ใครหนอ ต่ออักษร ร้อยคำกลอน ล่อลวง ผูกบ่วงหลง กลกาพย์กลอน ย้อนให้ ใจพะวง หรือเพราะปลง ไม่เป็น จึงเต้นตาม จะหอมหวาน หว่านล้อม ฤาย้อมได้ หรือแอบไป เสพทราบ รสวาบหวาม จนลืมว่า เป็นเพียง จำเรียงความ เขียนเล่นยาม ว่างว่าง ในบางคราว กระดานนี้ ต่างปัน วรรณศิลป์ แต้มกวิน รจนา บนผ้าขาว ย่อมแตกต่าง มากมาย หลายเรื่องราว ทุกคำกล่าว วัญจนะ ดั่งละคร ด้วยวุฒิ ภาวะ ต่างตระหนัก จะกลอนรัก กลอนหลง ดงอักษร ก็เพียงแค่ สุสาน ของงานกลอน จะเดือดร้อน อกใจ ทำไมกัน กลอักษร
22 มิถุนายน 2555 16:58 น. - comment id 1236498
ยากนักที่ยอดหญิงจะเขียนเช่นนี้หากทุก คนได้ยลและคิดสิ่งประดิษฐ์ไว้ให้คุณค่าอย่าง มหาศาลเชียวนะ รักยอดหญิงมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
22 มิถุนายน 2555 17:03 น. - comment id 1236499
อย่าเขียนกลอนตอนโกรธโปรดหยุดคิด วุ่นวายจิตริษยาอาฆาตเขา เห็นใครมีความสุขเป็นทุกข์เอา ใจหมองเศร้าอัตตานั้นเผาใจ อ่านทุกกลอนสอนใจอะไรบ้าง ความอ้างว้างเดียวดายหายไปไหม บ้างตำหนิติเขาเศร้าไปไย คนอ่านใช้วิจารณญาณผ่านอักษรา บางคนพบความรักจากเว็บไซต์ นัดพบไปเที่ยวกันสุขหรรษา บางคู่พบรักแท้แม้วิวาห์ ก็เพราะโชคชะตาน่ายินดี ถ้าจริงใจต่อกันวันนี้สุข ใครมีทุกข์ปลอบคลายไม่ร้ายหนี เป็นนักกลอนนอนเปล่าเศร้าชีวี ผูกไมตรีทุกคนบนลานกลอน
22 มิถุนายน 2555 19:42 น. - comment id 1236505
22 มิถุนายน 2555 20:26 น. - comment id 1236506
รูปประกอบกลอน..สมมุติด้วยไหม??.. ..มีความหมายจังรูปนี้...
22 มิถุนายน 2555 21:24 น. - comment id 1236511
มีนกพิราบตัวหนึ่ง คิดว่าเป็นตัวเมีย มันมาขอที่พักพิงสำหรับฟักไข่ มันไม่ได้เอ่ยปากหรอก ทว่ามันจับจองพื้นที่ในกระถางต้นไม้ริมระเบียง ไข่ 1 ใบ ขนาดเท่า ๆ กับไข่ที่อยู่ในตู้หยอดเหรียญที่เป็นขนมน่ะ ฉันรู้สึกเกรงใจมัน จนไม่กล้าที่จะเปิดแอร์ แถมไม่กล้าสะบัดผ้าแรงตอนตาก ตอนที่ฉันรดน้ำต้นไม้ มันก็ร้องในลำคอ ฮรูก ฮรูก .. คงจะนึกหวั่นอยู่บ้าง ฉันยิ่งไม่กล้ารดน้ำต้นไม้สินั่น เกรงว่าดินจะแฉะแล้วจะส่งผลโดยตรงต่อไข่ใบน้อย ต้นไม้ของฉันจะเด๊ดสะมอเร่ไหมนะ ต้นว่านฮง็อกซะด้วย ปลูกเพียงต้นเดียว ตอนเช้าก่อนฉันไปทำงาน ฉันแอบย่องไปดู มันยังกกไข่อยู่ ตอนเย็นหลังกลับจากทำงาน มันก็ยังกกไข่อยู่ ก่อนนอน แอบดูอีกนิด มันก็เหมือนตุ๊กตาหิน นอนนิ่ง ๆ กกไข่ตามเดิม อีกไม่กี่วันฉันคงมีหลานน้อย เอ๊ย มีลูกนกตัวน้อย แล้วจะยังไงดีนะ เลี้ยงไว้ก็ไม่ได้ ขับไล่ก็ทำไม่ลง .. เฮ้อ ลิงหนอลิง
22 มิถุนายน 2555 21:39 น. - comment id 1236512
ลงกลอนแรกสิบหกกุมภาสี่หก หวั่นวิตกกลัวเขาจะไม่อ่าน ถึงป่านนี้เวลาผ่านมานาน มีทั้งชมด่าประจานและยกยอ เขียนถึงใครจริงใจเป็นที่ตั้ง ชอบคนไหนก็หวังจะสู่ขอ จนเจาลือว่ารักไม่รู้พอ เฝ้าแต่รอใครหลงไม่เห็นมี ได้สมญามากสุดในบ้านกลอน ถูกคุณสาวเขาย้อนเอาเต็มที่ ไม่มีใครเชื่อคำเลยสักที เป็นทาสกลอนคงมีใช่ทาสคน อย่าเป็นห่วงเกินไปใช่ไก่อ่อน เพิ่อนนักกลอนวิเคราะห์ได้ทุกหน อาจจะมีชอบสนุกชอบซุกซน จะไปสนรกใจทำไมกัน มองที่ดีมีคู่ได้ตบแต่ง ได้ลูกแดงสมปองสนองฝัน นี่ก็รอการ์ดเชิญรายสำคัญ เขายืนยันใต้ต้นมะนาวโห่ สาวอุบลคนงามถูกตามติด หนุ่มเสื้อลายประชิดยืดอกโก้ คำไอ้เรืองเชื่อได้ไม่ใช่โม้ ถึงวันนั้นจะโห่นำขบวน... ห่วงตัวเองอ๊ะเป่า
22 มิถุนายน 2555 21:44 น. - comment id 1236513
คุณคอนพูทน .. โดยมากแล้วหัวใจของผู้ชายจะไม่ค่อยหวั่นไหวนะ แต่ผู้หญิงนี่สิ ... หัวใจอย่างกะกระดาษ แน่ะ คุณร้อยฝัน .. เดินทางวันที่ 1 สค. คาดว่าจะถึงวัดตอนเย็น ทำโรงทาน ค้าง 1 คืน (คนอื่นล่วงหน้าไปก่อน ส่วนเราตามไปทีหลัง)วันที่ 2 เขามีทอดผ้าป่า ก็น่าจะอยู่ที่นั่นจนบ่ายกระมัง แล้วก็กลับกรุงเทพฯ จ้า .."อยากกินเห็ด 555" คุณแก้วประภัสสร .. ความจริงคือความจริงปนหลอก แต่ตัวอักษรมันเป็นสิ่งหลอกปนจริง .. เอ๊ะ ยังไงกันนะ คุณกุ้งหนามแดง .. ปูนนี้แล้ว ต้องเขียนเกี่ยวกับธรรมมะเนอะ เห็นอยู่เหมือนกัน ใครก็ไม่รู้ เขียนศีล 5 .....ฮา คุณศรีสมภพ .. เพราะว่าเราสามารถสร้างอารมณ์ต่อเนื่องกลอน ความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ จึงถูกควบคุมเอาได้ง่าย มนตร์อักษรคงเป็นเช่นนี้เอง เหล่ากวีจึงเสมือนเสกภาษาได้ คุณผ่านมา .. ผ่านมาแล้วก็แวะเขียนให้แง่คิด ก็ถือว่าคนตั้งกระทู้กลอนกำไรล่ะ ความหอมหวานซ่านซ่าภาษาศิลป์ ชวนเคลิ้มจินต์เคลิ้มใจแม้ในฝัน แม้นว่าเธอตระหนักได้ในรำพัน เรื่องเหล่านั้นคงวางได้ไม่ต้องตรม คุณแก้วประเสริฐ .. เป็นไงบ้างคะ สบายดีหรือเปล่า ต่างก็เฒ่าตามวัยกัน นี่ เดือนหน้า อัลมิตราจะลงไปลุยเลนเล่นสักหน่อย เผื่อเป็นความรู้และแนวคิดในโครงการต่อไป คุณอนงค์นาง .. ประมาณ 3 ปีก่อนมั๊ง มีผู้หญิงคนหนึ่งมาปรับทุกข์กับอัลมิตรา ในเรื่องราวที่ต้องรับรู้โดยหมดสิทธิ์ปฏิเสธ ทำให้คิดว่า ที่สุดแล้วเป็นเพราะหัวใจเธออ่อนแอเอง คุณลานเทวา .. :) หลวงน้า อัลมิตราอ่านหนังสือที่หลวงน้าให้มาอยู่บ่อยค่ะ ท่องจำไม่ค่อยได้มาก อาศัยอ่านคำแปลค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อ้อ .. พ่อนกที่กกไข่ อัลมิตราคิดว่าเป็นแม่นกนะนั่น
22 มิถุนายน 2555 22:42 น. - comment id 1236519
คุณอัลมิตรา มีคู่หนึ่งที่พบกันในบ้านนี้ก็วิวาห์กันไปแล้ว อีกคู่หนึ่งก็รักกันมาหลายปีอาจเป็นคู่ต่อไป ถ้ามีวาสนาต่อกันแล้ว ไม่เกี่ยวกับตัวอักษรเลยนะคะ อนงค์นางเลยวัยหวั่นไหวแล้วค่ะ แต่ยังชอบอ่านกลอน ชอบคุยกับคนที่ยอมรับเราเป็นเพื่อน ไม่ว่าหญิงชายแสดงว่าเขาไม่รังเกียจเรา บางคนที่เขาไม่ชอบเรา ไม่อยากพูดด้วยทั้งที่เราพยายามเป็นมิตรด้วย ก็ช่างเขาเถอะค่ะ ทางใครทางมัน ใครมีไมตรีให้ก็ดีใจ คุยกันได้อาจคิดต่างกันบ้าง มีติชมให้กำลังใจกันเข้ามาทักทายกันสม่ำเสมอ ไม่กี่คนก็ปลื้มแล้วค่ะ
22 มิถุนายน 2555 22:53 น. - comment id 1236520
เมื่ออักษรจารจดบทความหมาย คำเรียงรายลึกตื้นได้ยืนหยัด ละเมอรสวรรณศิลย์จินต์สัมพลัด อักษรรัดห้วงในให้ภวังค์ ทุกในรสวลีพลีหว่านถ้อย บทเรียงร้อยรสล้ำนำความหวัง มิตรภาพพราวแสงแห่งพลัง ประดุจดั่งทิพย์พจน์รจนา เธอและเขาทั้งเราเนาอักษร ผ่านบทกลอนเล่าความตามปรารถนา สุขฤาทุกข์ไต่ถามยามห่างตา ทุกเวลาเศร้าโศกฤาโลกงาม บ้างเผลอหลงดงรักที่ปักร้อย ประดิษฐ์สร้อยสายคล้องมิมองข้าม บ้างเกื้อหนุนโอบอุ่นกรุ่นทุกยาม คือในนามมิตรแท้แม้ห่างกัน
22 มิถุนายน 2555 22:58 น. - comment id 1236521
ภาษากลอนจะไพเราะเสนาะหู เพียงแค่รู้ใจตนค้นคิดหา สารพันล้วนสร้างสรรพรรณนา ไม่บ่นว่าผู้ใดให้หม่นทรวง รู้คิดเขียนอักษราเพลินพาสุข เขียนดับทุกข์คลายเศร้าเหงาลาล่วง สติเกิดปัญญาตามซ้ำสุขทรวง การติดบ่วงเป็นเรื่องกรรมนำพาไป แต่ละท่านล้วนแกร่งกล้าฝ่าทางโลก ผ่านทุกข์โศกห้วงอบายใช่หรือไม่ แยกไม่ถูกคิดไม่เป็นยากเข็ญใจ แล้วเมื่อไรจึ่งรู้ซึ้งถึงคำกลอน สุนทรีออกจากใจหมายเพียงมุ่ง เชิดจรุงอนุรักษ์ในอักษร ถ่ายทอดสู่ชนรุ่นใหม่ใคร่วิงวอน สืบสานกลอนบทกวีศรีปวงไทย
23 มิถุนายน 2555 10:04 น. - comment id 1236532
ถ้าเธอคิดไตร่ตรองคงต้องรู้ เปรียบปลายภู่กันวาดสีปาดป้าย บทกลอนก็เช่นกันย่อมบรรยาย บ่งความหมายแตกต่างอาจบางคน เขียนกลอนรักทุั้งที่ชีวีร้าว หรือบางคราวต่อคำคล้ายพร่ำบ่น ด่าทุกสิ่งที่เห็นยกเว้นตน คือวังวนถ้อยกานท์แห่งลานกลอน แต่ล้วนเป็นศิลปิน...ศิลปะ พจนะร่ายเรียงเพียงอักษร ผูกเงื่อนงำอำพรางเป็นบางตอน เพื่อสะท้อนจินตนาแต้มอารมณ์ ศิลปินศิลปะใช่คณิต ที่ต้องคิดถอดโจทย์ประโยชน์สม- ตามรูปแบบบรรจุอนุกลม ที่ต้องงมแก้เงื่อน...แต่เรือนกานท์ มีรูปแบบฉันทลักษณ์ประจักษ์แน่ แต่การแปลความหมายแห่งนัยสาส์น ตามแต่ดุลย์พินิจวิจารณญาณ ของผู้อ่านเงื่อนคำเป็นสำคัญ สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา เขียนกลอนในบ้านนี้มาก็ระยะหนึ่ง หายไปบ้างเข้ามาบ้าง เป็นบางครั้ง ไม่ได้ทักทายคุณอัลมิตราเป็นทางการสักที่ เห็นจั่่วหัวกลอนน่าสนใจค่ะ ยิ่งอ่านก็ยิ่งน่าสนใจ และแต่ละกลอนที่มาแจมก็น่าอ่าน หลากหลายแง่คิด และน่าสนใจทั้งหมดค่ะ ขอฝากด้วยสักบทนะคะ
23 มิถุนายน 2555 14:11 น. - comment id 1236550
................. บนเวทีที่สานผลงานศิลป์ อาจเป็นจินตนาการสานมาใส่ อย่ายึดติดว่าเป็นสิ่งจริงไป จะได้ไม่ร้าวรอนว่ากลอนลวง ................
23 มิถุนายน 2555 16:21 น. - comment id 1236565
23 มิถุนายน 2555 19:13 น. - comment id 1236567
คุณฤกษ์ .. เห็นนานเนิ่นเพลินคำตามคำอ้าง ทุกสิ่งอย่างอยู่ในสายตาเสมอ เพียงแต่นิ่งเรื่อยไปไม่ออเออ แค่คำเพ้อจะสนใจทำไมกัน เขียนถึงใครจริงใจ .. ใช่หรือนี่ ? เห็นวลีฝากสาวราวใฝ่ฝัน โธ่ !เคยเป็นไก่อ่อนอ้อนตะวัน เดี๋ยวนี้ขันเซ็งแซ่แก่ชั้นเชิง ขนานนามจอมลีลาสมญาพ่อ ใช่ป้อยอเพื่อให้ใจหลงเหลิง ถึงมีบ้างบางคราวสาวด่าเปิง พ่ออย่าเพิ่งเส่าสั่นหวาดหวั่นใด ส่วนข่าวดีมีแน่ใช่แค่ลือ จงเตรียมซื้อจัดหาผ้าไหมใส่ เพื่อนำแห่ขันหมากบอกจากใจ สาวอุบลคนใกล้ไม่ขึ้นคาน คุณอนงค์นาง .. อ้าวเหรอ ดีใจด้วย ผู้ใดหนอที่สร้างตำนานจากที่นี่ อัลมิตราก็เคยมีเพื่อนที่อยู่เวปสนุก เขาแต่งงานกันนะ ยังได้ไปงานด้วยค่ะ คุณดอกบัว .. (ขออนุญาตรายงานตัวก่อน สุขภาพดีค่ะ ไม่เจ็บ ยังไม่ลุกลาม :) ) ก็เคยเขียนเลียนลอกถ้อยบอกรัก คนเขาทักว่าจริงยิ่งกว่าเหมือน ครั้นคราวเขียนเลิกรักคนมักเตือน แท้! แค่เพื่อนอักษรนอนห่างกัน อะไร ก็มีได้ ในอรรถรส ล้วนกำหนดตามจิตจะคิดฝัน สมมุติโน่นและนี่ มีสัมพันธ์ แค่คลี่ฝันแล้วสลักเป็นอักษร คุณคนเดิม .. ( ถ้า login ให้ 20 ) เห็นมีบ้างบางคนยังทนทุกข์ ปราศสนุกในการอ่านอักษร คล้ายถูกมนตร์กลไกเข้าไชชอน หัวใจอ่อน ? หรือไร ชวนให้คิด คุณวลีลักษณา .. สวัสดีอย่างเป็นทางการเช่นกันค่ะ งานเขียนนี้ปรับปรุงจากงานเก่าที่เคยเขียนลงพันทิป ราวสามปีก่อนกระมังคะ ตอนนั้นรับฟัง รับทราบ เรื่องราวจาก ญ คนหนึ่ง ที่จมอยู่กับความรู้สึกเศร้า ต่อเมื่อทราบถึงสาเหตุก็เข้าใจ และเอาเหตุการณ์นั้นมาระวังตนไว้เสมอ เพื่อมิให้ซ้ำรอยนั้นค่ะ คุณดาวศรัทธา .. ก่อนอื่นอยากถามว่า .. เหมือนอัลมิตราเขียนหาเรื่องหรือเปล่า และที่สำคัญ ตอนนี้อยากทานยำเห็ดมาก ๆ อ่ะ 5555 คุณdin .. นั่นแล อยากให้เป็นเช่นนั้นค่ะ คุณสุนทรวิทย์ .. ม่าย อาวววว ม่าย พูดดดด
25 มิถุนายน 2555 20:07 น. - comment id 1236790
คุณกีรติ .. :) แข็งแรง ความดันพุ่งกระฉูด เสาร์อาทิตย์นี้มีภาระกิจปฏิบัติหน้าที่ที่ศูนย์ประชุมสิริกิต์ เสาร์หน้ามีภาระกิจจิตอาสาปลูกป่าชายเลนกับคนในหมู่บ้าน เอาไว้ให้ป้อแป้ก่อนน๊า จะไปอ้อนให้โอ๋ 555 คุณสุริยันต์ .. :) สวัสดียามค่ำคืนค่ะ คืนนี้ขุนศึกอวสานนะ อย่าลืมดูล่ะ
24 มิถุนายน 2555 19:22 น. - comment id 1237024
ก็ต้องอ่านอย่างสมมติ
24 มิถุนายน 2555 20:42 น. - comment id 1237026
พี่สาว .. อั่นแน่ ทายผิด คุณไวท์โรด .. ป่าสักชลสิทธ์ ไปหาพี่สาวกัน กินปลาแม่น้ำ คุณบนข.. หลวงน้า ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก ก็ล้วนแต่สมมุติ ใช่ไหมคะ