รักเธอนั้นที่เห็นเป็นแบบไหน ว่างเว้นไกลเกินใจจะมองหา ใกล้เพียงใดเหมือนใจไกลลิบตา ช่างเหว่หว้าวูบมาแล้วจากกัน รักฉันนั้นไม่ต้องมีการมองเห็น ใจยังเป็น คงเต้นไม่เปลี่ยนผัน แต่มันเริ่มอ้างว้างไม่ว่างวัน เธอและฉันเรานั้นเริ่มห่างลา เวลานั้นพรากฉันไปจากเธอ ตอนฉันเพ้อ ไร้เธอแม้มองหา ยามฉันเศร้า ไร้เธอมาเยียวยา เพราะเราว่างต่างเวลาจึงล้าใจ เมื่อเราต่างต้องการต่างบางสิ่ง เมื่อความจิงเราต้องการเส้นทางใหม่ จะดื้อดึงฝืนกันรั้งเยื่อใย ไม่ก็ใครต้องปวดใจเพราะไร้ทาง.. ..
30 พฤษภาคม 2555 10:57 น. - comment id 1233487
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่ เข้ามาอ่าน... ห่างหายไปนาน แต่ไม่เคยหยุดแต่งกลอนเลย.... ..
30 พฤษภาคม 2555 10:45 น. - comment id 1234024
28 พฤษภาคม 2555 08:57 น. - comment id 1234839
คุณแมวน้อยตัวกลม มาเป็นเพื่อนค่ะ บ้านกลอนมีมิตรภาพที่อบอุ่นเสมอ ต่างกันไกล แต่ความเป็นไทยเท่ากันเนอะ
29 พฤษภาคม 2555 09:44 น. - comment id 1234944
เขียนกลอนหรือเรื่องสั้นเล่าสิ่งที่พบเห็นในอเมริกามาให้เพื่อ ๆในบ้านกลอนอ่านกันบ้างครับ ตอนผมไปอบรมสัมนาและเท่องเที่ยวช่วงปลายปี 47ไปอยู่แค่สี่ห้าเดือนยังเขียนมาเล่าให้เพื่อนได้อ่านเยอะเหมือนกันทั้งวอชิงตันนิวยอร์คซานฟรานส์ ก็เขียนไปตามที่เห็นน่าจะเป็นประโยชน์นะครับ