ตรุษจีนของปู่ย่า

สุนทรวิทย์

ตรุษจีน  ปีนี้  เหมือนปีก่อน
				ฉันนอน  ถอนใจ  ไม่ยอมหลับ
				ถูกความ  เงียบเหงา  เผาย่อยยับ
				กระสับ-กระส่าย  หน่ายเหลือเกิน
					สองคน  ปู่,ย่า  คาอยู่บ้าน
				ลูกหลาน  ทิ้งขว้าง  ไปห่างเหิน
				เราเหงา  จับเจ่า  เขาเที่ยวเพลิน
				ใช้เงิน  เป็นเบี้ย  มิเสียดาย
					วันวัน  ไม่เคย  เสวยสุข
				สมบุก-สมบัน  หมั่นขวนขวาย
				วิตก  หัวหมุน  จิตวุ่นวาย
				สบาย  สักครั้ง  ยังไม่มี
					หรือเรา  ที่แท้  แค่เครื่องจักร
				เหนื่อยหนัก  เหนื่อยหนา  โดยหน้าที่
				ต้องห่วง  ต้องหา  ทุกนาที
				ตระหนี่  ถี่เหนียว  เที่ยวไม่เป็น
					หัวอก  บุพการี  ที่แก่เฒ่า
				เปลี่ยวเปล่า  เท่าใด  ใครจะเห็น
				เจ็บป่วย  ปวดร้าว  ฤๅหนาวเย็น
				หลานเหลน  อยู่ไกล  ใจก็ตรม				
comments powered by Disqus
  • memorium

    21 มกราคม 2555 19:55 น. - comment id 1221533

    เหนื่อยแทนจังอยากไปช่วยดูแลแต่จนใจ36.gif36.gif36.gif
  • สุนทรวิทย์

    21 มกราคม 2555 20:37 น. - comment id 1221535

    แฟนไม่ให้มาหรือครับ10.gif36.gif36.gif36.gif
  • คนกรุงศรี ฯ

    22 มกราคม 2555 10:57 น. - comment id 1221551

    20.gif  
    รอก่อนนะ  แล้วเขาคงไหว้ไปให้น่า  19.gif19.gif19.gif19.gif20.gif20.gif
  • สุนทรวิทย์

    22 มกราคม 2555 13:23 น. - comment id 1221557

    ยังไงก็ขอไปไหว้คุณคนกรุงศรีก่อนละกันครับ14.gif24.gif24.gif36.gif36.gif36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 มกราคม 2555 16:26 น. - comment id 1221987

    หลานอยู่ไหนไม่รู้ค่ะ
    
    แต่ผู้หญิงไร้เงามาอยู่ตรงนี้แล้วน๊า อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน