ร่องรอยของน้ำตายังเปียกชื้น ก้อนสะอื้นยังสะอึกรู้สึกท้น หัวใจไหวอยู่ในเวิ้งของวังวน ซึ้งระคนแปลบปลาบซึมซาบทรวง อยู่ในห้วงอารมณ์ระทมหวั่น ลึกลึกนั้นภายในฤทัยหวง อยากจะยื้อฉุดรั้งกว่าทั้งปวง แต่ว่าดวงใจรู้ว่าอยู่ไกล จึงไม่อาจหยุดเวลาที่พาโศก เพราะว่าโลกของรักมักมาใกล้ จึงขื่นขมอาวรณ์ยอกย้อนใจ ก็ด้วยความหวาดไหวในใจนี้ คราจะหันก็กลัวห่างจนต่างเศร้า หากจะเร้ารุกหนักเกรงจักหนี ครั้นปล่อยเฉยก็กลัวท้อเกินพอดี ทำไงนี่ เอวัง ใจยังรัก
ก้าวที่...กล้า 25 ม.ค. 2555 16:09 น. - ID 143464 
1376
7
0
25 มกราคม 2555 16:11 น. - comment id 1221977
เอวัง ที่1 นะโยม
25 มกราคม 2555 16:17 น. - comment id 1221981
ที่ 1 เอวัง ขอที่ 2 เอบ้านทรายทอง แล้วกันน๊า
25 มกราคม 2555 16:24 น. - comment id 1221985
ที่สาม ก่อนกลับบ้าน อิอิ จุ๊บุ๊ ๆ
25 มกราคม 2555 16:30 น. - comment id 1221991
พี่สาวคนดี... คราจะหันก็กลัวห่างจนต่างเศร้า หากจะเร้ารุกหนักเกรงจักหนี ครั้นปล่อยเฉยก็กลัวท้อเกินพอดี ทำไงนี่ เอวัง ใจยังรัก ยากก้าวไปไม่ถึงดื้อดึงฉุด เกินจะหยุด...ร้าาวรานยากหาญหัก ปวดเกิดพร่ำบรรยายเหนื่อยหน่ายนัก คลายจำหลัก...โซ่ตรวนคร่ำครวญใจ.. ขอบคุณ... แม้มองไม่เห็นทางอย่างได้ก็แสงนำทางสลัว... รัก พี่สาวคนดีค่ะ
25 มกราคม 2555 16:38 น. - comment id 1221998
อันดับ 5 ก็ยังดี อิอิอิ
25 มกราคม 2555 16:39 น. - comment id 1221999
คราจะหันก็กลัวห่างจนต่างเศร้า หากจะเร้ารุกหนักเกรงจักหนี ครั้นปล่อยเฉยก็กลัวท้อเกินพอดี ทำไงนี่ เอวัง ใจยังรัก ยากก้าวไปไม่ถึงดื้อดึงฉุด เกินจะหยุด...ร้าาวรานยากหาญหัก ปวดเกิดพร่ำบรรยายเหนื่อยหน่ายนัก คลายจำหลัก...โซ่ตรวนคร่ำครวญใจ.. จึงร่องรอยรานร้าวเกินก้าวผ่าน ทรมานตอกย้ำกลืนกล้ำไว้ หยาดน้ำตาแทนค่ารอยอาลัย หยดรินไหลเปียกชื้นทุกคืนวัน มาซ้ำอีกรอบ เอวัง
25 มกราคม 2555 16:45 น. - comment id 1222003
คราจะหันก็กลัวห่างจนต่างเศร้า หากจะเร้ารุกหนักเกรงจักหนี ครั้นปล่อยเฉยก็กลัวท้อเกินพอดี ทำไงนี่ เอวัง ใจยังรัก ยากก้าวไปไม่ถึงดื้อดึงฉุด เกินจะหยุด...ร้าาวรานยากหาญหัก ปวดเกิดพร่ำบรรยายเหนื่อยหน่ายนัก คลายจำหลัก...โซ่ตรวนคร่ำครวญใจ.. จึงร่องรอยรานร้าวเกินก้าวผ่าน ทรมานตอกย้ำกลืนกล้ำไว้ หยาดน้ำตาแทนค่ารอยอาลัย หยดรินไหลเปียกชื้นทุกคืนวัน เพราะหัวใจดวงเดียวยึดเกี่ยวไว้ ความอาลัย...อาวรณ์เกินถอนนั้น มอบไว้แล้ว "ชายหนึ่ง" ตราตรึงมั่น เนิ่นนิรันดร์...จักคอยในรอยเกลียว...
