๑. ถ้ามิได้โชติช่วงเป็นดวงดาว ก็อย่าร้าวรานไปสหายเอ๋ย เป็นแดนดินปฐวีอย่างที่เคย เธอจะเชยชมชื่นดาษดื่นพันธุ์ ... ๒. ถ้ามิใช่ที่หนึ่งซึ่งโลกหล้า เธอก็อย่าสิ้นไร้มอดไฟฝัน เดินถนนคนธรรมดาเยี่ยงสามัญ เธอจะเห็นโลกนั้นอันแท้จริง ... ๓. ถ้ามิใช่ ทั้งหลายมี ที่เขาสร้าง จงเป็นอย่าง เราเป็น เช่นบางสิ่ง ถึงร้องไห้ ... พ่ายแพ้ ... แม้ชังชิง ก็อย่าทิ้ง ... ความหวัง ... สิ้นกำลังใจ ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)