ฉันอยู่ในกลางคืน...และกลางวัน.. แอบอยู่ในแสงจันทร์..ยามหลับไหล อยู่ในเรียวรุ้งโค้ง..ตรงฟ้าไกล ในเกลียวคลื่น..ในผืนทราย..ระยับตา ฉันอยู่ใน..เสียงกระซิบ..แห่งสายลม ในสายฝน ที่พร่างพรม บนยอดหญ้า บางครั้ง..ฉัน..อยู่ใกล้..เพียงในตา บางหน..ฉันอยู่กับเมฆบนฟ้า..ที่แสนไกล ปิดเปลือกตาลง..ช้าช้า แล้วเปิดหัวใจเธอออกมา..จะรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน เรียกชื่อของฉัน..ด้วยเสียงของหัวใจ สัมผัสฉันได้..ฉันอยู่ไม่ไกลเกินผูกพัน ตามหาฉัน ให้เจอสิ..ที่รัก ฉันพิงพักอยู่ข้างใน ความใฝ่ฝัน ตรงที่ที่..ใจต่อใจ ได้สื่อกัน จะพบฉัน..อยู่ร่ำไป..ในใจเธอ
23 เมษายน 2545 00:18 น. - comment id 47063
ถ่ายทอดได้ลึกซึ้งจังเลยเจทท์
23 เมษายน 2545 02:19 น. - comment id 47073
ครับความหมายกินใจมากครับ
23 เมษายน 2545 03:22 น. - comment id 47092
กะลังตามหาจ๊ะ...ความรัก... มะรุเจอยัง... นั่นแน๊.... โป้งแปะ... ฮี่ๆๆๆ เจอแย้ว
23 เมษายน 2545 08:36 น. - comment id 47095
อะไรหรือใครกันหนอที่ทำให้น้อง Jett บรรยายความรักได้ลึกซึ้งและหวานหยดถึงขนาดนี้ Are you in love ?
23 เมษายน 2545 08:41 น. - comment id 47096
The poem is very sweet. I love it so much. I can imagine and follow you to love.
23 เมษายน 2545 09:19 น. - comment id 47102
ฉัน..ชื่อ..ความรัก - เธออยู่ใกล้แค่ใจคิด เขียนโต้ไว้ กะจะให้หวานกว่าน้อง Jett อีก แต่ก็ทำไม่ได้ อยากรู้ว่าทำไมก็ตามไปอ่านนะจ๊ะ
23 เมษายน 2545 23:40 น. - comment id 47222
ส่วนฉันชื่อ..ข้าวปล้องค่ะ