26 มกราคม 2555 13:30 น. - comment id 1222134
สวัสดีค่ะน้องเฌอ เอาไป 1 จุ๊บ
อิอิ พี่แก้ว
พจมานมาอยู่นี่เอง
น้องสาว มากอด
............ คราจะหันก็กลัวห่างจนต่างเศร้า หากจะเร้ารุกหนักเกรงจักหนี ครั้นปล่อยเฉยก็กลัวท้อเกินพอดี ทำไงนี่ เอวัง ใจยังรัก ยากก้าวไปไม่ถึงดื้อดึงฉุด เกินจะหยุด...ร้าาวรานยากหาญหัก ปวดเกิดพร่ำบรรยายเหนื่อยหน่ายนัก คลายจำหลัก...โซ่ตรวนคร่ำครวญใจ.. จึงร่องรอยรานร้าวเกินก้าวผ่าน ทรมานตอกย้ำกลืนกล้ำไว้ หยาดน้ำตาแทนค่ารอยอาลัย หยดรินไหลเปียกชื้นทุกคืนวัน เพราะหัวใจดวงเดียวยึดเกี่ยวไว้ ความอาลัย...อาวรณ์เกินถอนนั้น มอบไว้แล้ว "ชายหนึ่ง" ตราตรึงมั่น เนิ่นนิรันดร์...จักคอยในรอยเกลียว... จึงไม่อาจก้าวผ่านในการนี้ เมื่อยังมีร่องรอยให้คอยเหลียว เมื่อยังมีรักล้นอยู่คนเดียว แม้โดดเดี่ยว เอวัง ก็ยังรัก
ขอบคุณค่ะ
26 มกราคม 2555 15:55 น. - comment id 1222185
............ ไพเราะและเศร้าจังเลยจ้ะน้องก้าว ...............
26 มกราคม 2555 17:22 น. - comment id 1222219
อยู่ในห้วงอารมณ์ระทมทุกข์ รักที่สุขวันก่อนกลับย้อนหาย เหลือแต่ความเศร้าสร้อยคอยทักทาย ทั้งยังหมายเมียงมองรักของเราชอบภาพค่ะ
26 มกราคม 2555 19:03 น. - comment id 1222258
ที่ 11 เพิ่งมา ช้าไปไหม เออะไร ดีหนอ ต่อจากเขา ฝากทิชชู่ ซับน้ำตา มาบรรเทา เอของเรา คงเอเอน แล้ว"เอ็นจอย"
26 มกราคม 2555 22:32 น. - comment id 1222299
ดุจรอยไถแปลงนาคราปักดำ ฝังรอยจำสุขสมอารมณ์เปลี่ยว ยังคงมีร่องรอยให้คอยเหลียว แม้เขาทิ้งโดดเดี่ยวก็ยังรัก ลืมเสียเถิดความหลังครั้งเก่าก่อน หากคิดย้อนหมดสนุกต้องทุกข์หนัก ลองฟังเสียงหัวใจใครทายทัก ถ้าจะรักเริ่มใหม่ไม่สายเกิน ลองฟังดูดี สิ คงคร่ำครวญมานานแล้วละ
27 มกราคม 2555 13:19 น. - comment id 1222407
คราบน้ำตาบนหมอนนอนสะอื้น ทุกค่ำคืนเหน็บหนาวหวาดผวา เก็บความช้ำซบแนบแอบอุรา อนิจจารักหนอพอกันที
27 มกราคม 2555 14:13 น. - comment id 1222437
สวัสดีค่ะ พี่ดิน ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา
จะดีเหรอคะ คุณฤกษ์ ยังคงไม่ค่อยเข้าใจค่ะ
คุณน้ำตาล
27 มกราคม 2555 16:59 น. - comment id 1222502
หมอนเน่าแล้วกระมังคะ
28 มกราคม 2555 10:46 น. - comment id 1222569
ขอบคุณมากๆครับสำหรับน้ำใจครับ ที่ส่งมาได้รับแล้วนะ
29 มกราคม 2555 18:07 น. - comment id 1222720
สวัสดีค่ะ น้องกานต์ให้ยืมเอาป่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
