มธุรสวาจาแสนอ่อนหวาน ดั่งน้ำตาลเชื่อมถ้อยอร่อยจิต หลงละเมอไม่ทันระวังพิษ ไม่เคยคิดคำหวานทำร้ายเรา เมื่อแรกรักทุกสิ่งดูสดใส พอผ่านไปความรักเริ่มเหี่ยวเฉา คำว่า "รัก" ได้ยินเพียงแผ่วเบา รักสีเทาหม่นหมองต้องจากลา ไม่เคยคิดความรักจะทำร้าย จึงท้าทายกับมันอย่างหาญกล้า ความรักหนีจากไปไม่กลับมา เหลือมธุรสวาจาให้จดจำ