เหมือนโดดเดี่ยว เดียวดาย อยู่ปลายหล้า อยากมองหา สักคน บนความหวัง เป็นเพื่อนปลอบ มอบใจ ให้พลัง แลหน้าหลัง ยังหม่น ทนเอกา คนเคยชิด เชยใกล้ เขาไกลห่าง ความอ้างว้าง จับจอง เฝ้าปองหา ตีสนิท ติดอยู่ คู่กายา ก็ดีกว่า เพื่อนใจ ไม่ปรานี อยู่กับเงา เหงาเอ๋ย อย่าเลยจาก เป็นเพื่อนยาก อย่านะ คิดผละหนี คงเพียงเจ้า เท่านั้น มั่นคงดี เลิกหวังมี คนไหน ใครเขามอง มองนภา ราตรี ที่เวิ้งว้าง ยลแล้วช่าง เหว่ว้า ยิ่งพาหมอง ดารามี ดาวเดือน เป็นเพื่อนครอง เราก็ปอง ผองเพื่อน เหมือนดาวจันทร์ ฝากหัวใจ ผ่านฟ้า ดาราเอ๋ย อย่าละเลย โปรดด้วย จงช่วยฉัน นะน้ำใจ เพียงนิด คิดแบ่งปัน ถ้าใครนั้น เมตตา ช่วยพาที วอนสายลม ล่องลิ่ว พัดพลิ้วผัน อย่าเย้ยหยัน เยาะเย้า ตัวเรานี่ แม้แรมร้าง สิ้นไร้ คนใยดี ก็ยังมี เดียวดาย ช่วยคลายตรม
16 มิถุนายน 2555 06:58 น. - comment id 1236078
สวัสดีครับ หายไปนาน คิดถึง
16 มิถุนายน 2555 15:43 น. - comment id 1236100
คนเคียงคู่อยู่ใกล้เช้าสายค่ำ ยังระกำก่อคิดจิตห่างเหิน บางคนอยู่ร่วมเรียงเพียงทางเดิน เพื่อเผชิญชีวิตลิขิตมา คนเดียวดายกายเดียวเพียงเปลี่ยวรัก อยากสมัครรักตามจินต์ถวิลหา คนในอยากออกทุกเวลา คนนอกอยากมาสู่บ่วงกรรม อิอิ. ไม่ได้เข้าอ่านมาเขียนซะนาน เขียนไม่ค่อยออก
17 มิถุนายน 2555 00:28 น. - comment id 1236121
เดียวดาย ท่ามกลาง สายฝน หนาวเหน็บ จำทน ต้องฝืน เมื่อรัก จำต้อง กล่ำกลืน หยัดยืน ด้วยแรง ศรัทธา ก็เพราะ ความรัก หลุดลอย ใจคอย เพียงเขา โหยหา ฝนตก กลางใจ เรื่อยมา น้ำตา ไหลริน สิ้นแรง