..ที่รัก แม้พิณภักดิ์เสียงแผ่ว ยังแว่วหวาน ตามจังหวะหฤทัย ที่ไร้กาล เส้นขนานอนันต์นำเพราะกรรมนัย สายรุ้งรักถักเถายังเคล้าเมฆ ทั้งโสมเสกนภากว้าง ขจ่างใส จึ่งขอพิศ เพียงพับไว้กับใจ จะคลี่แผ่เพลาใด ฉันไม่รู้ หรือซุกไว้แนบชีวี ปฐพีถม ใต้เงาขมลิขิตสถิตอยู่ เป็นธุลีปฏิพัทธ์ให้ชัดชู แด่เธอผู้ ฉันเรียกว่าที่รัก
5 มกราคม 2555 16:39 น. - comment id 1219921
ไปโพสต์ผิดที่ไว้ตรงไหนหวา อิอิ สวัสดีคุณใบไม้ คุณPingFa นึกถึงปึงฟ้าวิลันดา เลย
5 มกราคม 2555 09:43 น. - comment id 1220019
5 มกราคม 2555 10:34 น. - comment id 1220027
เป็นบทกลอนที่ไพเราะจริง ๆ ค่ะ ขออนุญาตแจมนะคะ และขอให้คุณรัถยามีความสุขทุก ๆ วันค่ะ ...ที่รัก ได้ประจักษ์ความจริงอันยิ่งใหญ่ แม้นต่างหนยากด้นฝ่าเพราะห่างไกล สองหทัยจักคู่เคียงเยี่ยงฟ้าดิน กาละจักรหมุนผ่านเกินการนับ ยังซึมซับในทรวงห้วงถวิล- เปี่ยมประกายเอ็นดูคู่ดวงจินต์ จักมิสิ้นตราบปราณจักวางวาย กลีบกุหลาบเต็มฟ้าจากครานั้น ยังอนันต์แผ่ผืนทอดเป็นสาย- ระยิบระยับดั่งดาราพรรณราย ละมุนละม้ายแพร่อุ่นให้หนุนนอน
5 มกราคม 2555 22:33 น. - comment id 1220054
แม้สิ้นหวังยังตรงมั่นคงอยู่ เธอจะรู้ไม่รู้ใช่เรื่องฉัน เพราะที่รักเต็มใจให้ทุกวัน ทุกช่วงกาลผ่านผันฝันไปเอง
6 มกราคม 2555 01:33 น. - comment id 1220065
ก็คิดถึงเหมือนกันค่ะ เสียดายที่บอร์ดเก่าล่มไป แต่ก็ทันได้ไปเซฟกลอนไว้ไม่งั้นเสียดายแย่เลย
7 มกราคม 2555 13:42 น. - comment id 1220196