ป่านฉะนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง ฉันอ้างว้างเดียวดาย ช่างไร้ค่า นับตั้งแต่หัวใจเธอปิดแต่นั้นมา ในอุราฉันตรมข่มฤดี แล้วเธอเปิดหัวใจให้ชายอื่น ฉันสุดฝืนขืนข่มตรมอยากหนี ไปอยู่ป่ากว้างลึกนึกไว้ดี เพื่อหวังที่ให้หัวใจได้ร่มเย็น เพียงอยากรู้ว่าชายไดได้ครองคู่ ได้สมสู่คู่รักอยากจะเห็น ดีหรือร้ายกันนะแม่เนื้อเย็น จึงจำเป็นมาลงกลอนไว้สอนใจ
22 เมษายน 2555 20:33 น. - comment id 1230720
ตอบแทนเธอคงไม่ได้ค่ะ รู้แต่ว่าอาหาศร้อนสุดๆเลย
22 เมษายน 2555 20:57 น. - comment id 1230733
ขอให้คุณกู้ภัยได้พบความรักที่สดใสในเร็ววันนะครับ เวลามันจะช่วยเราได้ครับ... และก็ขออวยพรให้คนรักเก่าของคุณกู้ภัยมีความสุขกับความรักของเค้าเช่นกันครับ .. หายไปนานเลยนะท่าน
23 เมษายน 2555 09:20 น. - comment id 1230766
สวัสดีครับคุณแก้วประภัสสร สบายดีไมห ไม่ได้เจอกันตั้งนาน รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
23 เมษายน 2555 09:21 น. - comment id 1230767
ขอบคุณครับคุณสีเมจิ ขอให้มีความสุขมากๆๆนะครับ
25 เมษายน 2555 17:12 น. - comment id 1231312
"จึงจำเป็นมาลงกลอนไว้สอนใจ" คุณกู้ภัยจะสอนใจใครกันหนอ สอนใจเราหรือใจหล่อนอ่อนละออ ไม่ต้องพ้อเพราะเธอไปไม่หวนคืน(ซะแล้ว)
25 เมษายน 2555 18:58 น. - comment id 1231352
เพียงแค่อยากจะถามความเป็นอยู่ ว่าเคียงคู่อยู่ข้างจางหรือไม่ สุขสบายใจดีหรืออย่างไร แค่ถามไปงั้นๆฉันกับเธอ.....55555 ขอบคุณครับ คุณ โอ้ละหนอ ที่ให้เกีรติ มาอ่านกลอนผม ไม่ได้ คุยกัน นานมากเลย สบายดีนะครับ ยังไม่ลืมกัน นะครับ คิดถึงและ ขอบคุณอีกครั้งครับ