ครุ่นคิดถึง คืนวัน ที่ผันผ่าน อดีตกาล เมื่อครั้ง ยังศึกษา นึกเสียดาย ยุคสมัย วัยเวลา ชั่วพริบตา ล่วงไป หลายสิบปี ก่อนเคยเล่น เอะอะ ตามประสา สุขเฮฮา เพื่อนพ้อง ดุจน้อง,พี่ จีบประชัน ขันแข่ง แย่งสตรี แถมต่อยตี อุตริ มิบันเบา ราตรีนี้ ฤกษ์ดี มีโอกาส กระวีกระวาด สดชื่น หวนคืนเหย้า ร่วมรำลึก ความหลัง ครั้งรุ่นเยาว์ เราศิษย์เก่า หน้าแก่ แห่กันมา นานแล้วพึ่ง พบปะ ต่างสะดุ้ง แต่ละคน ลงพุง ล้วนลุง,ป้า นั่นหรือสาว สุดสวย หมวย วิภา ทักคุณย่า ทำเขิน เดินเหนียงยาน อาโซ๊ยตี๋ ถึงครา เป็นอาเตี่ย แนะนำเมีย คนเล็ก เด็กคราวหลาน อาคมเคย ผมดก ปกกบาล กลับหัวล้าน โล้นเลี่ยน เตียนพิกล ข่าวแสงเดือนเพื่อนสนิท ปิดกันทั่ว ว่าแยกผัว วุ่นวาย หย่าหลายหน อภิชาติ ปราดเปรื่อง เรื่องสัปดน ดูหน้าทน กว่าเดิม เพิ่มทวี ทินกร ก่อนเห็น เป็นเสี่ยใหญ่ วันนี้ไร้ เงาหัว มัวหลบหนี้ นุชนาฏ แจกแจง แข่งโสภี อวดมณี เพชรพลอย สร้อยจินดา พรรณรายสายทองต่างครองโสด อ้างสันโดษ บรรลุ อุเบกขา โฉมเฉลา เข้ากลุ่ม สุมนา ผลัดนินทา สามี ไม่รีรอ เอกอุดม สมชาย ป่วยตายแล้ว ส่วน พรายแพรว ฟื้นฟู อยู่โรงหมอ สุรสิทธิ์ ติดนัด ผ่าตัดคอ นวลลออ รอย้าย ไปอุบล คนสอบตก ซ้ำชั้น ดันมั่งคั่ง คนจริงจัง เคร่งครัด กลับขัดสน ลูกเศรษฐี หลายราย กลายอับจน อลวน ปั่นป่วน ชวนตื้นตัน โบกอำลา งานคืนเหย้า นึกเศร้าจิต โถมวลมิตร ทยอย ค่อยอาสัญ แม้นคราวหน้า จัดใหม่ ได้พบกัน จะสุขสันต์ อยู่ดี เหลือกี่คน
3 เมษายน 2555 12:51 น. - comment id 626872
วัน,คืนเปลี่ยน คนเปลี่ยน ต่างเหียนหัน พัลวัน สลับ จนสับสน เป็นสามัญ สัจธรรม ขอจำนน น้ำใจคน มิเที่ยง มีเบี่ยงเบน
2 เมษายน 2555 23:47 น. - comment id 645031
เป็นราตรีที่ครึกครื้น เพราะนานๆทีได้มาเจอกันนะคะ
2 เมษายน 2555 15:44 น. - comment id 1229002
หวังว่าคืนสู่เหย้าครั้งต่อไปคงจะมีคนนำมาเขียนกลอนอีกนะ..
2 เมษายน 2555 15:57 น. - comment id 1229004
อาจจะต้องคลานกันไปก็ไม่แน่ครับ
3 เมษายน 2555 07:47 น. - comment id 1229037
ใช่ครับคุณอนงค์นาง แต่น้ำใจไมตรีเปลี่ยนไปตามกาล เวลาครับ ต่างคนต่างเกทับเรื่องฐานะ บางคนกะล่อน จนน่าตกใจ คนจนเปลี่ยนมาร่ำรวย คนเคยรวยหมดตัว เป็นหนี้ บางคนติดเหล้า บางคนคุยแต่เรื่องการพนัน บางคนเป็นด็อกเตอร์ คนที่เรียนไม่ดีสอบตกตลอด กลายเป็นเจ้าของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ คนเรียนดี เป็นพนักงานกินเงินเดือน ผู้หญิงที่เป็นดาวมีคนจีบมาก มายกลับเป็นโสด คนขี้แหร่ได้สามีดีเป็นคุณนาย เป็น เรื่องจริงครับ ทุกสิ่งอนิจจังครับ
3 เมษายน 2555 10:45 น. - comment id 1229042
......... เป็นเรื่องจริงจ้ะคุณสุนทรวิทย์ คนเคยสวยเป็นดาวของสถาบัน กลับหย่าร้าง คนเรียนเก่งกลับไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ขณะที่คนเรียนล่อแล่ แม้ไม่ประสบความสำเร็จถึงขั้นสุดยอด แต่กลับเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน ไปงานเลี้ยงรุ่นทีไร ความรู้สึกปนเปกันสองอย่าง คือทั้งยินดี กับทั้งหดหู่จ้ะ ...............
3 เมษายน 2555 10:58 น. - comment id 1229046
อารมณ์เดียวกันเลยครับคุณดิน หลายๆ เรื่องเปลี่ยนจากดำเป็นขาว และจากขาว กลายเป็นดำครับ คนที่เราเคยเห็นว่านิ สัยดีเปลี่ยนเป็นคนใช้ไม่ได้ คนที่เรา คิดว่าไม่ดีกลับดีมาก คนสอบได้ที่โหล่เป็น เถ้าแก่ คนสอบได้ที่หนึ่งเป็นลูกจ้าง ตลก ปนเศร้าครับ ที่รับไม่ได้คือบางคนกลาย เป็นสิบแปดมงกุฏไปเลยก็มีครับ
3 เมษายน 2555 11:11 น. - comment id 1229049
กาลเวลา กลืนกินสิ้นสิ่งสรรพ เดินหน้าไปไม่หวลกลับนมานับใหม่ รูปสังขาร มันร่วงไปใครช่วยได้ เหลือแต่ใจใฝ่ดีชั่ว..ให้ตัวตน เป็นบทกลอน ที่สะท้อนใจ หลายหลากจริงๆ..
3 เมษายน 2555 13:44 น. - comment id 1229061
บทสุดท้าย..สรุปดีจัง พระท่านว่าอะไรก็ไม่เที่ยง ..คนหนึ่งเป็นเกย์...อีกคนหนึ่งเป็นทอม มาเจออีกครั้ง...อ้าวทั้งคู่มีลูกด้วยกันแล้ว มันเป็นไปได้ยังไงฟ่ะ...
3 เมษายน 2555 15:20 น. - comment id 1229064
ทอมคงเสร็จเกย์ไปเรียบร้อย ถึงได้มีลูก ไงครับ