แด่.... รติกาลจักล่วงแล้ว รำเพยแผ่วสายลมพร่างพรมไหว จะเร่ฝันดั้นด้นสู่หนใด คว้างหัวใจดวงน้อยบนรอยทาง เจ้าฟันฝ่าความเป็นตายโหดร้ายโลก ตรึงเศร้าโศกลำเค็ญมิเว้นสร่าง สุขเพียงวูบรูปเงาอันเบาบาง ประดับวางเกินใจจะไข่วคว้า สรรพสิ่งไร้กำหนด โลกหรือเร้นบังบดในคุณค่า ธรรมชาติมอบทุกอย่างบนทางมา ธรรมชาติก็จะพาทุกสิ่งไป โดยที่เรามิอาจขัดขืน มิว่าการเอาคืนครั้งไหนไหน กี่สุขโศกโลกบอกย้ำการทำใจ ถามเรากอบเก็บใดจากคืนวัน รติกาลจักล่วงแล้ว รำเพยแผ่วพลิ้วผ่านม่านแพรฝัน เมฆเคลื่อนเงาเข้าแฝงดับแสงจันทร์ เพลงคนธรรพ์จะสิ้นสุดหยุดบรรเลง .......................... โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 26 ก.พ. 2555 21:09 น. - ID 143836 
1521
2
0
26 กุมภาพันธ์ 2555 23:11 น. - comment id 1226459
แวะมาทักทายครับ ความหมายลึกซึ้งมาก
27 กุมภาพันธ์ 2555 17:48 น. - comment id 1226532
............. ไพเราะจ้ะ
.............
27 กุมภาพันธ์ 2555 19:55 น. - comment id 1226547
?
27 กุมภาพันธ์ 2555 21:47 น. - comment id 1226558
สันติสุขชั่วนิรันดร์
28 กุมภาพันธ์ 2555 17:08 น. - comment id 1226645
ยังไม่อยากไปเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
