จบป.กศ. จากว.ค. ขอบรรจุ หวังบรรลุอุดมการณ์สานสู่ฝัน หยาดเหงื่อพ่อและแม่ แท้ๆนั้น คงถึงวันเหือดแห้งหมดแรงล้า ครูชั้นต้น คนเขาล้อ ป.กศ.เตี้ย ! มีความรู้แค่ไก่เขี่ยเสียนักหนา แต่ก็ผ่านการฝึกสอนขั้นตอนมา มุ่งสู่ป่า วิชาน้อยไม่คอยใคร สะพายเป้พร้อมย่าม ย่ำย่างเท้า ตั้งแต่เช้ายันค่ำข้ามเขาใหญ่ ผ่านชนเผ่าเข้ารู้จัก ได้ทักทาย เห็นน้ำใสใจจริง ..ทุกสิ่งอัน อยู่บนดอยค่อยเรียนรู้หมู่ชนเผ่า อยู่นานเข้าเริ่มเข้าใจใฝ่สร้างสรรค์ นำเข้าสู่บทเรียนการเขียนอ่าน เริ่มผูกพันมั่นในหวัง ..เส้นทางครู สอนด้วยใจ ให้เขารู้ดูแบบอย่าง สลัดล้างความสุขเมืองเรื่องกินอยู่ เข้าผสมกลมกลืนอย่างตื่นรู้ จิตแห่งครูคือผู้ให้ ..ไม่ขอรับ ! เป็นพี่น้องผองญาติอย่างชัดแจ้ง จรัสแสงแห่งวิทย์ประสิทธิ์สรรพ ได้ฉายาว่า พ่อครู ค่ะและครับ เกินค่านับประทับใจไม่มีลืม.. ป.กศ. วุฒิแค่นี้ ยังมีค่า กว่าปริญญา โท-ตรี ที่ใครปลื้ม ครูบ้านป่าปริญญาดอยค่อยซับซึม สุขใจครึ้ม ลืมปริญญาในป่าตึก ครูชั้นต้น ป.กศ.เตี้ย ไม่เสียรู้ ขอเป็นครู กู้ชนเผ่าเข้าฝนฝึก ศาสตร์พ่อหลวงทรงห่วงหามาสำนึก ภูมิใจลึกๆ ฝึกเขาจนรู้ ..อยู่อย่างพอเพียง ! ร่วมรำลึกพระคุณครู ..ด้วยจิตสำนึกแห่งศิษย์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ป.กศ. ย่อมาจาก ประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา จบมัธยมศึกษาปีที่ ๓ แล้วเรียนต่อทีวิทยาลัยครู อีก ๒ ปี ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว..
16 มกราคม 2555 13:14 น. - comment id 1220604
เป็นสิ่งที่ควรภูมิใจยิ่งแล้วค่ะ สำหรับการได้ทำหน้าที่ครู สวัสดีค่ะคุณครูผู้ใจดี
15 มกราคม 2555 21:19 น. - comment id 1220976
คิดถึงครูเช่นกันครับถึงจากมานานก็ยังไม่เคยลืมครูอาจารย์ครับ
15 มกราคม 2555 21:20 น. - comment id 1220977
สวัสดีค่ะ อยากไปเป็นครูบนดอย แต่ยังเรียนไม่จบค่ะ อิอิ แวะมาบอกว่า งานของท่านศรีสมภพงดงามไม่แพ้หทัยกาญจน์นะค่ะ ขอร่วมน้อมบูชา คุณของคุณครูทุกท่าน จนวันนี้ที่ได้เป็น.... แล้วรู้ว่าอาชีพครูเหน็ดเหนื่อยและมีความหมายแค่ไหนค่ะ
16 มกราคม 2555 07:15 น. - comment id 1220997
ระลึกถึงครูอยู่เสมอ อรุณสวัสดิ์ครับ
16 มกราคม 2555 10:04 น. - comment id 1221016
ผู้สืบทอด ปณิธาน การศึกษา ไม่อ่อนล้า หวั่นไหว แม้ไกลแสน เด็กบนดอย คอยครู อยู่ทุกแดน ขอตอบแทน ด้วยเชิดชู จิตบูชา
16 มกราคม 2555 21:05 น. - comment id 1221066
แสดงว่าคุณศรีสมภพต้องเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน..ที่ทัน ปกศ.ต้น...แต่เชิงเขาไม่ได้เรียน จบ มศ.5 เรียน คบ.เลย
17 มกราคม 2555 01:27 น. - comment id 1221081
ท่านสุนทรวิทย์ ..คิดถึงครู กตัญญูรู้คุณคงหนุนท่าน จึงเก่งนัก ร้อยอักษรเป็นกลอนกานท์ คุณครูท่าน สานสอนแต่ก่อนนี้ ขอบคุณ.. ที่ร่วมรำลึก สาวน้อยหทัยกาญจน์ ใกล้วันจบ ด้วยเคารพ น้อมบูชิตจิตสำนึก รับปริญญาศิวิไลซ์ ในป่าตึก อย่าลืมนึก เป็นครูป่าที่ท้าทาย... พจนา.. มาร่วมหนุนคุณแห่งครู ใครเคี่ยวเข็ญ ขัดเกลาจนเราหน่าย จนนานวันพลันสำนึก ระทึกท้าย ครูสิใช่ สอนให้ดี ..จึงมีเรา Nokyak.. ประจักษ์แจ้งแห่งครู เห็นเด็กน้อยคอยอยู่ ..ดูท่าเหงา บนดอยสูง ไม่จูงใจ ใครบรรเทา หลายชนเผ่า เขาใช่ใคร ..ไทยเหมือนกัน ผู้หญิงไร้เงา ..เข้าใจถ่องแท้ ครูภูมิใจได้เผื่อแผ่ และสร้างสรรค์ เหมือนเรือจ้างวางพายสายน้ำนั่น พาศิษย์นั้น สู่วันหวัง ..ขึ้นฝั่งไกล. เชิงเขา.. เดากัน มั่นใจแน่ ถึงความแก่ คราวเดียวกัน นั้นคงใช่ ป.กศ.ต้น พ้นผ่านมานานไกล เฮ้ !สหาย ..วัยเดียวกัน มั่นใจจัง ! ขอบคุณทุกๆท่าน ที่ร่วมรำลึกถึงคุณครู ..