" สุขกาย....หาใช่สุขแท้ "
อ.วรศิลป์
เวลา มิอาจ ย้อนหลัง
หลายอย่าง จึงน่า เสียดาย
หลายเรื่อง หลายราว มากมาย
เสียดาย ที่ไม่ ได้ทำ
เวลา มิอาจ หวนคืน
ขมขื่น และเจ็บ ชอกช้ำ
เลวร้าย เคยได้ กระทำ
ตอกย้ำ ช้ำจิต ชีวิตตรม
เวลา มีแต่ ผ่านเลย
มิควร เพิกเฉย ฝึกข่ม
กิเลส ตัณหา โสมม
ก่อทุกข์ ระทม ขมขื่นใจ
เวลา มีแต่ ผ่านเลย
มนุษย์เอ๋ย พึงเอา ใจใส่
สะสม กรรมดี ให้มากมาย
ดั่งฝาก ทรัพย์ไว้ ธนาคาร
สัจจะ แห่งกาล เวลา
นำพา เสื่อมถอย สังขาร
เติบโต เต่งตึง หย่อนยาน
วายปราณ มอดไหม้ ในกองเพลิง
สุขกาย หาใช่ สุขแท้
ไตร่ตรอง ให้แน่ อย่าเหลิง
ใครเล่า กายตน พ้นเพลิง
อย่ามัว ระเริง สุขมายา
ครั้นถึง ซึ่งวัน ดับดิ้น
สุดสิ้น แห่งร่าง สังขาร์
อิสระ จากกาย คือวิญญาณ์
ผ่องผุด โสภา สู่สวรรค์