๑. เคยถามตัวเองไหม ... เธอมา ทำอะไร ในที่นี่ จ่ายครบ จบสบาย ได้ป.ตรี สดแสนสี่ แสนเก้า หรือเหมารวม ... ๒. เธอพก ความหวัง บ้างหรือเปล่า หรือดุ่มเดา ติดสอย พลอยรถร่วมฯ บรรจุเกมส์ เต็มท้อง สมองบวม เสื้อสวม ตามแนว แล้วมาเรียน ... ๓. ผลาญเงิน พ่อแม่ ตามแต่อยาก บ้างโลภมาก หัวไว ไม่เคยเปลี่ยน หวงความรู้ ซุ่มอ่าน จนชั้นเซียน และเหยียบเศียร บางคน จนถึงชัย ... ๔. จนคว้าใบปริญญาติดฝาบ้าน หลงสำราญบนเพลิงระเริงไหม้ เมื่อชีวิตของจริงยิ่งจัญไร เธอคือศพต่อไปของสังคม (ใบเสร็จปริญญากลางกองไฟ เถ้าไหม้...กลบหน้า..."ปัญญาชน") ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
**.. เช่นรวีโชติ..** 20 มี.ค. 2555 23:24 น. - ID 144029 
1817
2
0
21 มีนาคม 2555 01:05 น. - comment id 1227905
สวัสดีครับ เป็นบทกลอนที่คมมาก บาดลึกถึงใจมากครับ ........................... บอกได้เลยว่า อย่างนี้คุณแม่ปลิ้มครับ
21 มีนาคม 2555 01:08 น. - comment id 1227907
ขออนุญาตเอาไปแบ่งปันนะครับ ...................................... ขอบคุณครับ
22 มีนาคม 2555 23:33 น. - comment id 1228017
ทุนสามานย์กานเมืองไม่เรืองรุ่ง หลอกบ้ามุ่งกระดาษอนาถฝัน ทั้งรัฐเอกชนดิ้นจนตัน เหยียบบ่าขันแข่งเอาดีเข้าตัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
