เธอบอกว่าเราก็ยังรักกัน แต่คำเดิมคำนั้น..ไม่รู้ว่าจะผูกพันกันไว้ได้อีกนานแค่ไหน ก็ในเมื่อรับรู้ได้แค่..ยังรัก..แต่ไม่เคยรู้จัก..ดูแลหัวใจ ทุกวันที่ผ่านไป..ก็แค่มีเธออยู่ในใจ..แล้วก้าวเดินไปลำพัง เธอเหมือนหลงลืม..ความหมายของคำว่ารัก ฉันรู้แค่ว่า..นานมาแล้วที่เคยรู้จัก..ได้ซึมซับกับมันสักครั้ง และก็นานมาแล้ว...ที่ฉันรู้สึกถึงคำว่าเหงาใจ... ...ที่เคยแว่วอยู่ไกล ๆ กลับเข้ามาใกล้จนก้องดัง ความรักของเรามันว่างเปล่า..ทั้ง ๆ ที่บอกว่ายังมีกันและกันในใจ จะยังอยู่กับเราอีกนานแค่ไหน..ในรักครั้งนี้ เพราะฉันก็ยอมรับแต่โดยดี...ว่ารักในใจที่มีกำลังสั่นไหว มันสั่นคลอนระคนว่างเปล่า..เลือนลางเหลือเกินเรื่องราวที่ผูกพันใจ กับความอาทร..ห่วงใย..ไม่รู้ว่าเธอยังรู้สึกได้ไหม..ว่าสำคัญ เธอจะรู้สึกบ้างไหม...ในรักของเรา ว่านานแล้ว..ที่ต้องหม่นเศร้า..กับคำว่ารักคำเก่าคำนั้น จำได้หรือเปล่า...ว่ารักของเราในวันคืนเก่ามีอะไรที่สำคัญ ความรู้สึกอะไรที่ทำให้ฉันผูกพัน...และได้เริ่มต้นคำว่ารักคำนั้น..กับเธอ
22 เมษายน 2545 23:12 น. - comment id 47046
รักที่ได้แต่พูด.....ประมาณว่าเรารักกันแต่การกระทำตรงกันข้ามหนูกำลังเป็นอยู่เลยพี่ ^()^
22 เมษายน 2545 23:39 น. - comment id 47058
พี่ทะเลเอาใจช่วยโมโนและเชื่อมั่นว่า..หากเขาคนนั้นไม่รักโมโนผู้หญิงที่มีดวงใจแสนงดงามแล้ว เขาไม่ฉลาดเลย พี่เชื่อว่าโมโนเป็นคนดีมากจ๊ะ แปลกดีไหม..ที่ไม่จำเป็นต้องรู้จักกัน.. พี่คงมีซิกเซนส์..นะ และมีบางสิ่งที่จะทายออกถึง ใจคน!
23 เมษายน 2545 01:03 น. - comment id 47072
The poem is so sad, Ha? I hope that you won't be as sad as in your poem.
23 เมษายน 2545 02:32 น. - comment id 47078
การพูดว่ารักอย่างเดียวบางทีไม่สามารถสื่อถึงว่ารักมากแค่ไหน การกระทำต่างหากที่สื่อความหมายของคำว่ารักได้ดี
23 เมษายน 2545 03:26 น. - comment id 47093
เป็นความรุสึกที่ดีๆ ที่มีต่อกันไงละจ๊ะ....
23 เมษายน 2545 09:05 น. - comment id 47100
มีหลายอย่างที่สื่อได้ถึงความรัก ไม่ใช่แค่คำพูด อาจเป็นเพียงแค่ปลายนิ้วมาแตะกันก็รับรู้ถึงความรู้สึกได้ บางทีเราคิดว่า แค่รักที่พูดออกมาก็ไม่เพียงพอ ดูแลตัวเองนะโมโน ปอนด์ก็จะดูแลตัวเองเหมือนกัน แล้วก็จะส่งกำลังใจให้ด้วยนะ
23 เมษายน 2545 09:58 น. - comment id 47115
เป็นกลอนที่เศร้า..และตัดพ้อเล็กๆ นะคะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกดีค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่ จอยนะคะ
23 เมษายน 2545 10:11 น. - comment id 47118
คนเราพอนานไปก็มักหลงลืม วันคืนเลยผ่านไปอย่างเลื่อนลอย ถึงกลอนจะเศร้า แต่ก็รู้สึกถึงความอบอุ่นนุ่มนวลของคนแต่งจังเลย
23 เมษายน 2545 20:35 น. - comment id 47186
อ่านแล้วใจมันไหว ๆ ยังไงไม่รู้....เข้มแข็งไว้จอย....เทคแคร์นะ
23 เมษายน 2545 22:42 น. - comment id 47204
จ้าาา....ขอบคุณทุก ๆ คนจากใจจริง @^_^@
24 เมษายน 2545 15:59 น. - comment id 47327
let it be ...
24 เมษายน 2545 18:16 น. - comment id 47358
เพียงคำเดียวที่บอกกันว่ายังรัก คำ..คำเดียวที่ทำให้ใจฉันยังภักดิ์ดี..อยู่เสมอ คำง่ายๆ คำเดียวที่ออกจากปากเธอ มีค่ามากมายอยู่เสมอ..ในใจใครบ้างคน