กลอนนี้ให้พ่อกับแม่คนดีที่แสนไกล
ดอกฝักทอง
อยุ่ตรงนั้นเธอเป็นยังไงบ้างก็ไมรู้
ใครจะดูแลห่วงใยเธอรักเธอเท่าฉัน
ห่าวกันใจฉันหว่งเธอทุกวัน
อีกไม่นานคงเจอกันนะคนดี
อยู่ตรงนี้ฉันมีแต่ความอ้างว้าง
เมื่อไม่มีเธอเดินร่วมทางอยู่เคียงข้าง
ความทุกข์ท้อใจเข้ามาอยู่มิจาง
คิดถึงเธอมากมายรู้ไหมคนดี
อีก7วันเท่านั้นช่วยรอหน่อย
จะปลดปล่อยความคิดถึงดัวยการไปพบหน้า
สบตาสักนาทีแลวบอกเธอว่าฉันคนนี้
จะไม่มีวันจากเธอไกลเหมือนครั้งนี้
จะคอยดูแลเฝ้าหว่งใยตราบลมหายใจที่มี
ตอบแทนทั้งชีวิตที่เธอทำเพื่อฉันเสมอมา
คำว่ารักพูดไปคงยังนัอยเกินใจจะเอื่อนเอ่ย
คำว่าขอบคุณหมื่นพ้นล้านคำมันคงยังไม่พอเท่ากับสิ่งที่เธอให้กัน
เชื่อใจฉันนะคนดีอีกไม่นานเราคงจะได้เจอกัน.......... ฉันรักเธอ