เพื่อนใจ

ฟ้าเมืองกาญจน์ วันนึ้ ไยสีหม่น
ทำให้คน อยู่เดี่ยว เปลี่ยวใจเหงา
เสร็จหน้านา เหนื่อยน้อย ค่อยบางเบา
พอใกล้เข้า พรรษา ฝนมาพลัน
ก่อนทำไร่ ไถนา รอฟ้าฝน
จึงคิดค้น ตำรา มาพลิกผัน
ธรรมชาติ เปลี่ยนแปร แก้ไม่ทัน
เราช่วยกัน พัฒนา หาแนวทาง
กักน้ำไว้ ใช้ตอน ก่อนฝนเริ่ม
ปลูกป่าเติม เพิ่มฝาย รีบให้สร้าง
สำรวจจุด ขุดบ่อ ต่อลำราง
ร่วมกันวาง โครงการ ป้องกันภัย
เรื่องเหนื่อยกาย คลายผ่อน ตอนหยุดพัก
แต่ยังหนัก กมล ที่หม่นไหม้
ตกคืนค่ำ สำเนียง เสียงเรไร
มันทำให้ ใจเปลี่ยว เหมือนเดียวดาย
สาวชาวนา หน้าหวาน อยู่บ้านใต้
เห็นน้ำใจ ไมตรี มีมากหลาย
รู้จักกัน วันที่ ตอนปีกลาย
ทำเราอาย สับสน ปนอาทร
ในกมล คนเหงา ที่เศร้าสร้อย
มักใจลอย คิดฝัน ถึงวันก่อน
แต่วันนี้ ใจเรา ยิ่งร้าวรอน
สิ่งใดหลอน หลอกให้ ....ใจวกวน
พลายแก้ว