ปลิดปลิวร่วงห่วงหาเวลาผ่าน อาลัยเพียงตำนานการเติบต้น มองรากหยั่งสั่งใจไหวกังวล วาระพ้นปลิดปลงลงกับพื้น เคยลิ้มน้ำลำเลียงเลี้ยงจากราก เคยลองแดดโลมจากฟากฟ้าชื่น เคยลิ้มฝนหล่นโรยแล้วหยัดยืน เคยรับลมกลมกลืนกับผืนดิน เมื่อรากเริ่มเปื่อยปมจะล้มแล้ว ใบไม้เรียงเป็นแนวมิรู้สิ้น จะเหลือเพียงใบสุดท้ายคล้ายได้ยิน เสียงน้ำตารดรินกระทบใจ ครั้นปลิดปลิว ถวิลหามาร่วงลับ ขอลากลับตำนานเคยขานไข เปิดตำนานการสลายเป็นปุ๋ยไป บันทึกใหม่ต้นอ่อนก็ย้อนรอย. แดดเช้า : ๒๕ มกราคม ๒๕๕๕
25 มกราคม 2555 08:32 น. - comment id 1221859
สมัยเรียน เคยอ่านหนังสือภาษาอังกฤษเรื่อง ใบไม้ใบสุดท้าย ชอบมาก ย่อ ๆ คนป่วยคนหนึ่งนอนรักษาตัวอยู่ในบ้านริมหน้าต่างกระจก มองออกไปนอกหน้าต่างซึ่งมีต้นไม้งามใบเขียวชอุมอยู่เพียงต้นเดียวติดกับผนังบ้านอีกหลังหนึ่ง เข้าฤดูหนาวร่างกายก็เริ่มทรุดลงใบไม้จากต้นเริ่มล่วงหล่นทีละใบยามหิมะตกลงหนาขึ้น ๆจิตใจเริ่มท้อแท้คิดว่าคงต้องตายเมื่อใบไม้ล่วงหมดต้นจนเหลือใบไม้เพียงใบเดียวก็ปลงชีวิตแล้วว่าจะต้องตายพร้อมแล้วที่จะตาย เจ้าหนุ่มข้างบ้านผู้เคยมาเยี่ยมเยียนและเข้าใจความรู้สึกคนป่วยดี คิดว่าคนป่วยหมดกำลังใจคงตายแน่ ๆเมื่อใบไม้ใบสุดท้ายล่วงลงเย็นวันนั้นเมื่อเห็นคนป่วยหลีบจึงบุกหิมะออกไปนอกบ้านพร้อมภู่กันและสี เขาเขียนรูปใบไม้ติดกับผนังบ้านตรงกับใบไม้ที่เหลืออยู่และเสร็จพอดีเมื่อใบไม้ใบสุดท้ายล่วง ด้วยความอิ่มเอิบใจไม่บอกให้ใครรู้เรื่องนี้ คนป่วยมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นใบไม่เหลืออยู่หนึ่งใบไม่ยอมหล่นหลายวันเข้าเริ่มมีกำลังใจและมั่นใจว่าตัวเองคงไม่ คายแล้ว เริ่มกินอาหารได้เริ่มแข็งแรงขึ้นและหายดีในที่สุด สำหรับเด็กหนุ่มหลังจากวันที่บุกหิมะไปเขียนรูปใบไม้เขาได้ป่วยเป็นนิวมอเนีย และเสียชีวิตในไม่กี่วันต่อมา ใบไม้ใบสุดท้ายก็มีความสำคัญนะ อิอิ
25 มกราคม 2555 10:35 น. - comment id 1221881
เพราะค่ะ ชอบๆ มีบทเพลงสากล ชื่อ The Last Leaf นักร้องวง The Cascades เป็นบทเพลงในปี 1962 ดิฉันชอบบทเพลงนี้มาก เนื้อหาของเพลง เป็นเรื่องราวของชายคนหนึ่ง รำพึงรำพันถึงคนรัก ณ. ใต้ต้นไม้ ต้นที่เธอเคยบอกเมื่อฤดูร้อนที่แล้วว่า จะกลับมาหาก่อนถึงฤดูใบไม้ผลิ แต่.. รอแล้ว รอเล่า ใบไม้ค่อยๆปลิดปลิว หลุดร่วงไปทีละใบๆ จนฤดูหนาวมาเยือนแล้ว เธอก็ยังไม่มา ความหวังสุดท้าย คงจะต้องขึ้นอยู่กับ ...ใบไม้ใบสุดท้าย... ใบนี้ หาเพลงนี้ฟังนะคะ เพราะมากๆ เช่นกันค่ะ
25 มกราคม 2555 10:44 น. - comment id 1221883
เป็นบทกลอนที่ยอดเยี่ยมไปเลยครับ ^^b
25 มกราคม 2555 11:14 น. - comment id 1221892
ชื่นชมค่ะ...เยี่ยมมากๆๆๆ
25 มกราคม 2555 12:06 น. - comment id 1221917
... เจ้าทิ้งไปใช่รันทดหรือหมดห่วง สลัดใบให้ทิ้งร่วงห่วงหลุดพ้น หรือที่แท้เจ้าอดสูสู้อดทน ยืนสู้หนาวเฝ้ารอฝนสู้ทนไป...
25 มกราคม 2555 12:37 น. - comment id 1221927
เป็นสัจธรรมค่ะ
26 มกราคม 2555 17:08 น. - comment id 1222211
ทุกอย่างเป็นวัฏจักรค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
26 มกราคม 2555 20:33 น. - comment id 1222273
เมื่อมีเกิด ก็มีดับ กลับกันอยู่ เพื่อเรียนรู้ ความเปลี่ยนแปลง ชัดแจ้งผล เมื่อใบไม้ กลายเป็นปุ๋ย ยุ่ยเปื่อยปน เพื่อเลี้ยงต้น กล้าใหม่ ได้ผลิบาน
27 มกราคม 2555 10:12 น. - comment id 1222323
............ เมื่อใบไม้ใบสุดท้ายได้กรายจาก เหลือเพียงรากหยั่งใจให้ถวิล เพียงต้นกล้าต้นใหม่ได้ยลยิน มิรู้สิ้นบรรจบทวนทบรอย .................