เดียวดาย

คนกรุงศรี

	
เหมือนโดดเดี่ยว เดียวดาย อยู่ปลายหล้า		
อยากมองหา สักคน บนความหวัง
เป็นเพื่อนปลอบ มอบใจ ให้พลัง			
แลหน้าหลัง ยังหม่น ทนเอกา
	
คนเคยชิด เชยใกล้ เขาไกลห่าง			
ความอ้างว้าง จับจอง เฝ้าปองหา
ตีสนิท ติดอยู่ คู่กายา				
ก็ดีกว่า เพื่อนใจ ไม่ปรานี
	
อยู่กับเงา เหงาเอ๋ย อย่าเลยจาก			
เป็นเพื่อนยาก อย่านะ คิดผละหนี
คงเพียงเจ้า เท่านั้น มั่นคงดี				
เลิกหวังมี คนไหน ใครเขามอง
	
มองนภา ราตรี ที่เวิ้งว้าง				
ยลแล้วช่าง เหว่ว้า ยิ่งพาหมอง
ดารามี ดาวเดือน เป็นเพื่อนครอง			
เราก็ปอง ผองเพื่อน เหมือนดาวจันทร์
	
ฝากหัวใจ ผ่านฟ้า ดาราเอ๋ย			
อย่าละเลย โปรดด้วย จงช่วยฉัน
นะน้ำใจ เพียงนิด คิดแบ่งปัน			
ถ้าใครนั้น เมตตา ช่วยพาที
	
วอนสายลม ล่องลิ่ว พัดพลิ้วผัน			
อย่าเย้ยหยัน เยาะเย้า ตัวเรานี่
แม้แรมร้าง สิ้นไร้ คนใยดี				
ก็ยังมี เดียวดาย ช่วยคลายตรม
   				
comments powered by Disqus
  • บุญพร้อม

    16 มิถุนายน 2555 06:58 น. - comment id 1236078

    สวัสดีครับ  หายไปนาน คิดถึง   
         34.gif34.gif34.gif
  • วชรกานท์

    16 มิถุนายน 2555 15:43 น. - comment id 1236100

    คนเคียงคู่อยู่ใกล้เช้าสายค่ำ
    ยังระกำก่อคิดจิตห่างเหิน
    บางคนอยู่ร่วมเรียงเพียงทางเดิน
    เพื่อเผชิญชีวิตลิขิตมา
    
    คนเดียวดายกายเดียวเพียงเปลี่ยวรัก
    อยากสมัครรักตามจินต์ถวิลหา
    คนในอยากออกทุกเวลา
    คนนอกอยากมาสู่บ่วงกรรม
    
    อิอิ. ไม่ได้เข้าอ่านมาเขียนซะนาน เขียนไม่ค่อยออก
  • winterst@r

    17 มิถุนายน 2555 00:28 น. - comment id 1236121

    เดียวดาย ท่ามกลาง สายฝน
    หนาวเหน็บ จำทน ต้องฝืน
    เมื่อรัก จำต้อง กล่ำกลืน
    หยัดยืน ด้วยแรง ศรัทธา 
    
    ก็เพราะ ความรัก หลุดลอย
    ใจคอย เพียงเขา โหยหา
    ฝนตก กลางใจ เรื่อยมา
    น้ำตา ไหลริน สิ้นแรง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน