ชนะใจตน
เจ้าพานทอง
เดี๋ยวก็หายเจ็บนะครับคนดี
นาทีที่ผ่านจะสมานแผล
เพียงเข้มแข็งแกร่งที่ใจไม่เปลี่ยนแปร
เดี๋ยวเรื่องแย่ก็แก้ไขลงได้เอง
เสียงใดใดระคายใจอย่าได้จำ
จะกี่ถ้อยกี่ร้อยคำเขาข่มเหง
ปล่อยไป ถ้าปาก เขาอยากละเลง
อยากอวดเบ่งเป็นอึ่งพองก็ลองดู
ขอแค่เธอตั้งมั่นหมั่นตรวจใจ
อย่าหลงให้ใจหม่นตามคนขู่
เตรียมใจเพชรพร้อมรับกับศัตรู
กำหนดรู้อยู่ที่ใจไม่อับจน
เจ็บนิดเดียวเดี๋ยวมันก็คงหาย
คิดว่าแค่ยุงลายระคายขน
สรรพเพสัตตา ไม่ว่ากี่ตน
คงไม่พ้นแพ้ภัยใจของมัน
แหละตอนนั้นเธอจะเป็นผู้ชนะ
เพราะพละแห่งใจไม่พรึงพรั่น
ทีนี้ละจะอย่างไรได้รู้กัน
กี่ร้อยพันภัยพานต้องผ่านไป