อยากจะจาร สานกลอน อักษรศิลป์ ตามดังจินต์ รินคำ ให้ฉ่ำหวาน คัดวลี หลากรส พจมาน เป็นกลอนกานท์ หวังเพราะ เสนาะใจ เกิดที่ย่าน บ้านทุ่ง เมืองกรุงศรี ก็หลายปี มีมา อายุขัย ก็มากอยู่ ดูแย่ เพราะแก่วัย แต่ว่าไฟ ไม่มอด ตลอดมา ที่ว่าไฟ ในนิยาม มีความหมาย อยากกรีดกราย เรียงคำ นำภาษา อักษรศิลป์ กินใจ ในอุรา อยากนำพา ให้ดำรง อยู่คงทน เรียนเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่นับถือ พวกเราคือ ผู้หนึ่ง ซึ่งหวังผล ด้วยใจภักดิ์ รักกวี ที่ยินยล ขอทุกคน ร่วมด้วย ช่วยบรรเลง หยิบปากกา คว้ากระดาษ วาดอักษร ทุกวรรคตอน เขียนไป ไม่รีบเร่ง บางถ้อยคำ หยอกเย้า เรากันเอง มิกลัวเกรง โกรธเคือง กันเรื่องไร ฉันทลักษณ์ หลักกฎ กำหนดนิด สิ่งถูกผิด ร่วมกัน นั้นแก้ไข ต้องคงรูป บทกลอน อักษรไทย ดำรงไว้ ให้อยู่ คู่แผ่นดิน
คนกรุงศรี 3 เม.ย. 2555 22:36 น. - ID 144163 
1756
0
0
4 เมษายน 2555 04:43 น. - comment id 1229088
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบเขียนกลอนมาก แต่ไม่ค่อยมีเวลา จึงเขียนจบในบทเดียว อรุณสวัสดิ์ครับ
4 เมษายน 2555 08:54 น. - comment id 1229095
ร้อยคน ก็ ร้อยอย่าง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
