โพลงเพลิง ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ ประชันโรจน์ ประโชติรุ่ง เชวงพลุ่งชวาลเพลิง กระจรหลายกระจายเหลิง สมัยเลื่อนเสมือนลาง มะโรงพรรษ มิรัฐแผ้ว ตะลอนแถวตลอดทาง สยดมองสยองหมาง อเนกหม่น อนลมี ระวังไฟระไวฟุ้ง อุสุมปรุง อสูรปรีดิ์ ตะบิดสัตย์ เตอะบัดสี ขนัดส้องคะนองทราม ริถมให้ ฤทัยหิน เพราะพลิกลิ้นพระเพลิงลาม สนองเคียด เสนียดคาม กระด้างเขื่องกระเดื่องขัง มลากฝ่ายมุลายแฝง ประยุกต์แย่ง ประโยชน์ยัง ประเทืองเภท ประเทศพัง! ทุเรศผล ทุรนโพย พะวงคว้าผวาไขว่ เสาะหวังได้สวรรค์โดย- เมลืองแห่งมิแล้ง, โหย สุขุมหา สิขาหาย เสลารักสลักรั้ง วิบูลหวังวิบัติวาย คะนึงอางขนางอาย สะท้านอก สะทกอุณห์! (๑๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
16 มีนาคม 2555 11:22 น. - comment id 1225714
ตวัดลิ้นตะหวาดร้าย ถล่มพ่ายเถลิงผล ชนะตั้งทะนงตน เฉลิมชนฉลาดหรือ ? ไปซะงั้น.. ( ลองดู ..ผู้รู้โปรดตรอง ) งานเยี่ยมเรียมจริง..
13 มีนาคม 2555 11:13 น. - comment id 1227571
ประชันโฉมประโคมกลิ่น ตะเข็บปลิ้นตลอดแนว สยื๋มกิ้วกระติ้วแต้ว ตะละแจวต้องละจร ยากอะคะ
14 มีนาคม 2555 08:57 น. - comment id 1227605
ไพเราะมาก อรุณสวัสดิ์ครับ
14 มีนาคม 2555 10:25 น. - comment id 1227614
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน ผมว่า ไฟใดๆก็ไม่ร้ายเท่า ไฟเป่าจากลมปากของคนผู้ประสงค์ให้คนโกรธเกลียดเคียดแค้นจนถึงทำลายเข่นฆ่ากันหรอกครับ ไฟประเภทนี้ ในบ้านเมืองเราก็ยังกรุ่นๆอยู่เลยครับผม สวัสดีครับ คุณแก้วประภัสสร ฉันท์เป็นคำประพันธ์ที่มีกฎระเบียบค่อนข้างจะเคร่งครัด ผมเองก็แทบกระอักครับกว่าจะแต่งเสร็จในแต่ละเรื่อง ทว่า ไหนๆเล่นแล้ว ก็จำใจต้องเล่นให้จบครับผม สวัสดีครับ คุณพจนา/หนังสือ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงยิ่งครับ ที่เมตตามาเยี่ยมเยียนอ่านงานเขียนอันแสนห่วยของผม เป็นกำลังแรงใจ+แรงไฟ ให้ผมไม่ท้อแท้ที่จะฝึกหัดเขียนงานต่อไปครับผม