เปลวเทียนที่ต้านลม

สนต้องลม

คุณธรรมนำวิถีชีวิตชื่น
จิตเริงรื่นสุขสันต์ถึงวันใหม่
วันที่ฟ้าสีทองผ่องอำไพ
หลายดวงใจมาประสานเพื่องานบุญ
     ครูสามารถสร้างศิษย์ให้คิดถูก
สามารถปลูกคุณธรรมคอยค้ำหนุน
สามารถสร้างวินัยไว้เจือจุน
เพื่อเป็นทุนหวังกำไรตามใจปอง
    ครูคือปุถุชนคนหนึ่งนั้น
ต้องอดกลั้นสิ่งยั่วยวนชวนเศร้าหมอง
ต้องเข้มแข็งไม่ท้อถอยคอยประคอง
อารมณ์ต้องมั่นคงไม่หลงกล
    
    ครูต้องสร้างศรัทธาในอาชีพ
ครูต้องรีบทำงานประสานผล
ครูต้องคอยเร่งเร้าน้าวกมล
ฝึกหัดตนเป็นแบบอย่างสร้างศิษย์ไทย
    ดุจเปลวเทียนต้านลมโหมกระหน่ำ
ยามลมพัดซัดซ้ำน่าหวั่นไหว
แต่เปลวเทียนไม่ดับลับหล้าไป
มิยอมให้อนาคตหมดมืดมน				
comments powered by Disqus
  • ไก่ป่า

    23 เมษายน 2545 14:35 น. - comment id 47147

    นู๋จาเปงเด็ก ดี ^_^
  • คนธรรมดา

    27 พฤษภาคม 2545 19:53 น. - comment id 51979

    พ่อ คือ ครูคนแรกของลูก
    
  • หลิน

    28 พฤษภาคม 2545 23:57 น. - comment id 52212

    ขอบคุณคุณครูค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน