เยาวชนไทยยุคใหม่ในต่างแดน

อนงค์นาง

การศึกษาพัฒนาไม่หยุดยั้ง 
ส่งเสริมพลังก้าวไปไม่ขัดขวาง 
ไม่แบ่งแยกสัญชาติที่วาดวาง 
สนับสนุนอย่างเป็นธรรมผลกรรมดี 
ความขยันหมั่นเพียรเรียนเพื่อสร้าง 
สังคมกว้างโลกนี้มีศักดิ์ศรี 
อุตสาหะละชั่วตัวราคี 
บาปกรรมมีอยู่จริงทุกสิ่งไป 
นำความรู้มาใช้ให้ประโยชน์ 
ไม่ก่ิอโทษทำร้ายได้สดใส 
ช่วยสังคมสากลหนหางไกล 
เผื่อแผ่ใจให้กว้างอย่างเมตตา 
ลูกผู้พี่ผู้น้องเราต้องสู้ 
เกิดมารู้หน้าที่มีมากหนา 
ก้าวตามไม่หลงผิดคิดเสพยา 
ความชั่วอย่าข้องเกี่ยวไม่เหลียวแล 
พ่อแม่นั้นรากเหง้าเราอิสาน 
แม้ห่างบ้านจากทุ่งมุ่งกระแส 
ส่งลูกหลานด้วยใจไม่เชือนแช 
ไม่ยอมแพ้อุปสรรคที่ทักทาย 
วันนี้ยังไม่พ้นบนหน้าที่ 
ทุกคนมีความฝันอย่าพลันหาย 
แม้เหนื่อยยากสู้ต่อไม่ท้อกาย 
ตราบวันตายกุศลผลบุญมี
ลูกสาวคนโตมีจุดมุ่งหมายในชีวิต เหมือนกับลูกผู้พี่(ลูกชายของพี่ชายอนงค์นาง)ที่เป็นแพทย์ในโรงพยาบาลเด็กแห่งหนึ่ง ลูกฝันที่จะเรียนต่อแพทย์ในปีหน้าให้ได้ อยากเดินทางไปช่วยผู้คนทั้งเมืองไทยและนานาชาติเพื่อการกุศล พ่อแม่ขออวยพรให้ลูกประสบความสำเร็จตามที่ปรารถนา เราจะก้าวไปด้วยกันเป็นทีมที่ต้องทำฝันให้เป็นจริง
ลูกผู้พี่

G.. K..... M.D. is a CHOC Children’s Specialists Hospitalist who completed his residency training and currenlty serves as Chief Resident Liaison and Clinical Instructor at UC Irvine, California. He attended medical school at SUNY Downstate College of Medicine, Brooklyn, New York. He is currently a member of the American Academy of Pediatrics.
(ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานและหัวหน้า เป็นผู้สอนทางคลินิกที่ UC Irvine, California เข้าโรงเรียนแพทย์ที่ SUNY Downstate วิทยาลัยแพทยศาสตร์, Brooklyn, New York ปัจจุบันเป็นสมาชิกคนหนึ่งของ American Academy of Pediatrics)

ลูกผู้น้อง

พ่อทำงาน+เป็นโชเฟอร์คอยรับส่งลูก ด้วยรถเก่าๆสองคันจอดเรียงกันหน้าที่พัก

แม่ทำงานที่กองควบคุมคุณภาพบริการไปรษณีย์ กสท หลักสี่ บางเขน ลูกอยู่ ป.หนึ่ง
โรงเรียนไผทอุดมศึกษา บางเขน
เครื่องแบบงานไปรษณีย์ไทย

เครื่องแบบงานไปรษณีย์อเมริกา 15 มีนาคม 2555

งานร้านซักผ้า ชั่วโิมงละเจ็ดเหรียญ ต้องซัก อบ พับ ตั้งแต่หกโิมงเช้าจนปิดร้านสี่ทุ่ม แม่ทำตอนที่ลูกเรียนมัธยมปลาย พ่อกับลูกพากันมาช่วยทำในยามที่ว่าง

สอบได้งานไปรษณีย์ ปี 2007 ปัจจุบันชั่วโมงละ 22.90 เหรียญ
รายได้ของแม่ตั้งแต่ปี  1987 เริ่มจาก 2641 เหรียญ จากงานล้างจานในร้านอาหารญี่ปุ่น เสริฟอาหาร ซักผ้า ร้านอาหารไทย ผู้ช่วยพยาบาล ทำทุกอย่างที่ถูกกฏหมาย เสียภาษีให้รัฐเพื่อเป็นเงินสะสมที่รัฐบาลจะจ่ายคืนเป็นบำนาญให้ทุกเดืิอนตอนอายุ 62 หรือ67 
 มีลูกคนแรกปี  1989   เลี้ยงลูกอย่างเดียวไม่ได้ทำงานปี 1990-1991
ช่วงปี 1994-2003  กลับไปทำงานรับใช้ประเทศไทย เป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจและข้าราชการครูกระทรวงศึกษาธิการ 
กลับมาอเมริกาอีกในปี 2004 ทำงานร้านซักผ้า ร้านอาหารไทย ผู้ช่วยพยาบาล  อาทิตย์ละสามแห่ง จนปี 2007  มีการเปิดสอบแข่งขันเข้ารับราชการงานไปรษณีย์ พระเจ้าคงเห็นใจ อ่านตำราอย่างหนัก จนสอบได้

หยาดเหงื่อแรงงานของแม่ปี 2011 ก่อนหักภาษี 42826.49 เหรียญจากงานไปรษณีย์ 

ทุกวันอาทิตย์ แม่เป็นครูอาสาสอนภาษาไทยให้วัดไทย สอนเสร็จได้ถวายภัตตาหารเพลร่วมกับญาติโยมพุทธศาสนิกชนร่วมกัน ได้ทำบุญกรวดน้ำแผ่เมตตาให้บรรพบุรุษ ญาติพี่น้องที่เสียชีวิตไปแล้ว 

แม่กับลูกๆ พ่อขอเป็นตากล้อง

งานที่ชีวิตนี้จะไม่ยอมทำเด็ดขาดคือ โสเภณี
ไม่ได้ทำงานเพื่อเงินอย่างเดียว ความซื่อสัตย์สุจริต ไม่ประพฤติผิดศีลธรรม รับผิดชอบงาน คือจุดมุ่งหมาย
ไม่หวั่นไหวกับคนที่คิดลบเลยค่ะ เพราะชีวิตมีเป้าหมายที่ชัดเจน อาจมีพลาดพลั้ง มีล้มมีลุก ใครจะข้ามก็ไม่เป็นไร ใครให้กำลังใจคือมิ่งมิตรที่คิดบวก คำดูหมิ่นกระทบกระเทียบเปรียบเปรยคือยาชูกำลัง บางครั้งอาจเสียน้ำตาแต่ไม่มีวันที่จะยอมแพ้พ่ายต่อชีวิต คิดสร้างกรรมดีต่อไป
เราต้องสู้ๆๆๆๆอย่ายอมแพ้แม้อุปสรรคมากมายที่มาขวางกั้น ด้วยพลังจิตที่คิดในด้านบวกอยู่เสมอ